Salo Fiszgrund

Salo Fiszgrund (ur. 1893, zm. 1971) – polski polityk, związany z żydowską partią robotniczą Bund.

Życiorys

W okresie dwudziestolecia międzywojennego działacz Bundu w Krakowie, po wybuchu II wojny światowej przebywał w getcie warszawskim, gdzie współpracował między innymi z Abraszą Blumem i Leonem Feinerem, był aktywistą ŻKN. Uczestniczył w powstaniu w getcie warszawskim, jako bojowiec ŻOB-u, a następnie w powstaniu warszawskim. Razem z Markiem Edelmanem i Leonem Fajnerem, członek konspiracyjnego KC Bundu, gdzie pełnił funkcję sekretarza.

Po kapitulacji powstania warszawskiego wraz z grupą żydowskich powstańców ukrywał się w bunkrze przy ul. Promyka 43 na Żoliborzu. 15 listopada 1944 zostali oni ewakuowani przez ekipę zorganizowaną przez personel szpitala Polskiego Czerwonego Krzyża z Boernerowa[1].

Był autorem relacji dotyczącej żydowskiego ruchu oporu w Warszawie w okresie okupacji. Jeden z czołowych polityków Bundu w okresie powojennym. Współpracował z PPR i przeprowadzał akcję samorozwiązania Bundu w Polsce. W 1949 wstąpił do PZPR. Był działaczem Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce.

Zmarł w Izraelu.

Wybrane odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Michał Grynberg: Pamiętniki z getta warszawskiego. Fragmenty i regesty. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 413. ISBN 83-01-08364-6.
  2. ↑ POSTANOWIENIE O ODZNACZENIU z dnia 19 kwietnia 1948 r.. sip.lex.pl. [dostęp 2021-11-17]. (pol.).

Bibliografia