Sagul

Sagul (także Sagul san, 사굴산문/闍崛山門) – koreańska szkoła sŏn, jedna z 9 górskich szkół sŏn.

Szkoła ta została założona przez mistrza sŏn T'onghyo Pŏmila (810–887). Udał się on do Chin pom. 826 a 836 r. Został uczniem dwóch wybitnych mistrzów chan Yanguana Qi’ana, ze szkoły hongzhou i ucznia Mazu Daoyi, oraz Yaoshana Weiyana, ucznia Shitou Xiqiana.

Po powrocie do Korei w 847 r. przebywał w klasztorze Kulsan w Kangnŭng. Odrzucił tytuł Narodowego Nauczyciela (kor. kuksa) nadawany mu przez 3 kolejnych królów Silli.

Jego najwybitniejszymi uczniami byli Nangwŏn Kaech'ŏng i Nanggong Haengjŏk. Obaj otrzymali tytuły Narodowego Nauczyciela.

W XI i XII w. znanym mistrzem tej szkoły był Tamyŏn (1070-1159). Był w kontakcie ze szkola linji w Chinach. Był także bardzo znany ze swoich kaligrafii.

W 1356 r. wszystkie szkoły sŏn zostały zjednoczone pod nazwą chogye przez wybitnego mistrza sŏn T'aego Poŭ (1301-1382).

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

• 35/8 Mazu Daoyi (709–788) szkoła hongzhou
  • 36/9 Yanguan Qi’an (752–842)
    • 37/10/1 T'onghyo Pŏmil (810–889) szkoła sagul – Korea
      • 38/11/2 Nangwŏn Kaech'ŏng (854–930)
      • 38/11/2 Nanggong Haengjŏk (832–916)
        • 39/12/3 Sinjong
        • 39/12/3 Chuhae
        • 39/12/3 Imŏm

Bibliografia

• Red. Lewis R. Lancaster i C.S. Yu. Assmiliation of Buddhism in Korea. Religious Maturity and Innovation in the Silla Dynasty. Asian Humanities Press. (bmw) 1991 ISBN 0-89581-889-2.
• Soeng SunimS.S. Mu Soeng SunimS.S., Thousand Peaks. Korean Zen – Tradition & Teachers, wyd. Rev. ed, Cumberland: Primary Point Press, 1991, ISBN 0-942795-02-4, OCLC 23896092 .
• Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Jimoondang. Seul, 2007 ISBN 978-89-88095-24-9.