Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej

Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1948
Rozformowanie1950
Tradycje
Kontynuacja30 Pułk Lotnictwa MW
7 Pułk Lotnictwa Specjalnego
Dowódcy
Pierwszykmdr por. pil. Aleksander Majewski
Organizacja
DyslokacjaWicko Morskie
Rodzaj sił zbrojnychMarynarka Wojenna
Rodzaj wojskWojska lotnicze
PodległośćDowództwo Marynarki Wojennej

Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej (sel MW) – pododdział lotniczy Marynarki Wojennej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W lutym 1948 roku rozpoczęto formowanie Samodzielnej Eskadry Lotnictwa Marynarki Wojennej[a]. Etat eskadry przewidywał 316 wojskowych i 7 pracowników kontraktowych[1]. Znajdujący się już w dyspozycji Dowództwa MW klucz łącznikowy Po-2 został wcielony w skład organizującej się eskadry. Wyposażenie stanowiły samoloty myśliwskie Jak-9M, szturmowe Ił-2, bombowo-rozpoznawcze Pe-2FT, szkolno-bojowe Jak-9W oraz łącznikowe Po-2[2]. Pod względem operacyjnym sel MW podlegała Dowództwu Marynarki Wojennej, a Dowództwo Wojsk Lotniczych było odpowiedzialne za wyszkolenie lotnicze i techniczne personelu, uzupełnienie kadrowe, stan techniczny samolotów, zaopatrzenie w paliwo i smary[b].

18 października 1948 roku komisja Marynarki Wojennej pod przewodnictwem szefa lotnictwa MW, kmdr. por. nawig. Eustachego Szczepaniuka, przyjęła od Dowództwa Wojsk Lotniczych sformowaną eskadrę[3].

W listopadzie 1949 roku minister obrony narodowej polecił przeformować samodzielną eskadrę lotniczą MW na 30 Pułk Lotniczy oraz zorganizować 50 batalion obsługi lotnisk i kompanię szkolną lotnictwa MW. Jednostki te zostały sformowane w 1950 roku[4].

Struktura organizacyjna

dowództwo eskadry

  • dwa klucze szturmowe
  • jeden klucz myśliwski
  • jeden klucz bombowo-rozpoznawczy
  • jeden klucz łącznikowy

5 lutego 1949 roku Wojska Lotnicze przekazały dodatkowy klucz myśliwski Jak-9P, a nieco później klucz łącznikowy[5].

Dowództwo eskadry

Skład dowództwa podano za:Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980. s. 31.

  • dowódca – kmdr por. pil. Aleksander Majewski
  • zastępca do spraw polityczno-wychowawczych – kpt. mar. Stanisław Ordon
  • pomocnik do spraw pilotażu – por. pil. Mieczysław Góral
  • szef sztabu – por. pil. Jan Łaniecki

Uwagi

  1. Rozkaz organizacyjny ministra obrony narodowej z 28 lutego 1948 roku
  2. Rozkaz ministra obrony narodowej z 28 października 1948 roku

Przypisy

  1. Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 16.
  2. Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 105.
  3. Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980. s. 31.
  4. Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 107.
  5. Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 106.

Bibliografia

  • Andrzej Morgała: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1985. ISBN 978-83-1112-14-09.
  • Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980: zarys dziejów. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0782-5.
  • Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Po-2LNB PICT0044.jpg
Autor: Michał Derela (Pibwl), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Polikarpov U-2LNB light bomber in markings of the Polish aviation in the USSR during World War II, at the Polish Aviation Museum in Kraków
PL MWP Pe-2FT.JPG
Autor: Hubert Śmietanka, Licencja: CC BY-SA 2.5
Pe-2 FT w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
PL MWP Yak-9P.JPG
Autor: Hubert Śmietanka, Licencja: CC BY-SA 2.5
Jak-9P, Muzeum Wojska Polskiego.