Sam Bird

Sam Bird

Sam Bird (2007)
Imię i nazwisko	Samuel Bird
Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	9 stycznia 1987 Roehampton
Sukcesy
2005: Brytyjska Formuła BMW (wicemistrz) 2013: Seria GP2 (wicemistrz)
Strona internetowa

Sam Bird, właśc. Samuel Bird (ur. 9 stycznia 1987 w Roehampton) – brytyjski kierowca wyścigowy, jeżdzący w Formule E.

Życiorys

Formuła BMW i Renault

Sam karierę rozpoczął w roku 1997, od startów w kartingu. W 2004 roku przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Brytyjskiej Formule BMW. W zespole Carlin Motorsport sezon zakończył na 14. pozycji, z dorobkiem jednego zwycięstwa. Na drugi rok startów w tej serii podpisał kontrakt z bardziej konkurencyjnym Fortec Motorsport, dzięki czemu miał szansę walki o tytuł. Ostatecznie przegrał ją ze swoim rodakiem Deanem Smithem (zwyciężył w sześciu rundach). Współpracę z brytyjską stajnią kontynuował również w kolejnym sezonie, z tymże w Brytyjskiej Formule Renault. Wygrawszy cztery wyścigi, zmagania zakończył na 4. miejscu.

Formuła 3

W roku 2007 po raz drugi reprezentował barwy ekipy Trevora Carlina, tym razem jednak w Brytyjskiej Formule 3. Po zwyciężeniu w dwóch wyścigach zmagania zakończył na 4. pozycji. W latach 2008–2009 brał udział w Formule 3 Euro Series, w zespołach Manor oraz Mücke Motorsport. W pierwszym podejściu rywalizację ukończył na 11. miejscu, natomiast w drugim był siódmy. Oprócz regularnych startów w tej serii, gościnnie wystąpił również w brytyjskim cyklu (jeden z wyścigów nie ukończył, natomiast w drugim zajął 2. miejsce). Na koniec sezonu podpisał kontrakt z francuską ekipą ART Grand Prix, na udział w prestiżowym wyścigu o Grand Prix Makau. Dzięki rozważnej jeździe ukończył ją na 3. pozycji.

Seria GP2

Obiecujące wyniki zaprocentowały podpisaniem kontraktu z mistrzowskim zespołem ART Grand Prix, na starty w zimowym i głównym cyklu bezpośredniego przedsionka F1 – serii GP2.

W azjatyckiej edycji Brytyjczyk początkowo nie radził sobie najlepiej. W ostatnich trzech wyścigach Bird spisał się jednak bardzo dobrze, dojeżdżając na czwartym, szóstym i wreszcie na drugim miejscu, uzyskując przy tym najlepszy czas okrążenia w wyścigu. Zebrane punkty pozwoliły Samuelowi zająć w klasyfikacji generalnej 7. pozycję. W europejskiej edycji zaprezentował się z jeszcze lepszej strony, zajmując ostatecznie 5. lokatę na zakończenie zmagań. W tym czasie ośmiokrotnie dojechał na punktowanej pozycji, z czego aż pięć razy na podium (w tym jedno zwycięstwo odniesione w pierwszym wyścigu, na torze Monza we Włoszech). Po punkty sięgnął również za zdobycie pole position na węgierskim torze Hungaroring oraz za czterokrotne uzyskanie najszybszego okrążenia w wyścigu.

W sezonie 2011 Bird przeniósł się do brytyjskiej ekipy iSport International. W azjatyckim cyklu w zaledwie jednym wyścigu dojechał do mety (zajął siódmą lokatę w pierwszym wyścigu w Abu Zabi). Uzyskane punkty sklasyfikowały go na 12. miejscu. Rywalizację w europejskiej edycji rozpoczął znakomicie, od trzech miejsc w pierwszej trójce. W rundzie na torze Monte Carlo sięgnął po pole position, po ukaraniu Holendra Giedo van der Garde, dzięki czemu wyszedł na prowadzenie w mistrzostwach. Na starcie jednak doszło u Sama do zgaśnięcia silnika. W dalszej części sezonu Brytyjczyk nie prezentował już jednak tak mocnej formy i w konsekwencji ani razu nie znalazł się na podium. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 6. pozycji.

