Samodzielna Eskadra Lotnictwa Rozpoznawczego WOP
Historia | |
Państwo | PRL |
---|---|
Sformowanie | 1958 |
Rozformowanie | 1970 |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt. Marian Walewski |
Ostatni | kmdr ppor. Stefan Matysiak |
Organizacja | |
Dyslokacja | Szczecin, Wicko Morskie, Gdańsk |
Rodzaj wojsk | WOP |
Podległość | Dowództwu WOP Morska Brygada Okrętów Pogranicza |
Samodzielna Eskadra Lotnictwa Rozpoznawczego WOP – pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza
Na podstawie zarządzenie org. DWW nr 019/WW z 23 października 1958 sformowano Samodzielną Eskadrę Lotnictwa Rozpoznawczego WOP. Jednostka podlegała Dowództwu WOP w Warszawie. Stacjonowała dwupołożeniowo: na lotnisku w Szczecinie Dąbiu i w Wicku Morskim. Posiadała też dwa lądowiska na Wybrzeżu Bałtyckim. W 1961 roku dowództwo eskadry posiadało kryptonim Wagon.
W 1967 eskadrę podporządkowano Morskiej Brygadzie Okrętów Pogranicza w Gdańsku Nowym Porcie. Rozformowano w 1970[1].
Struktura organizacyjna
- Dowództwo i pododdział obsługi
- 4 klucze samolotów AN-2 wyposażonych w pływaki.
Jej stan etatowy wynosił: 99 wojskowych i 2 pracowników cywilnych.
od 1963
- 2 klucze dalekiego rozpoznania wyposażone w samoloty Li-2 i AN-2M
- klucz bliskiego rozpoznania wyposażony w samoloty Jak-12[2].
Dowódcy eskadry
- kpt. Marian Walewski
- kpt. Jerzy Godlewski
- kpt. Ryszard Mierzwiński
- kmdr ppor. Stefan Matysiak
Przypisy
Bibliografia
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Własna praca Kwz
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Byłe koszary WOP przy ulicy Przestrzennej w Szczecinie