Dom Sierot
Dom Sierot – warszawski sierociniec dla dzieci żydowskich założony przez Stefanię Wilczyńską i Janusza Korczaka, działający w latach 1912–1942.
Historia
W 1906 (okres Królestwa Polskiego) towarzystwo Pomoc dla Sierot (mające siedzibę przy ul. Franciszkańskiej 2) podjęło decyzję wybudowania własnego domu dla dzieci. 12 maja 1910 zakupiono przy ul. Krochmalnej 92 plac za kwotę 24 000 rubli. Powołano Komisję Budowlaną pod przewodnictwem Izaaka Eliasberga. W jej skład wchodził także Janusz Korczak.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/Pa%C5%84stwowa_Szko%C5%82a_Handlowa_M%C4%99ska_im._J._i_M._Roesler%C3%B3w_w_Warszawie_ul._Ch%C5%82odna_33.jpg/220px-Pa%C5%84stwowa_Szko%C5%82a_Handlowa_M%C4%99ska_im._J._i_M._Roesler%C3%B3w_w_Warszawie_ul._Ch%C5%82odna_33.jpg)
14 czerwca 1911 położono kamień węgielny pod budynek przeznaczony dla 106 dzieci. 7 października 1912 Janusz Korczak – dyrektor Domu Sierot i Stefania Wilczyńska – naczelna wychowawczyni, wprowadzili pierwszych wychowanków – 85 dzieci żydowskich. W suterenie znajdowały się: kuchnia, pralnia, kotłownia, szatnie dla dzieci, rozbieralnia i pokój kąpielowy. Na parterze największą powierzchnię zajmowała sala rekreacyjna, pełniąca także funkcję jadalni. Tu znajdowały się klasy do odrabiania lekcji oraz kancelaria. W maleńkim pokoiku mieścił się sklepik. Dom początkowo znajdował się przy ul. Krochmalnej 92. Na pierwszym piętrze mieszkali bursiści, drugie piętro zajmowały dwie ogromne sypialnie (chłopców i dziewcząt). Obok sypialni dziewczynek był pokój Stefanii Wilczyńskiej oraz izolatka dla chorych. Na poddaszu znajdował się pokój Korczaka, który mieszkał tu do 1932. Od 1914 Korczak był w armii rosyjskiej. Wrócił do Domu w 1919. W czasie nieobecności Korczaka domem kierowała Stefania Wilczyńska, w trakcie I wojny światowej oraz podczas jego podróży do Palestyny w latach 1934 i 1936.
Po wybuchu II wojny światowej Warszawa trafiła pod okupację niemiecką. Po utworzeniu w październiku 1940 przez Niemców getta, Dom Sierot znalazł się po stronie aryjskiej. Niedaleko od utworzonej granicy getta, przy ul. Chłodnej 33, znajdował się gmach Państwowej Szkoły Handlowej im. J. i M. Roeslerów. Pomiędzy Domem Sierot a Szkołą Handlową nastąpiła wymiana lokali, a Janusz Korczak i dyrektor Szkoły zobowiązali się wzajemnie zwrócić sobie budynki w stanie niezniszczonym. Przeniesienie Domu Sierot z Krochmalnej do getta nastąpiło przypuszczalnie w ostatnich dwóch dniach października lub na początku listopada 1940. Nowy lokal był mniejszy, nieprzystosowany do potrzeb zakładu opiekuńczego dla dzieci. Mieszkało tam również kilka rodzin żydowskich.
21 października 1941 Niemcy wydali zarządzenie o zacieśnieniu granic getta i wyłączeniu z niego m.in. terenów po zachodniej stronie ul. Żelaznej. Dom Sierot z ul. Chłodnej przeniesiono do gmachu Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Pracowników Handlowych i Przemysłowych przy ul. Siennej 16 (z drugim wejściem od ul. Śliskiej 9). Była to trzecia siedziba Domu Sierot. Z tego miejsca Korczak, dziesięcioro wychowawców i 192 sieroty 5 lub 6 sierpnia 1942 zostali wypędzeni na Umschlagplatz, skąd zostali przewiezieni do obozu zagłady w Treblince, gdzie zginęli.
Szkoła im. Roeslerów nie istnieje, a jej budynek przy ul. Chłodnej 33 uległ zniszczeniu w czasie powstania warszawskiego. Dzisiaj w tym miejscu znajduje się kamień pamiątkowy z inskrypcją.
Gmach Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Pracowników Handlowych i Przemysłowych uszkodzony przetrwał wojnę, jednak został rozebrany na początku lat 50. XX wieku w związku z budową Pałacu Kultury i Nauki. Dzisiaj w tym miejscu znajduje się plac oraz fragment północno-wschodniego skrzydła pałacu zajmowanego przez Teatr Lalka. 5 sierpnia 2012 przy wejściu do teatru odsłonięto tablicę upamiętniającą ostatnią siedzibę Domu Sierot w getcie warszawskim[1].
Strych siedziby Domu Sierot został zburzony podczas II wojny światowej i nie był odbudowany. Obecnie budynek znajduje się przy ul. Jaktorowskiej 6 i mieści się w nim Dom Dziecka nr 2 imienia Janusza Korczaka oraz Ośrodek Dokumentacji i Badań Korczakianum.
Galeria
Kamień pamiątkowy w miejscu nieistniejącej szkoły, przy ul. Chłodnej 33
Tablica upamiętniająca ostatni Dom Sierot, przy ul. Siennej 16
- (c) Mister No, CC BY 3.0
Pomnik Janusza Korczaka w Śródmieściu Warszawy, w pobliżu miejsca, gdzie znajdował się ostatni Dom Sierot[2]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Robert Trzaska: Tablica upamiętniająca Dom Sierot Janusza Korczaka. W: Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 5 sierpnia 2012. [dostęp 2014-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)].
- ↑ Pomnik Janusza Korczaka w Śródmieściu. warszawa.wikia.org. [dostęp 12 czerwca 2020].zły zapis daty dostępu
Linki zewnętrzne
- Dom Sierot na portalu Wirtualny Sztetl
Media użyte na tej stronie
Budynek Państwowej Szkoły Handlowej Męskiej im. J. i M. Roeslerów w Warszawie przy ul. Chłodnej 33
Dzieci w Domu Sierot w Warszawie
The Children's Home [Dom Sierot] was a Jewish orphanage established by Janusz Korczak in Warsaw in 1912. It was located at 92 Krochmalna Street in a building designed by Korczak to facilitate the implementation of his progressive educational theories. He lived and worked there until 1940, when the orphanage was forced to move to the Warsaw Ghetto. Photo taken circa 1935.
Autor: Jolanta Dyr, Licencja: CC BY-SA 3.0
Korczakowski sierociniec przy ul Jaktorowskiej 6 (dawniej Krochmalnej) w Warszawie (elewacja południowa)
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Tablica odsłonięta 5 sierpnia 2012 przy wejściu do Teatru Lalka upamiętniająca ostatnią siedzibę Domu Sierot Janusza Korczaka w getcie warszawskim
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Kamień upamiętniający Państwowe Gimnazjum Kupieckie i Liceum Administracyjne im. Roeslerów przy ul. Chłodnej w Warszawie