Sa’ad
(c) מרכז להבה, צולם על ידי שגיא אורן מקיבוץ סעד, CC BY 2.5 Synagoga w kibucu Sa’ad | |
Państwo | Izrael |
---|---|
Dystrykt | Południowy |
Wysokość | 110 m n.p.m. |
Populacja (2009) • liczba ludności | 639 |
Kod pocztowy | 85140 |
31°28′13″N 34°32′06″E/31,470278 34,535000 | |
Strona internetowa | |
Portal Izrael |
Sa’ad (hebr. סעד; pol. Pomoc) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Sedot Negew, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibucowego (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).
Położenie
Leży w północnej części rozległego wzgórza położonego na północno-zachodnim skraju pustyni Negew, w odległości 11 kilometrów od Morza Śródziemnego. Na północ i wschód od wzgórza znajduje się wadi strumienia Sa’ad. W odległości 4 km na północny zachód przebiega granica Strefy Gazy.
W jego otoczeniu znajduje się kibuce Kefar Azza, Mefallesim, Alumim i Nachal Oz, oraz moszawy Jachini i Tekuma.
Demografia
Liczba mieszkańców Sa’ad[1]:
Historia
Grupa założycielska składała się z członków syjonistycznej młodzieżowej organizacji religijnej Bene Akiwa, którzy byli żydowskimi imigrantami z Europy. Od 1937 przygotowywali się do działalności osadniczej, początkowo w Netanji, a następnie w obozie szkoleniowym w Herclijja. W lutym 1942 oddelegowano grupę dwudziestu osób, które wyruszyły na penetrację północnych obszarów pustyni Negew. Określili oni możliwości rozwoju przyszłych osad rolniczych na tym terenie i w dniu 30 czerwca 1947 założyli kibuc Sa’ad. Była to typowa osada obronna z wieżą obserwacyjną i palisadą obronną.
Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 kibuc został odcięty przez wojska egipskie i do końca wojny znajdował się w całkowitej izolacji. Przed odcięciem dróg ewakuacyjnych zdołano wywieźć z kibucu większość kobiet i dzieci. W wyniku wrogiego ostrzału wieś została całkowicie zniszczona. Wszystkie domy zostały zburzone, a obrońcy przebywali przez cały czas w schronach i na pozycjach obronnych. W październiku Siły Obronne Izraela przerwały egipskie linie i dotarły do Sa’ad z zaopatrzeniem.
Po wojnie kibuc został odbudowany w nowej lokalizacji, odległej około 1 kilometr na zachód od pierwotnej. Decyzja ta była podyktowana względami bezpieczeństwa, ze względu na bliskie sąsiedztwo Strefy Gazy. W nowej lokalizacji rozpoczął się proces konsolidacji i rozwoju gospodarczego osady.
W latach 50. XX wieku populacja kibucu została wzmocniona przez imigrantów z Tunezji, Libii i Kurdystanu.
Nazwa
Nazwa kibucu Sa’ad oznacza Pomoc, i wyraża współpracę i pomoc udzielaną sobie nawzajem przez żydowskie społeczności żyjące na pustyni Negew
Kultura i sport
W kibucu jest ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest basen kąpielowy. Przy szkole Da'at jest sala sportowa, boisko do piłki nożnej i boisko do koszykówki.
Edukacja
W kibucu znajduje się szkoła religijna Da'at. Kibuc prowadzi kilka unikalnych programów edukacyjnych, w których wykorzystywana jest tutejsza szkoła z internatem. Są to między innymi kursy dla młodzieży z rozbitych rodzin, kursy dla rodzin zastępczych, kursy nauki język hebrajskiego dla nowych imigrantów, oraz programy konwersji na judaizm.
Religia
Kibuc posiada własną synagogę i mykwę.
Gospodarka
Lokalna gospodarka opiera się na rolnictwie. Sa’ad jest jednym z największych producentów marchwi w Izraelu (jedna czwarta krajowa produkcji). Inne uprawy obejmują: ziemniaki, awokado, migdały i cytrusy. W Sa’ad jest także duże gospodarstwo hodowlane bydła mlecznego i drobiu.
Z przemysłu w kibucu jest zakład Syfan, specjalizujący się w produkcji termokurczliwych folii do pakowania[2]. Firma Popli produkuje popcorn i karmę dla zwierząt domowych[3]. Kibuc jest także znany z pracowni mody Kav LeKav, szyjącej ubrania dla kobiet, mężczyzn i dzieci. Jest tu także pracownia Ahinoam Jewlry, produkująca biżuterię srebrną[4].
Infrastruktura
W kibucu znajduje się ośrodek zdrowia, dom opieki nad osobami starymi, warsztat mechaniczny, pralnia i sklep wielobranżowy.
Komunikacja
Z kibucu wyjeżdża się w kierunku północno-zachodnim na drogę nr 232, którą jadąc na południe dojeżdża się do drogi ekspresowej nr 25 i dalej do kibucu Alumim, natomiast jadąc w kierunku północno-wschodnim dojeżdża się do kibucu Kefar Azza i dalej do miasta Sederot. Natomiast drogą nr 25 jadąc na zachód dojeżdża się do kibucu Nachal Oz i przejścia granicznego Karni ze Strefą Gazy, lub jadąc na wschód dojeżdża się do moszawu Tekuma.
Przypisy
- ↑ Centralne Biuro Statystyczne (hebr.). W: Centralne Biuro Statystyczne [on-line]. [dostęp 2011-08-20].
- ↑ Syfan Manufacturing (ang.). W: Syfan Manufacturing [on-line]. [dostęp 2011-08-20].
- ↑ Popli (hebr.). W: Popli [on-line]. [dostęp 2011-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-01)].
- ↑ Ahinoam Jewlry (ang.). W: Ahinoam Jewlry [on-line]. [dostęp 2011-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
(c) מרכז להבה, צולם על ידי שגיא אורן מקיבוץ סעד, CC BY 2.5
Geography of Israel
old security house of kibbutz sa'ad in the independence war (1948)
" בית הבטחון הישן של קיבוץ סעד המשמש כיום כמוזיאון היסטורי "מעוז מול עזהבמקומו הראשון של קיבוץ סעד