Sabina Bilińska
Sabina Bilińska z domu Pieniążek herbu Odrowąż (ur. 1818, zm. 5 kwietnia 1890 w Sanoku) – polska właścicielka ziemska.
Urodziła się w 1818 jako córka Jana Odrowąż Pieniążka i Marianny z domu Dunikowskiej z Łososiny Górnej[1][2][3].
Była zamężna z Ludwikiem Bilińskim, a ich dziećmi byli: Stanisław (żonaty z Zofią Lik Bilińską z Krakowa, ich córką była Aleksandra, w 1896 zamężna w Wacławem Szomkiem[4]), Bolesław, Józef, Julia (po mężu Dulęba), Maria Magdalena (1848-1934, żona Jana Gawła[1]), Edward, Sylwestra wzgl. Sylwia (od 1885 zamężna z adwokatem, Władysławem Chwalibogiem[5][6])[2][7][8][3][1].
Bilińscy po ojcu Sabiny odziedziczyli majątek Młynne Wyżne z Wołową Górą, gdzie posiadali dwór[2]. W połowie XIX formalnym właścicielem był Ludwik Biliński[9], po jego śmierci dekretem dziedzictwa z 17 lutego 1868 jego dzieci objęły w równych częściach majątek w Młynnem Wyżnem[2]. Później właścicielką Młynnego z Wołową Górą była Sabina Bilińska[10][1]
Zmarła 5 kwietnia 1890 w Sanoku w wieku 72 lat[11][1]. Została pochowana na tamtejszym cmentarzu[3]. W późniejszych latach jej płyta nagrobna została przeniesiona na teren Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku i umieszczona przy kościele św. Mikołaja z Bączala Dolnego.
Przypisy
- ↑ a b c d e Sabina Odrowąż Pieniążek. gosiewski.eu. [dostęp 2020-04-06].
- ↑ a b c d Jan Sitowski: Dwory i dworki w limanowszczyźnie oraz ich właściciele w ostatnich dziesiątkach XIX w.. Piotrków Trybunalski: 1918, s. 26, 27.
- ↑ a b c Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 169 (poz. 52).
- ↑ Kronika. Z życia towarzyskiego. „Gazeta Sanocka”. Nr 75, s. 3, 8 września 1896.
- ↑ Kronika. Ślub. „Echo z nad Sanu”. Nr 9, s. 2, 28 czerwca 1885.
- ↑ Kronika.. „Echo z nad Sanu”. Nr 14, s. 3, 2 sierpnia 1885.
- ↑ Stanisław Biliński z Bilina h. Sas. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-10-03].
- ↑ Sabina Pieniążek. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-10-03].
- ↑ Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 135.
- ↑ Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872, s. 51.
- ↑ Kronika. Zmarli. „Kurjer Lwowski”. Nr 97, s. 2, 8 kwietnia 1890.
Media użyte na tej stronie
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Lapidarium nagrobków przy kościele z Bączala Dolnego w skansenie w Sanoku.