Samochód pułapka
Samochód pułapka – samochód lub inny pojazd z zainstalowaną bombą, którego celem jest zabicie ludzi wewnątrz pojazdu czy też w jego otoczeniu lub wyrządzenie szkody materialnej (np. zniszczenie budynku lub innego mienia). Samochód pułapka jest bronią w zamachach, w aktach terroru oraz działaniach partyzanckich. Samochody pułapki mogą posiadać zegar odmierzający czas do wybuchu lub być zdalnie uruchamiane; samochód taki może być też prowadzony przez zamachowca samobójcę. Pojazd taki może przewozić duże ilości materiałów wybuchowych nie zwracając na siebie podejrzenia.
Historia
Pierwsze wykorzystanie samochodów do zabójstw lub zniszczeń pojawiło się na początku XX w., choć jeszcze przed okresem pojawienia się pierwszych pojazdów mechanicznych można było zauważyć podobne próby wykorzystywania pojazdów konnych do podobnych celów, jak np. w przypadku nieudanego zamachu na Napoleona Bonapartego w 1800, do którego wykorzystano tzw. „maszynę piekielną”[1].
Jednym z pierwszych zamachów wykorzystujących pojazd była nieudana próba zabicia w 1905 roku sułtana Abdülhamida II, w wyniku której zginęło 26 osób[2].
Natomiast pierwszym znanym zamachem samobójczym z wykorzystaniem samochodu była w 1927 roku masakra w Bath w Michigan, kiedy to zamachowiec używając detonatora odpalił dynamit w szkole, po czym w trakcie następującej akcji ratunkowej, zdetonował samochód ginąc na miejscu, zabijając w sumie 45 osób, w tym 38 dzieci[3].
Samochody pułapki były wykorzystywane przez wiele organizacji i grup na terenie całego świata. Korzystali z nich partyzanci Wietkongu podczas wojny wietnamskiej[4], służyły one do zamachów cosa nostry na sędziów na Sycylii w latach 90. XX wieku[5], czy też do zamachów Real Irish Republican Army podczas konfliktu w Irlandii Północnej[6].
W XXI wieku samochody pułapki wykorzystywane przez organizacje terrorystyczne (jak np. Al-Ka’ida) powodowały już dużo większe straty w ludności jak i materialne. Do największych zalicza się zamach bombowy w Bombaju 12 marca 1993, podczas którego zdetonowano 13 ładunków wybuchowych umiejscowionych w samochodach i skuterach, zabijając 257 osób[7]; innym jest zamach bombowy w Bejrucie 28 października 1983, do którego wykorzystano 2 ciężarówki z zawartością około 9 tys. kg materiałów wybuchowych, zabijając 307 osób[8]. Jednak najtragiczniejszy zamach, do którego doszło 14 sierpnia 2007 roku, miał miejsce w Al-Kahtanijji. Do zamachu wykorzystano 3 samochody pułapki oraz zbiornik z paliwem, łącznie szacując ilość materiałów wybuchowych na 2 tony. Podczas zamachu zginęło 796 osób, a 1562 zostały ranne[9].
Przypisy
- ↑ 24 grudnia 1800 roku miał miejsce zamach bombowy na życie konsula Napoleona Bonaparte. historykon.pl, 24 grudnia 2013.
- ↑ The Assassination Attempt on Abdülhamid II (1905) (ang.). academia.edu.
- ↑ Justin Peters: “We Still Look at Ourselves as Survivors”: More Than Eighty Years Later, Remembering the Deadliest School Massacre in American History (ang.). slate.com, 18 grudnia 2012.
- ↑ Viet Cong bomb Brinks Hotel (ang.). history.com.
- ↑ John Dickie: Mafia Republic: Italy's Criminal Curse. Cosa Nostra, ’Ndrangheta and Camorra from 1946 to the Present. Londyn: 2013. ISBN 978-1-4447-2640-4. (ang.)
- ↑ Stephen E Atkins: Encyclopedia of Modern Worldwide Extremists and Extremist Groups. Greenwood Press, 2004. ISBN 978-0-313-32485-7. (ang.)
- ↑ Akrita Reyar: 1993 Mumbai blasts: 13 things you must know (ang.). india.com, 21 marca 2013.
- ↑ United States District Court, District of Columbia: Peterson v. Islamic Republic Of Iran (ang.). leagle.com, 20 maja 2003.
- ↑ Iraqi Interior Ministry: 400 killed in suicide bombings in northern Iraq (ang.). Jedi’ot Acharonot, 16 sierpnia 2007.
Media użyte na tej stronie
.jpg)
Scene of Viet Cong terrorist bombing in Saigon, Republic of Vietnam, 1965 (Colorized)
Car bombing in Iraq, 2005.
As Coalition Forces respond to a car bombing in South Baghdad, Iraq (IRQ), a second car bomb is detonated, targeting those responding to the initial incident. The attack, aimed at the Iraqi police force, resulted in 18 casualties, two of which were police officers, during Operation IRAQI FREEDOM.
 |
Ta grafika została opublikowana przez wojska lądowe Stanów Zjednoczonych pod numerem 050414-A-3240S-026. Ten szablon nie wskazuje stanu prawnego pliku. Standardowy szablon licencji jest nadal wymagany. Aby dowiedzieć się więcej, zajrzyj na stronę Commons:Licencja.
|
 |