Samad bej Mehmandarow

Samad bej Mehmandarow

Səməd bəy Sadıx bəy oğlu Mehmandarov

1916
generał
Data i miejsce urodzenia	16 października 1855 Lenkoran
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1931 Baku
Przebieg służby
Lata służby	1875–1917, 1918–1920, 1920–1928
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Armia Demokratycznej Republiki Azerbejdżanu Armia Czerwona
Jednostki	1 Turkiestańska Brygada Artylerii, 7 Zachodnio-Syberyjska Dywizja Strzelców Artyleryjskich, 21 dywizja piecoty, 3 Kaukaski korpus armijny
Główne wojny i bitwy	powstanie bokserów, wojna rosyjsko-japońska, I wojna światowa, powstanie w Gandży
Późniejsza praca	wykładowca

Samad bej Mehmandarow (az. Səməd bəy Mehmandarov, Səmədbək Mehmandarli, ur. 16 października 1856 w Lenkoranie, zm. luty 1931) – azerski generał artylerii.

Urodził się w bogatej arystokratycznej rodzinie. Jego ojciec chciał, żeby syn został wykładowcą, lekarzem lub inżynierem, ale Samad wybrał karierę wojskową. Zostawił rodzinę i pojechał do Sankt-Petersburga, gdzie wstąpił do szkoły wojskowej „Junkier Konstantin”.

Uczestniczył w wojnie rosyjsko-japońskiej (bohater obrony bazy morskiej Port Artur), również w I wojnie światowej, podczas której (w 1915) został awansowany do stopnia generalskiego. W 1918 został wybrany na stanowisko ministra obrony Demokratycznej Republiki Azerbejdżanu.

W czasie służby otrzymał wiele wyróżnień: Świętego Stanisława II i III stopnia, Świętej Anny II stopnia, Świętego Włodzimierza III stopnia, nagrodę „za odwagę” oraz order ze złotym mieczem. Dawał wykłady w azerbejdżańskiej szkole komandorskiej artylerii.

Przed NKWD uratował go Nariman Narimanow. Jednak ponieważ służbę odbywał w wojsku carskim, to po upadku cara i nadejściu komunistów jego żonę i syna spotkały represje.