Salto (film 1965)
Gatunek | psychologiczny, |
---|---|
Rok produkcji | 1965 |
Data premiery | 11 czerwca 1965 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 104 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | Tadeusz Konwicki |
Główne role | Zbigniew Cybulski |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | Jarosław Świtoniak |
Kostiumy | Alicja Ptaszyńska |
Montaż | |
Produkcja | Zespół Filmowy Kadr |
Salto – polski film psychologiczny z 1965 roku w reżyserii i według scenariusza Tadeusza Konwickiego.
Fabuła
Do sennego miasteczka na Ziemiach Odzyskanych przybywa tajemniczy gość, który uprzednio wyskoczył z pędzącego pociągu[1]. Przekraczając rzekę, przedstawia się mieszkańcom raz jako Kowalski, raz jako Malinowski, tworząc różne wersje swojego życiorysu, niekiedy ze sobą sprzeczne. Jawi się na przemian jako prorok oraz oszust; uzdrawia synów jednego z mieszkańców, uwodzi córkę innego, wróżce przepowiada przyszłość[2]. Niebawem Kowalski-Malinowski sprawuje „rząd dusz” nad mieszkańcami, jednakże zostaje zdemaskowany przez kobietę podającą się za jego żonę, która nazywa go „dziwkarzem i łazęgą”[3]. Rozczarowani podobieństwem przybysza do nich samych mieszkańcy zwracają się przeciw niemu, on zaś ucieka z miasteczka, wsiadając do najbliższego pociągu[4][5].
Obsada
- Zbigniew Cybulski jako Kowalski - Malinowski
- Gustaw Holoubek jako gospodarz
- Wojciech Siemion jako artysta
- Iga Cembrzyńska jako żona Kowalskiego
- Zdzisław Maklakiewicz jako rotmistrz
- Jerzy Block jako stary
- Marta Lipińska jako Helena
- Irena Laskowska jako wróżka Cecylia
- Andrzej Łapicki jako pijak Pietuch
- Włodzimierz Boruński jako Blumenfeld
Produkcja
Tadeusz Konwicki przystąpił do prac nad Saltem po ukończeniu powieści Sennik współczesny[6]. Deklarował przy tym, że Salto było dlań przede wszystkim filmem literackim:
Po prostu są filmy muzyczne, są takie, w których przewagę ma obraz, są i filmy, w których przewagę ma literatura, i nic w tym właściwie nie ma dziwnego. Np. w moim filmie Ostatni dzień lata przewagę miał obraz, w Zaduszkach elementy natury filmowej i literackiej były mniej więcej na równych prawach, natomiast w Salcie literatura faktycznie ma przewagę[7].
Na realizację scenariusza Salta Konwicki musiał czekać do jesieni 1964 roku ze względów politycznych – nie zamierzał bowiem podpisać kontrlistu do tzw. Listu 34 – a pozwolenie na rozpoczęcie jego produkcji otrzymał dopiero w październiku 1964 roku; wtedy też rozpoczęły się zdjęcia[8]. Ekipa zdjęciowa miała z tym spore kłopoty, ponieważ akcja filmu miała się toczyć latem. Po prasie krążyły anegdoty o tym, że na drzewkach zawieszano wiele kilogramów jabłek, aby krajobraz był zgodny z czasem akcji filmu[8]. Część zdjęć trzeba było zrealizować w atelier[8]. Premiera Salta odbyła się 11 czerwca 1965 roku[2].
Odbiór
Jak podsumowywał dyskusję na temat Salta Witold Mrozek:
Film Konwickiego czytany był zarówno poprzez Gombrowicza, jak i przez polski romantyzm i Wyspiańskiego – i to nie tylko ze względu na wieńczący go chocholi taniec. Widziano w nim rozliczenie ze Szkołą Polską i summę ról kultowego aktora Zbigniewa Cybulskiego. Traktat o społecznej roli artysty i opowieść o przepracowywaniu pamięci II wojny światowej[2].
