Sacra Infermeria

Sacra Infermeria (Święty Szpital)

nr rej. 001137
Sacra Infermeria w 2016
Państwo	Malta
Miejscowość	Valletta
Styl architektoniczny	barok, manieryzm
Architekt	Girolamo Cassar
Powierzchnia użytkowa	7000 m²[1]
Rozpoczęcie budowy	1574[2]
Ukończenie budowy	1574
Ważniejsze przebudowy	1660-1666, 1712
Pierwszy właściciel	Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty
Obecny właściciel	Mediterranean Conference Centre
Położenie na mapie Malty Sacra Infermeria (Święty Szpital)
Położenie na mapie Morza Śródziemnego Sacra Infermeria (Święty Szpital)
35°53′58″N 14°31′05″E/35,899444 14,518056
Strona internetowa

Sacra Infermeria (malt. Il-Furmarija, ang. Sacra Infermeria, pol. Święty Szpital) – dawny szpital zakonny z najdłuższym oddziałem na świecie, obecnie centrum konferencyjne Mediterranean Conference Centre^[3][4] (malt. Dar il-Mediterran għall-Konferenzi).

Historia obiektu

Pierwotny szpital zakonny został zaprojektowany przez Girolamo Cassara, maltańskiego architekta i inżyniera wojskowego, który w latach sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XVI wieku zaprojektował oraz nadzorował budowę kilkudziesięciu najważniejszych budynków w stolicy Malty, m.in. Pałac Wielkiego Mistrza i konkatedrę św. Jana oraz np. Verdala Palace w Siġġiewi^[5]. Budowę szpitala rozpoczęto w 1574 za rządów wielkiego Mistrza Jeana L'Evesque de la Cassière’a, ukończono w końcu XVI wieku. Zastąpił on stary szpital zakonny w Birgu. Służył zakonnikom z Malty, oraz z kontynentu, a także pielgrzymom do Ziemi Świętej. Miał dwie apteki. W 1596 roku szpital rozbudowano dodając skrzydło dla pacjentów chorych na choroby zakaźne i weneryczne.

Za panowania wielkiego mistrza Raphaela Cotonera w latach 1660 – 1663 dobudowano dodatkowe oddziały. Kolejny Wielki Mistrz Nicolas Cotoner, kontynuował prace przy rozbudowie szpitala. Za jego panowania w 1676 roku otworzono szkołę anatomii i chirurgii^[6]. Kolejne duże prace przy rozbudowie szpitala zostały wykonane za panowania Ramona Perellosa. Rozpoczęły się w 1712 roku i polegały na dobudowaniu kaplicy, laboratorium oraz apteki^[6].

W 1787 roku w szpitalu były 563 łóżka, a po uzupełnieniu mógł pomieścić 914 pacjentów. Szczycił się najdłuższym oddziałem szpitalnym na świecie o długości 155 m, tzw. Długim Holem^[4].

Budynek służył zakonowi do roku 1798, do momentu francuskiej okupacji Malty, kiedy to został przejęty przez wojska Napoleona. Obiekt zmienił nazwę na Grand Hôspital, jak i nadal pełnił swoje funkcje jako Hopital Militaire. W czasie krótkiego użytkowania obiektu przez Francuzów, dokonano kilku usprawnień w obiekcie, miały one na celu poprawę wentylacji, kanalizacji oraz oświetlenia szpitala^[6].

Po zajęciu wyspy przez Brytyjczyków obiekt został przejęty armię. Pod nazwą Station Hospital służył jako szpital dla wojsk stacjonujących na Malcie do 1918 roku^[3]. W latach 1918 – 1940 budynek mieścił Komendę Główną Policji.

W czasie działań wojennych podczas II wojny światowej szpital został uszkodzony. Po odbudowie pełnił różne funkcje, był m.in. siedzibą teatru dziecięcego, szkołą. Od 1979 roku obiekt jest siedzibą Mediterranean Conference Centre. W 2016 roku obiekt był miejscem finału Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci^[7].

Obiekt został wpisany na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 01137^[2].

Przypisy