Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1948 | |
Rozformowanie | 1950 | |
Tradycje | ||
Kontynuacja | 30 Pułk Lotnictwa MW 7 Pułk Lotnictwa Specjalnego | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | kmdr por. pil. Aleksander Majewski | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Wicko Morskie | |
Rodzaj sił zbrojnych | Marynarka Wojenna | |
Rodzaj wojsk | Wojska lotnicze | |
Podległość | Dowództwo Marynarki Wojennej |
Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej (sel MW) – pododdział lotniczy Marynarki Wojennej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W lutym 1948 roku rozpoczęto formowanie Samodzielnej Eskadry Lotnictwa Marynarki Wojennej[a]. Etat eskadry przewidywał 316 wojskowych i 7 pracowników kontraktowych[1]. Znajdujący się już w dyspozycji Dowództwa MW klucz łącznikowy Po-2 został wcielony w skład organizującej się eskadry. Wyposażenie stanowiły samoloty myśliwskie Jak-9M, szturmowe Ił-2, bombowo-rozpoznawcze Pe-2FT, szkolno-bojowe Jak-9W oraz łącznikowe Po-2[2]. Pod względem operacyjnym sel MW podlegała Dowództwu Marynarki Wojennej, a Dowództwo Wojsk Lotniczych było odpowiedzialne za wyszkolenie lotnicze i techniczne personelu, uzupełnienie kadrowe, stan techniczny samolotów, zaopatrzenie w paliwo i smary[b].
18 października 1948 roku komisja Marynarki Wojennej pod przewodnictwem szefa lotnictwa MW, kmdr. por. nawig. Eustachego Szczepaniuka, przyjęła od Dowództwa Wojsk Lotniczych sformowaną eskadrę[3].
W listopadzie 1949 roku minister obrony narodowej polecił przeformować samodzielną eskadrę lotniczą MW na 30 Pułk Lotniczy oraz zorganizować 50 batalion obsługi lotnisk i kompanię szkolną lotnictwa MW. Jednostki te zostały sformowane w 1950 roku[4].
Struktura organizacyjna
dowództwo eskadry
- dwa klucze szturmowe
- jeden klucz myśliwski
- jeden klucz bombowo-rozpoznawczy
- jeden klucz łącznikowy
5 lutego 1949 roku Wojska Lotnicze przekazały dodatkowy klucz myśliwski Jak-9P, a nieco później klucz łącznikowy[5].
Dowództwo eskadry
Skład dowództwa podano za:Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980. s. 31.
- dowódca – kmdr por. pil. Aleksander Majewski
- zastępca do spraw polityczno-wychowawczych – kpt. mar. Stanisław Ordon
- pomocnik do spraw pilotażu – por. pil. Mieczysław Góral
- szef sztabu – por. pil. Jan Łaniecki
Uwagi
Przypisy
- ↑ Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 16.
- ↑ Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 105.
- ↑ Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980. s. 31.
- ↑ Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 107.
- ↑ Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 106.
Bibliografia
- Andrzej Morgała: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1985. ISBN 978-83-1112-14-09.
- Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980: zarys dziejów. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0782-5.
- Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Hubert Śmietanka, Licencja: CC BY-SA 2.5
Pe-2 FT w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
Autor: Michał Derela (Pibwl), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Polikarpov U-2LNB light bomber in markings of the Polish aviation in the USSR during World War II, at the Polish Aviation Museum in Kraków
Własna praca Kwz