Saint Lucia
| |||||
| Dewiza: (ang.) The Land, The People, The Light (Ziemia, Naród, Światło) | |||||
| Hymn: (Synowie i córki Saint Lucia) (Boże, chroń Króla) | |||||
 | |||||
| Język urzędowy | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | |||||
| Ustrój polityczny | |||||
| Typ państwa | |||||
| Głowa państwa | |||||
| w jego imieniu | gubernator generalny Cyril Errol Charles | ||||
| Szef rządu | premier Philip Pierre | ||||
| Powierzchnia • całkowita • wody śródlądowe |
| ||||
| Liczba ludności (2017) • całkowita • gęstość zaludnienia |
| ||||
| PKB (2013) • całkowite • na osobę | |||||
| Waluta | dolar wschodniokaraibski (XCD) | ||||
| Niepodległość | od Wielkiej Brytanii | ||||
| Religia dominująca | |||||
| Strefa czasowa | UTC -4 | ||||
| Kod ISO 3166 | LC | ||||
| Domena internetowa | .lc | ||||
| Kod samochodowy | WL | ||||
| Kod samolotowy | J6 | ||||
| Kod telefoniczny | +1 758 | ||||
 | |||||
Saint Lucia [seɪnt ˈluʃə] – państwo w Ameryce Środkowej na Morzu Karaibskim, na wyspie o tej samej nazwie należącej do archipelagu Wysp Nawietrznych, części Małych Antyli.
Ustrój polityczny
Monarchia konstytucyjna, członek brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Konstytucja została uchwalona w 1979. Głową państwa jest monarcha brytyjski, reprezentowany przez mianowanego przez siebie gubernatora generalnego. Władza ustawodawcza należy do 2-izbowego parlamentu, złożonego z 11-osobowego senatu, mianowanego przez gubernatora i 17-osobowej Izby Zgromadzenia, wybieranej na 5 lat w wyborach powszechnych. Władza wykonawcza należy do rządu powoływanego przez gubernatora na wniosek premiera i odpowiedzialnego przed Izbą Zgromadzenia. Na premiera gubernator powołuje przywódcę większości w Izbie Zgromadzenia.
Geografia
Wyspa górzysta (wys. do 950 m), pochodzenia wulkanicznego – w zachodniej części wyspy kaldera wulkanu Qualibou (wys. 777 m), Ostatnia erupcja 1766 rok. Wzdłuż wybrzeża występują rafy koralowe. Klimat równikowy wilgotny. Latem i jesienią silne cyklony. Gorące źródła mineralne.
- Najwyższe miejsce: Mount Gimie 950 m n.p.m.
- Najniższe miejsce: Ocean Atlantycki 0 m n.p.m.
Historia
Wyspa zamieszkana przez Karaibów. Odkryta prawdopodobnie w 1502 przez Krzysztofa Kolumba. Po raz pierwszy została skolonizowana przez Francuzów w 1635, 25 lat później, w roku 1660, został podpisany traktat z tubylcami[4]. Niedługo później Saint Lucia zainteresowali się Brytyjczycy, była przez długi czas przedmiotem sporu pomiędzy potęgami, przechodziła przez lata z rąk do rąk. W 1814 r. podpisano Traktat Paryski, na mocy którego Francuzi zrzekli się wyspy. W tamtym okresie na Saint Lucia sprowadzano masowo afrykańskich niewolników. Ten proceder został w roku 1834 zakazany prawnie[4]. W latach 1958–1962 wyspa była częścią Federacji Indii Zachodnich. Od 1967 terytorium stowarzyszone z Wielką Brytanią. Od 22 lutego 1979 niepodległe, urząd premiera objął wtedy John Compton, którego w tym samym roku zastąpił Allan Louisy. W 1981 Louisy zrezygnował z funkcji premiera, zastąpił go Winston Cenac. Compton w 1982 odzyskał władzę jako szef rządu utworzonego przez Partię Pracy. Ponownie został premierem w 1987 i 1992. W 1997 premierem został Kenny Anthony.
Od 1990 działa na rzecz unii ekonomicznej i politycznej z Dominiką, Grenadą oraz Saint Vincent i Grenadynami.
Gospodarka
Podstawą gospodarki państwa jest turystyka, generująca 80% PKB. Udział produkcji przemysłowej w PKB to 16%, rolnictwa – 3%. W latach 2008−2012 Saint Lucia rozwijała się w tempie nie przekraczającym 1%, do czego przyczynił się ogólnoświatowy kryzys gospodarczy i huragan z 2010, który zniszczył uprawy bananowców. W 2013 roku relacja długu publicznego do PKB osiągnęła wartość 73,6%, średnia inflacja wyniosiła 1,5%, natomiast bezrobocie sięgnęło 21,4%. Liczba odwiedzających wyspę w roku 2013 była o 3,2% większa porównaniu z 2012. Wydatki turystów na Saint Lucia w tym czasie wzrosły o 10,1%, w związku z poprawą sytuacji na rynku Stanów Zjednoczonych[3]. W 2009 na Saint Lucia przybyło 98 685 turystów ze Stanów Zjednoczonych, 28 563 z Kanady, 8619 z Europy oraz 64 424 z innych krajów czy obszarów[5].
