Sait Faik Abasıyanık

Sait Faik Abasıyanık (ur. 23 listopada 1906 w Adapazarı, zm. 11 maja 1954 w Stambule) – pisarz i dziennikarz turecki, który zdobył uznanie jako doskonały nowelista.

Grób Saita Faika Abasıyanıka i jego matki Makbule.

Po ukończeniu nauki w szkole średniej w Bursie studiował w Stambule literaturoznawstwo oraz pedagogikę. W latach 1931–1935 studiował literaturę na uniwersytecie w Grenoble.

Po powrocie z Francji do kraju zaczął publikować swoje opowiadania w czasopiśmie "Varlk", który był głównym pismem awangardy tureckiej.^[1]

Zmarł po długiej chorobie w Stambule.

Napisał dwie powieści oraz wiele nowel i opowiadań. W swej twórczości poruszał głównie kwestie życia niższych warstw społeczeństwa oraz marginesu społecznego Stambułu. Wprowadził do literatury język potoczny używany w Stambule. Jego twórczość poza powieściami 13 zbiorów nowel, tom wierszy, reportaże.

W przekładzie na język polski ukazał się tom przekładów opowiadań Abasıyanıka, pt. Tureckie opowieści morskie, dokonany przez Łucję Antonowicz-Bauer, Wilno 2004.

Tłumaczono również drobne utwory Abasıyanıka, drukowane głównie w "Przeglądzie Orientalistycznym". Opowiadanie pt. Fiołkowa dolina zamieszczono w antologii opowiadań pisarzy tureckich pt. Rajski statek (1976).

Twórczość

Do najważniejszych dzieł jego autorstwa można zaliczyć:

• Semaver (1936) - zbiór nowel,
• Menekşeli Vadi, pol. Fiołkowa dolina (1947) - opowiadanie,
• Lüzumsuz Adam, pol. Niepotrzebny człowiek (1948) - opowiadanie,
• Kumpanya (1951),
• Bir takim insanlar (1952), pieść, która została ocenzurowana ze względu na tematykę dotyczącą różnic klasowych społeczeństwa,^[1]
• Alemdag'da Var Bir Yilan (1953),

Przypisy

Bibliografia

• Płaskowiczka-Rymkiewicz S., Borzęcka M., Łabęcka-Koecherowa M.: Historia literatury tureckiej. Wrocław: 1971, s. 217-219.
• Sait Faik Abasıyanık – wybór prac pisarza (tur.)