Sašo Filipovski

Sašo Filipovski

Trener
Data i miejsce urodzenia	6 września 1974 Lublana
Kariera
Aktywność	od 1996
Kariera trenerska Lata Drużyna 1996–2003 Union Olimpija (asystent) 2003–2005 Union Olimpija 2005–2006 Union Olimpija (asystent) 2006–2009 Turów Zgorzelec 2009 Lokomotiw Rostow 2010 CSKA Moskwa (asystent) 2011 Lottomatica Rzym 2011–2013 Union Olimpija 2014–2016 Stelmet Zielona Góra 2016–2018 Banvit 2018–2019 Monaco 2020–2021 KK Partizan Belgrad

Sašo Filipovski (ur. 6 września 1974 w Lublanie) – słoweński trener koszykarski, dwukrotny mistrz Polski ze Stelmetem BC Zielona Góra, trzykrotny laureat nagrody - Najlepszy Trener PLK.

Kariera

Grał jako zawodnik w drużynach młodzieżowych. Jednak po kontuzji ramienia zdecydował się podjąć studia na Wydziale Sportu Uniwersytetu w Lublanie. Na tej uczelni został asystentem, gdzie przez dwa lata łączył teorię z praktyką – dwa razy dziennie uczestnicząc w treningach zespołu Olimpija Ljubljana. W tym klubie Filipovski zaczął swoją pracę w 1996 roku jako asystent trenera (Zmago Sagadina). W sezonie 2003/2004 oraz 2004/2005 był pierwszym trenerem Olimpiji prowadząc ten zespół w rozgrywkach Ligi Słoweńskiej, Lidze Adriatyckiej oraz Euroligi. Od sezonu 2006/2007 - 2008/2009 trener Turowa Zgorzelec, który gra w PLK oraz od sezonu 2007/2008 w Eurocup. W dniu 8 stycznia 2009 roku przestał pełnić funkcję trenera zespołu PGE Turów Zgorzelec. Po kilku tygodniach objął stanowisko I trenera zespołu Lokomotiw Rostów, który występuje w rosyjskiej ekstraklasie. W grudniu 2009 roku podał się do dymisji i pożegnał się z klubem. Przed sezonem 2010/11 podpisał kontrakt z CSKA Moskwa i został asystentem Dusko Vujosevicia^[1]. Opuścił jednak ten zespół pod koniec listopada 2011^[2]. 12 stycznia 2011 roku podpisał kontrakt do końca sezonu 2011/12 z zespołem Lottomatiki Rzym^[3]. Od 2011 do 2013 roku ponownie pełnił funkcję pierwszego trenera Olimpiji Ljubljana. W listopadzie 2014 roku został pierwszym trenerem Stelmetu Zielona Góra, zastępując w tej roli Andrzeja Adamka^[4]. Z klubem tym zdobył dwa mistrzostwa Polski oraz Superpuchar i Puchar Polski, a także awansował do ćwierćfinału Eurocupu. W czerwcu 2016 roku przeniósł się do tureckiego klubu Banvit B.K., gdzie został pierwszym trenerem^[5].

Osiągnięcia

Stan na 22 września 2018, na podstawie^[6], o ile nie zaznaczono inaczej.

Jako pierwszy trener

Drużynowe

• Mistrzostwo:
  • Polski (2015, 2016)^[7]
  • Słowenii (2004, 2005)
• Wicemistrzostwo:
  • Ligi Mistrzów FIBA (2017)
  • Polski (2007, 2008)
  • Słowenii (2012, 2013)
• Puchar:
  • Polski (2015)
  • Słowenii (2005, 2012, 2013)
  • Turcji (2017)
• Superpuchar:
  • Polski (2015)^[8]
  • Słowenii (2003, 2004)
• Finalista:
  • pucharu Słowenii (2004)
  • superpucharu Słowenii (2011, 2012)
• Final:
  • 8 Pucharu ULEB (2008)
  • 4 Ligi Adriatyckiej (2004)
• TOP 16 Euroligi (2004, 2011)
• 4. miejsce podczas mistrzostw Turcji (2018)

Indywidualne

• • Najlepszy trener PLK:
  • 2007, 2008, 2016 (oficjalnie)
  • 2015 (według dziennikarzy)^[9]

Jako asystent trenera

• Mistrzostwo:
  • Ligi Adriatyckiej (2002)
  • Słowenii (1997-1999, 2001, 2002, 2006)
• Wicemistrzostwo Słowenii (2003)
• Brąz Euroligi (1997)
• Puchar Słowenii (1997-2003, 2006)
• Superpuchar Słowenii (2003)
• 3. miejsce w Eurolidze (1997)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na legabasket.it (wł.)