Sa’ad

Sa’ad
‏סעד‎
Ilustracja
(c) מרכז להבה, צולם על ידי שגיא אורן מקיבוץ סעד, CC BY 2.5

Synagoga w kibucu Sa’ad
Państwo Izrael
DystryktPołudniowy
Wysokość110 m n.p.m.
Populacja (2009)
• liczba ludności

639
Kod pocztowy85140
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sa’ad”
Ziemia31°28′13″N 34°32′06″E/31,470278 34,535000
Strona internetowa
Portal Izrael

Sa’ad (hebr. סעד; pol. Pomoc) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Sedot Negew, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibucowego (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Położenie

Leży w północnej części rozległego wzgórza położonego na północno-zachodnim skraju pustyni Negew, w odległości 11 kilometrów od Morza Śródziemnego. Na północ i wschód od wzgórza znajduje się wadi strumienia Sa’ad. W odległości 4 km na północny zachód przebiega granica Strefy Gazy.

W jego otoczeniu znajduje się kibuce Kefar Azza, Mefallesim, Alumim i Nachal Oz, oraz moszawy Jachini i Tekuma.

Demografia

Liczba mieszkańców Sa’ad[1]:

Historia

Podniesienie flagi w kibucu Sa’ad

Grupa założycielska składała się z członków syjonistycznej młodzieżowej organizacji religijnej Bene Akiwa, którzy byli żydowskimi imigrantami z Europy. Od 1937 przygotowywali się do działalności osadniczej, początkowo w Netanji, a następnie w obozie szkoleniowym w Herclijja. W lutym 1942 oddelegowano grupę dwudziestu osób, które wyruszyły na penetrację północnych obszarów pustyni Negew. Określili oni możliwości rozwoju przyszłych osad rolniczych na tym terenie i w dniu 30 czerwca 1947 założyli kibuc Sa’ad. Była to typowa osada obronna z wieżą obserwacyjną i palisadą obronną.

Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 kibuc został odcięty przez wojska egipskie i do końca wojny znajdował się w całkowitej izolacji. Przed odcięciem dróg ewakuacyjnych zdołano wywieźć z kibucu większość kobiet i dzieci. W wyniku wrogiego ostrzału wieś została całkowicie zniszczona. Wszystkie domy zostały zburzone, a obrońcy przebywali przez cały czas w schronach i na pozycjach obronnych. W październiku Siły Obronne Izraela przerwały egipskie linie i dotarły do Sa’ad z zaopatrzeniem.

Po wojnie kibuc został odbudowany w nowej lokalizacji, odległej około 1 kilometr na zachód od pierwotnej. Decyzja ta była podyktowana względami bezpieczeństwa, ze względu na bliskie sąsiedztwo Strefy Gazy. W nowej lokalizacji rozpoczął się proces konsolidacji i rozwoju gospodarczego osady.

W latach 50. XX wieku populacja kibucu została wzmocniona przez imigrantów z Tunezji, Libii i Kurdystanu.

Nazwa

Jedyny ocalały budynek starego kibucu Sa’ad

Nazwa kibucu Sa’ad oznacza Pomoc, i wyraża współpracę i pomoc udzielaną sobie nawzajem przez żydowskie społeczności żyjące na pustyni Negew

Kultura i sport

W kibucu jest ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest basen kąpielowy. Przy szkole Da'at jest sala sportowa, boisko do piłki nożnej i boisko do koszykówki.

Edukacja

W kibucu znajduje się szkoła religijna Da'at. Kibuc prowadzi kilka unikalnych programów edukacyjnych, w których wykorzystywana jest tutejsza szkoła z internatem. Są to między innymi kursy dla młodzieży z rozbitych rodzin, kursy dla rodzin zastępczych, kursy nauki język hebrajskiego dla nowych imigrantów, oraz programy konwersji na judaizm.

Religia

Kibuc posiada własną synagogę i mykwę.

Gospodarka

Lokalna gospodarka opiera się na rolnictwie. Sa’ad jest jednym z największych producentów marchwi w Izraelu (jedna czwarta krajowa produkcji). Inne uprawy obejmują: ziemniaki, awokado, migdały i cytrusy. W Sa’ad jest także duże gospodarstwo hodowlane bydła mlecznego i drobiu.

Z przemysłu w kibucu jest zakład Syfan, specjalizujący się w produkcji termokurczliwych folii do pakowania[2]. Firma Popli produkuje popcorn i karmę dla zwierząt domowych[3]. Kibuc jest także znany z pracowni mody Kav LeKav, szyjącej ubrania dla kobiet, mężczyzn i dzieci. Jest tu także pracownia Ahinoam Jewlry, produkująca biżuterię srebrną[4].

Infrastruktura

W kibucu znajduje się ośrodek zdrowia, dom opieki nad osobami starymi, warsztat mechaniczny, pralnia i sklep wielobranżowy.

Komunikacja

Z kibucu wyjeżdża się w kierunku północno-zachodnim na drogę nr 232, którą jadąc na południe dojeżdża się do drogi ekspresowej nr 25 i dalej do kibucu Alumim, natomiast jadąc w kierunku północno-wschodnim dojeżdża się do kibucu Kefar Azza i dalej do miasta Sederot. Natomiast drogą nr 25 jadąc na zachód dojeżdża się do kibucu Nachal Oz i przejścia granicznego Karni ze Strefą Gazy, lub jadąc na wschód dojeżdża się do moszawu Tekuma.

Przypisy

  1. Centralne Biuro Statystyczne (hebr.). W: Centralne Biuro Statystyczne [on-line]. [dostęp 2011-08-20].
  2. Syfan Manufacturing (ang.). W: Syfan Manufacturing [on-line]. [dostęp 2011-08-20].
  3. Popli (hebr.). W: Popli [on-line]. [dostęp 2011-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-01)].
  4. Ahinoam Jewlry (ang.). W: Ahinoam Jewlry [on-line]. [dostęp 2011-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Israel location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
English (en):
 
The 1949 armistice line, aka the "Green Line" or "pre-67 borders"
 
Borders of the Israeli-annexed East Jerusalem and Golan Heights
 
Non-Israeli borders
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
PikiWiki Israel 10907 Geography of Israel.JPG
(c) מרכז להבה, צולם על ידי שגיא אורן מקיבוץ סעד, CC BY 2.5
Geography of Israel
Saad33.jpg
Autor: NieznanyUnknown author, Licencja: GFDL
Israelis in kibbutz Sa'ad
Old Security House (1948) of Kibbutz Sa'ad, Israel.jpg
old security house of kibbutz sa'ad in the independence war (1948)
" בית הבטחון הישן של קיבוץ סעד המשמש כיום כמוזיאון היסטורי "מעוז מול עזה 
במקומו הראשון של קיבוץ סעד