Sado (Japonia)

Sado
Ilustracja
Widok miasta Sado
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Japonia

Prefektura

Niigata

Wyspa

Sado

Region

Chūbu

Powierzchnia

855,68[1] km²

Populacja (1 XI 2009)
• liczba ludności
• gęstość


63 316
74 os./km²

Symbole japońskie
Drzewo

cyprys

Kwiat

lukrecja

Ptak

ibis

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sado”
Ziemia38°01′N 138°22′E/38,016667 138,366667
Strona internetowa
Portal Japonia

Sado (jap. 佐渡市 Sado-shi) – miasto położone na wyspie Sado (佐渡島 Sado-shima lub 佐渡ヶ島 Sado-ga-shima) na Morzu Japońskim (w odległości ok. 40 km od zachodniego wybrzeża głównej wyspy Honsiu, w regionie Chūbu (prefektura Niigata, w Japonii).

Od 2004 roku miasto i wyspa stanowią geograficzną i administracyjną jedność[a]. Powierzchnia wyspy Sado wynosi 854,81 km2 [2], a miasta (cała wyspa Sado wraz z mniejszymi wyspami) 855,68 km2 [1]. Do XIX w. wyspa stanowiła prowincję Sado (Sado-no-kuni). Obecnie jest częścią prefektury Niigata[3].

Geografia

Dzisiejsze miasto Sado, z populacją około 60 tys. mieszkańców, jest położone wśród łagodnych, latem zielonych wzgórz i portów rybackich.

Wyspa Sado ma charakterystyczny kształt przypominający znak błyskawicy „⚡” i można ją podzielić na trzy części: góry Ōsado na północy, góry Kosado na południu i równinę Kuninaka pomiędzy nimi. Ōsado są wyższe i są wśród nich: najwyższy Kinpoku (1172 m), Myōken (1042) i Donden (940). W górach wytyczono sieć pieszych szlaków. Na drodze Ōsado Skyline znajduje się punkt widokowy o nazwie Haku-un-dai, oferujący widok na całą wyspę[3].

Pasmo Kosado, zwrócone ku wybrzeżu Honsiu (Honshū) jest niższe. Najwyższym szczytem jest Ōji (646 m)[3].

Historia

Miasto zostało utworzone 1 marca 2004 z połączenia wszystkich miast, miejscowości i wsi znajdujących się na wyspie: Ryōtsu, Aikawa, Sawata, Kanai, Niibo, Hatano, Mano, Ogi, Hamochi i Akadomari.

Miejsce zsyłki

W przeszłości wyspa była miejscem wygnania dla trudnych lub niewygodnych osób. Była to kara ustępująca pod względem surowości jedynie karze śmierci, między innymi z powodu ciężkich zim na Sado. Nie spodziewano się powrotu wygnanych. Były cesarz Juntoku (1197–1242) został zesłany na Sado po zamieszkach ery Jōkyū w 1221 roku. Spędził na niej dwadzieścia lat, aż do swojej śmierci w 1242. Na wyspę zostali również zesłani: mnich buddyjski Nichiren Daishōnin (1222–1282) trzy lata przed ułaskawieniem w 1274 oraz, z nieznanych przyczyn, dramatopisarz teatru , Motokiyo Zeami (ur. 1363 lub 1364 – zm. 1443 lub 1444) w 1434 roku.

Kopalnie złota

W okresie Edo (1603–1868) wyspa Sado przeżywała gwałtowny rozwój gospodarczy dzięki odkryciu złota w Aikawa. Kopalnie były głównym źródłem dochodów dla siogunatu (bakufu) rodu Tokugawa, który bezpośrednio kontrolował wyspę i jej kopalnie. Górnicy, wśród których byli skazańcy, sieroty i bezdomni przywiezieni z głównych wysp, pracowali jak niewolnicy[4].

Najbardziej produktywną kopalnią była Sado Kinzan produkująca rocznie prawie 400 kg złota oraz mniejsze ilości srebra i miedzi. Kopalnia działała przez cały okres Edo. Dziś jest otwarta dla zwiedzających[4].

W dawnych czasach Japonia była znana w świecie zachodnim jako „kraina złota”. Wydobycie złota w Japonii sięga co najmniej VIII wieku, a w połowie XVII wieku produkowała około 20% światowej produkcji złota[5].

Ludność

W 2000 roku wyspę zamieszkiwało 72 173 osób. Liczba mieszkańców wyspy zmniejsza się od lat 60. XX wieku, gdy populacja liczyła 113 296 osób. Podobny trend panował w innych, oddalonych od miast, obszarach Japonii po II wojnie światowej, gdy młodzi ludzie przenosili się do zurbanizowanych obszarów. 32,1% populacji wyspy przekroczyło 65. rok życia, co jest współczynnikiem znacznie wyższym od średniej krajowej. Jest to jedyna grupa wiekowa, w której odnotowuje się przyrost.

Galeria

Uwagi

  1. Pomijając "Terytoria Północne" (kilka spornych z Rosją i okupowanych przez nią Wysp Kurylskich), Sado jest szóstą co do wielkości wyspą w Japonii, zaraz po Okinawie.

Przypisy

  1. a b Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 32.
  2. Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 91.
  3. a b c 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 172, 173. ISBN 978-4-415-11272-5.
  4. a b Sado Kinzan Gold Mine (ang.). japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-07-21].
  5. Sado Island Gold Mines: A Precious Heritage for Japan and the World (ang.). The Government of Japan, 2022. [dostęp 2022-07-21].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

JapanKanji.svg
Autor: JMPerez, Licencja: CC-BY-SA-3.0
country name Japan in Kanji
Flag of Sado, Niigata.svg
Flag of Sado, Niigata
Japan location map with side map of the Ryukyu Islands.svg
Autor: Maximilian Dörrbecker (Chumwa), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Japan

Equirectangular projection.

Geographic limits to locate objects in the main map with the main islands:

  • N: 45°51'37" N (45.86°N)
  • S: 30°01'13" N (30.02°N)
  • W: 128°14'24" E (128.24°E)
  • E: 149°16'13" E (149.27°E)

Geographic limits to locate objects in the side map with the Ryukyu Islands:

  • N: 39°32'25" N (39.54°N)
  • S: 23°42'36" N (23.71°N)
  • W: 110°25'49" E (110.43°E)
  • E: 131°26'25" E (131.44°E)
Sado city view.JPG
Autor: Altomarina, Licencja: CC BY-SA 3.0
両津南埠頭ビルから見た佐渡市
Symbol of Sado Niigata.svg
Emblem of Sado, Niigata
Sado gold mountain.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
両津港 (5742186660).jpg
Autor: houroumono, Licencja: CC BY 2.0
Port of Ryotsu in Sadocity, Niigata pref Japan
Sado bugyousyo.JPG
Autor: Opqr, Licencja: CC BY-SA 3.0
佐渡市相川町、佐渡奉行所。