W 2012 roku głównymi partnerami w eksporcie były: Stany Zjednoczone (34%), Trynidad i Tobago (23,2%), UE (17%), Barbados (8,5%) oraz Saint Vincent i Grenadyny (3%), natomiast w imporcie: Stany Zjednoczone (42,6%), Trynidad i Tobago (23,8%), UE (8,4%), Japonia (4,3) oraz Barbados (3,5%)[3].
Saint Lucia jest członkiem organizacji regionalnych: OPA (Organizacja Państw Amerykańskich), Organizacja Państw Wschodniokaraibskich (OECS), CARICOM, CARIFORUM, ALBA, Petrocaribe. Należy do wyspecjalizowanych agend ONZ, m.in. UNCTAD, UNESCO i FAO[3].
Głównymi zasobami naturalnymi Saint Lucia są lasy i zasoby geotermalne[3]. W uprawie dominują banany, mango, palmy kokosowe, ananasy, kakaowce, drzewka cytrusowe, pochrzyn, papryka i imbir. Eksportowymi towarami są banany, odzież, orzechy i olej kokosowy, cytrusy[6] i awokado[3].
Podział administracyjny
Demografia
85,3% populacji stanowią czarnoskórzy, osoby o mieszanej etniczności 10,9% a 2,2% osoby pochodzenia Hinduskiego, pozostali 1,6%, osoby o nieokreślonej przynależności 0,1% (stan w 2010)[1].
W 2005 alfabetyzacja mieszkańców wyniosła 90%. Przewidywana długość życia kobiet wyniosła 77 lat, mężczyzn – 70[6].
Religia
Struktura religijna kraju w 2010 roku według The World Factbook[1]:
- katolicy – 61,5%,
- protestanci – 27,8%:
- adwentyści dnia siódmego – 10,4%,
- zielonoświątkowcy – 8,5%,
- pozostali (ewangelikalni, baptyści, anglikanie, Kościół Boży i inni) – 8,9%,
- bez religii – 5,9%,
- rastafarianie – 1,9%,
- niesprecyzowani – 1,4%,
- świadkowie Jehowy – 1,1%,
- pozostałe religie – 0,4%.
Przypisy
- ↑ a b c d Central America and Caribbean :: Saint Lucia. [w:] The World Factbook [on-line]. CIA, 1 września 2015. [dostęp 2015-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-30)].
- ↑ The World Factbook – Central Intelligence Agency, cia.gov [dostęp 2017-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-30] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Saint Lucia. Informator Ekonomiczny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, 1 września 2014. [dostęp 2015-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-09)].
- ↑ a b St Lucia profile – Timeline, „BBC News”, 28 maja 2018 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
- ↑ Agata Karkoszka: Analiza Rynku Turystycznego Saint Lucia. AWF Kraków, Wydział Turystyki i Rekreacji, 23 listopada 2012. [dostęp 2015-09-03].
- ↑ a b Wielki Encyklopedyczny Atlas Świata. T. 16. Ameryka Środkowa. Warszawa: PWN, 2006, s. 57–58. ISBN 978-83-01-14931-4.
| Absolutne | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konstytucyjne |
| ||||||||
| Elekcyjne | |||||||||
| Plemienne |
| ||||||||
Media użyte na tej stronie
Crown of St Edward
.svg)
Autor: Heraldry, Licencja: CC-BY-SA-3.0
North America (orthographic projection)
The national anthem of Saint Lucia performed by the USN Band.
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map of Saint Lucia
Instrumental recording of "God Save the Queen" the national anthem of the United Kingdom; the same tune is also used for "Oben am jungen Rhein", the national anthem of Liechtenstein.
Autor: Diafora, Licencja: CC BY-SA 3.0
Coat of Arms of Saint Lucia
| “ | The ROSE which you see on the coat of arms tells us about England. At one time England was our “mother” country because she was in charge of our affairs. The FLEUR-DE-LIS reminds us that we belonged to France as many as seven times. The Bamboo is our national plant, two pieces form the cross of the shield. The little AFRICAN STOOL in the centre is African and reminds us of our ancestors who were shipped from Africa during the slave trade. To light us on our way, we have a TORCH which is held up high. The Saint Lucian Parrot Amazona versicolor is our national bird guards each side of the Coat of Arms. Our Motto “THE LAND, THE PEOPLE, THE LIGHT”, is printed at the bottom of the shield. | ” |
Map of World Trade Organization members and observers.
Icon-type silhouette of an airplane. (Mainly to be used in Userboxes)