Salomon Jaszuński
| ||
Data i miejsce urodzenia | 10 listopada 1902 Łódź | |
Data i miejsce śmierci | 26 lipca 1938 nad Ebro | |
Przyczyna śmierci | poległ w bitwie | |
Zawód, zajęcie | językoznawca | |
Edukacja | Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie | |
Uczelnia | Uniwersytet Jagielloński | |
Partia | KPP |
Salomon Jaszuński pseud. Justyn, J. Rada, J. Bacewicz (ur. 10 listopada 1902 w Łodzi, zm. 26 lipca 1938 nad Ebro) – językoznawca, publicysta i działacz komunistyczny, uczestnik wojny domowej w Hiszpanii.
Syn kupca Ignacego i Rozalii Harkawi. Uczęszczał do gimnazjów w Łodzi i w Moskwie, a maturę zdał eksternistycznie w Wilnie w 1921, następnie studiował sanskryt i slawistykę na UJK we Lwowie i na UJ w Krakowie; był jednym z najzdolniejszych i najbardziej pracowitych seminarzystów Kazimierza Nitscha, pod którego kierunkiem napisał kilka artykułów opublikowanych w czasopiśmie „Język Polski”.
Działacz najbardziej lewicowej frakcji OMS „Życie”, członek Komitetu Okręgowego (KO) Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK; od 1930 KZMP), Krakowskiego Komitetu MOPR, a od 1925 członek KPP. Sekretarz okręgowy KPP w Krakowie, potem na Górnym Śląsku. Członek Redakcji Centralnej i Sekretariatu Krajowego KC KPP. Współpracownik „Przeglądu Społecznego”, legalnego pisma komunistycznego. Kierownik krajowej redakcji „Czerwonego Sztandaru”. Za działalność komunistyczną kilkakrotnie aresztowany i więziony, co uniemożliwiło mu ukończenie pracy doktorskiej. W 1937 redagował w Paryżu „Dziennik Ludowy”, pismo dla polskiej emigracji.
Na początku 1938 wyjechał do Hiszpanii, gdzie brał udział w wojnie domowej jako zastępca komisarza politycznego Brygady im. Dąbrowskiego. Zginął w bitwie nad Ebro.
Odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari V kl. w 1945[1]
Instytut Pamięci Narodowej umieścił informację na temat Salomona Jaszuńskiego[2].
Przypisy
- ↑ Wojciech Stela: Polskie ordery i odznaczenia (Vol. II). Warszawa: 2008, s. 405
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej , ul. Jaszuńskiego Salomona, „Instytut Pamięci Narodowej” [dostęp 2018-03-03] (pol.).
Bibliografia
- Polski Słownik Biograficzny t. XI, Wrocław-Warszawa-Kraków 1964-1965.
- Jarosław Kita, Maria Nartonowicz-Kot, Patroni łódzkich ulic, Łódź 2012, Księży Młyn Dom Wydawniczy, ISBN 978-83-7729-155-9, s. 167.