Sacra Conversazione
Sacra Conversazione (z wł. Święta rozmowa) – termin funkcjonujący również w formie łacińskiej jako Sacra Conversatio – w nauce o ikonografii chrześcijańskiej wtórnie powstała nazwa tematu obrazów przedstawiających stojącą lub tronującą Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus w otoczeniu postaci świętych.
Pojawił się w sztuce włoskiej XIV wieku jako hierarchiczna kompozycja reprezentacyjna, w której Matka Boża zajmuje centralne miejsce, a po jej bokach stoją symetrycznie ustawieni święci. Przedstawienie doczekało się licznych wariantów w okresie wczesnego i rozwiniętego renesansu, rozpowszechniło się także w całej Europie jako popularne przedstawienie główne nastaw ołtarzowych. W późniejszym okresie hierarchiczność przedstawienia może być przełamana przez wprowadzenie elementu narracyjnego, kontaktu i rozmowy pomiędzy przedstawionymi postaciami – co jest objawem ewoluowania tej sceny od przedstawienia typu reprezentacyjnego w stronę przedstawienia typu dewocyjnego.
Nazwa Sacra Conversazione może się wywodzić od określenia takich obrazów ze sceną faktycznej rozmowy, może jednak też być nawiązaniem do niebiańskiego obcowania świętych.
Przykłady
Zobacz też
Bibliografia
- K. Kaspar Die Ikonographische Entwicklung der Sacra Conversazione phil.Diss. Tübingen 1954.
- R. Goffen, „Nostra Conversatio in caelis est”: Observations on the Sacra Conversazione in the Trecento, The Art Bulletin 46, 1979, s.s. 198–222.