Tadeusz Sobolewski dla pisma „Dwutygodnik” pisał, iż: „Nie mamy dziś kina, które dawałoby równie przenikliwą diagnozę charakteru narodowego”[9]. Robert Birkholc z magazynu Culture.pl ocenił Salto jako „jeden z najbardziej interesujących eksperymentów polskiego kina lat sześćdziesiątych oraz najwybitniejsze dokonanie filmowe Konwickiego”[10]. Jonathan Rosenbaum z „Chicago Readera” cenił rolę Kowalskiego-Malinowskiego najbardziej ze wszystkich kreacji Cybulskiego, twierdząc, iż jego żywiołowość „sprawia, że ten seksowny film staje się spektakularnym wydarzeniem kinowym, które przemawia do publiczności – nawet wtedy, gdy nie jesteśmy do końca pewni, co się dzieje”[11]. Mniej przychylną recenzję Saltu wystawił „The New York Times”, uznając przesłanie filmu za „niemal niezrozumiałe z powodu niejasnej symboliki”[12].
Nagrody i festiwale
Martin Scorsese uznał Salto za jedno z arcydzieł polskiej kinematografii i w 2014 roku wytypował je do prezentacji w Stanach Zjednoczonych oraz Kanadzie w ramach festiwalu polskich filmów Martin Scorsese Presents: Masterpieces of Polish Cinema[13][14].
Przypisy
- ↑ Kluszczyński 1981 ↓, s. 205.
- ↑ a b c Mrożek 2010 ↓.
- ↑ Lubelski 2015 ↓, s. 287.
- ↑ Lubelski 2017 ↓, s. 288.
- ↑ Kluszczyński 1981 ↓, s. 206.
- ↑ Kaniecki 2007 ↓, s. 115.
- ↑ Kaniecki 2007 ↓, s. 114.
- ↑ a b c Kaniecki 2007 ↓, s. 119.
- ↑ Sobolewski 2010 ↓.
- ↑ Birkholc 2014 ↓.
- ↑ Rosenbaum 2001 ↓.
- ↑ The New York Times 1966 ↓.
- ↑ Martin Scorsese Presents: Masterpieces of Polish Cinema - oficjalna strona projektu w języku angielskim. mspresents.com. [dostęp 2014-02-26].
- ↑ Polskie filmy Martina Scorsese. vice.com. [dostęp 2014-03-24].
Bibliografia
- Robert Birkholc , Somersault – Tadeusz Konwicki, „Culture.pl”, kwiecień 2014 [dostęp 2019-04-25] .
- Przemysław Kaniecki , „Salto” Tadeusza Konwickiego jako filmowa adaptacja własnej metody pisarskiej, „Kwartalnik Filmowy”, 59, 2007, s. 114-146 .
- Ryszard Kluszczyński , Problem czasoprzestrzeni w twórczości Tadeusza Konwickiego, „Acta Universitatis Lodziensis”, 2, 1981, s. 201-210 .
- Tadeusz Lubelski , Historia kina polskiego 1895-2014, Kraków: Universitas, 2015 .
- Witold Mrozek , Salto, „Kino”, 4, 2010, s. 58-59 [dostęp 2019-04-25] .
- Jonathan Rosenbaum , Salto, „Chicago Reader”, 1 marca 2001 [dostęp 2019-04-25] .
- 'Salto,' an Allegory From Poland, Opens, „The New York Times”, 4 października 1966 [dostęp 2019-04-25] .
- Tadeusz Sobolewski , Polski taniec salto, „Dwutygodnik”, kwiecień 2010 [dostęp 2019-04-25] .
Linki zewnętrzne
- Salto w serwisie YouTube (kanał Studia Filmowego Kadr)
- Salto w bazie IMDb (ang.)
- Salto w bazie Filmweb
- Salto w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Salto w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Salto w bazie Repozytorium Cyfrowego Filmoteki Narodowej
Media użyte na tej stronie
Autor: Mariusz Kubik, http://www.mariuszkubik.pl, Licencja: CC BY 2.5
Tadeusz Konwicki (1926–2015), polski prozaik, scenarzysta, reżyser