Do serii tej Brytyjczyk powrócił w 2013 roku, kiedy to ścigał się debiutującą w serii ekipą Russian Time. Miał najlepszy spośród wszystkich zawodników dorobek zwycięstw – pięciokrotnie stawał na najwyższym stopniu podium. Jednak poza tym jego wyniki był gorsze niż Fabio Leimera, z którym przegrał walkę o tytuł mistrza serii. Uzbierane 181 punktów dało mu tytuł wicemistrzowski.

Formuła Renault 3.5

W sezonie 2012 Bird przeniósł się do Formuły Renault 3.5, w której reprezentował barwy czeskiej ekipy ISR. Brytyjczyk konsekwentnie punktował w każdym wyścigu, w którym dojechał do mety, siedmiokrotnie przy tym stając na podium. Odniósł dwa zwycięstwa – na torze Monte Carlo (po starcie z pole position) oraz Silverstone. Ostatecznie rywalizację zakończył na 3. lokacie ze stratą dziesięciu punktów do mistrza serii Robina Frijnsa.

Formuła 1

W latach 2011-2012 Sam pełnił funkcję kierowcy testowego i rezerwowego niemieckiej stajni Mercedes GP.

Formuła E

W sezonie 2014/2015 Brytyjczyk podpisał kontrakt z ekipą Virgin Racing na starty w Formule E, gdzie trzykrotnie stawał na podium, a w Putrajaya i w Londynie odnosił zwycięstwa. Z dorobkiem 103 punktów został sklasyfikowany na piątej pozycji w końcowej klasyfikacji kierowców. W sezonach 2015/2016 (zajął wtedy czwarte miejsce w klasyfikacji kierowców)^[1], 2016/2017 (zajął wtedy czwarte miejsce w klasyfikacji kierowców)^[2], 2017/2018 (zajął wtedy trzecie miejsce)^[3], 2018/2019 (zajął wtedy dziewiąte miejsce)^[4] i 2019/2020 (zajął wtedy dziesiąte miejsce)^[5] pozostał w tej ekipie. W sezonie 2020/2021 i 2021/2022 kierowca ekipy Panasonic Jaguar. Aktualnie (14 kwietnia 2021 roku^[6]) Bird w wyścigach Formuły E odniósł 10 zwycięstw i 23 razy stawał na podium.

Wyniki

GP2

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																						Punkty	Pozycja
2010	ART Grand Prix	ESP	ESP	MON	MON	TUR	TUR	VAL	VAL	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	ARE	ARE			48	5
		9	4	18	10	3	10	3	10	4	NW	14	5	13	NU	NU	12	1	3	3	NU
2011	iSport International	TUR	TUR	ESP	ESP	MON	MON	VAL	VAL	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA					45	6
		2	3	3	5	NU	13	5	12	5	6	8	7	17	5	12	5	4	4
2013	Russian Time	MAL	MAL	BHR	BHR	ESP	ESP	MON	MON	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	SIN	SIN	ARE	ARE	181	2
		7	NU	6	1	21	12	1	24	1	5	13	8	10	8	1	14	2	4	8	1	10	4

Azjatycka Seria GP2

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach								Punkty	Pozycja
2009/2010	ART Grand Prix	ARE	ARE	ARE	ARE	BHR	BHR	BHR	BHR	12	7
		18†	18	NU	NU	13	4	6	2
2011	iSport International	ARE	ARE	ITA	ITA					2	12
		7	NU	NU	NU

Formuła Renault 3.5

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																	Punkty	Pozycja
2012	ISR	ARA	ARA	MON	BEL	BEL	DEU	DEU	RUS	RUS	GBR	GBR	HUN	HUN	FRA	FRA	CAT	CAT	179	3
		9	2	1	3	5	8	4	3	NU	NU	1	10	4	10	3	2	7

Podsumowanie startów

† – Bird nie był liczony do klasyfikacji.

Wyróżnienia

W roku 2006 Bird dostał nagrodę Autosport British Club Driver of the Year, na najbardziej obiecującego juniorskiego kierowcy Wielkiej Brytanii.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona kierowcy