Sagitta Australis
| ||
Nazwa łacińska | Sagitta Australis | |
Dopełniacz łaciński | Sagittae Australis[1] | |
Charakterystyka | ||
Najjaśniejsza gwiazda | 45 Ophiuchi (4,27m[2]) | |
Gwiazdozbiory sąsiadujące | ||
![]() |
Sagitta Australis (z łac. „Strzała Południowa”) – historyczny gwiazdozbiór utworzony przez Planciusa i umieszczony na globusie z 1612 lub 1613 roku[1][3].
Plancius utworzył go z dwóch gwiazd około czwartej wielkości gwiazdowej położonych pomiędzy gwiazdozbiorem Strzelca i Skorpiona[1]. Według rysunku na globusie Strzała miała celować w serce Skorpiona, jednak Plancius wskazał je w miejscu, gdzie znajduje się epsilon Scorpii, a nie Antares[1][3]. Strzała Południowa pojawiła się jeszcze w dziele Harmonia Macrocosmica Andreasa Cellariusa z 1660 roku, który poprawnie wskazał położenie Antaresa, lecz potem zniknęła z map nieba[1].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Taurus Poniatovii (hand colored)
Andreas Cellarius: Harmonia macrocosmica seu atlas universalis et novus, totius universi creati cosmographiam generalem, et novam exhibens. Plate 27.
HÆMISPHÆRIUM STELLATUM AUSTRALE ANTIQUUM - The southern stellar hemisphere of antiquity.