Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona

Samogłoski kardynalne
	i • y ɨ • ʉ ɯ • u ɪ • ʏ • ʊ e • ø ɘ • ɵ ɤ • o ə ɛ • œ ɜ • ɞ ʌ • ɔ æ ɐ a • ɶ ɑ • ɒ
	Prawie przymknięte
	Półprzymknięte
	Średnie
	Półotwarte
	Prawie otwarte
	Otwarte
	Uwaga. Jeśli podano dwa symbole, to znajdujący się po lewej stronie oznacza samogłoskę niezaokrągloną, a po prawej zaokrągloną.

	Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona
	Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona
Numer IPA	301
	i
Jednostka znakowa	i
Unikod	U+0069
UTF-8 (hex)	69
	Inne systemy
X-SAMPA	i
Kirshenbaum	i
IPA Braille↗	⠊
	Przykład
	informacje • pomoc
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych. Symbol, który przedstawia ten dźwięk w Międzynarodowym Alfabecie Fonetycznym, to i (zwykła litera i)^[1].

W praktyce

[i] to wymowa polskiego i.

Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona występuje w językach:

Język	Słowo	MAF	Tłumaczenie
angielski^[2]	meet	[miːt]	"spotkać"
arabski	ﺗﻠﻤﻴﺬ	[tilmiːð]	"uczeń"
czeski	který	[ˈktεriː]	"który"
maryjski	изи	[izi]	"mały"
niderlandzki	biet	[bit]	"burak"
niemiecki	Ziel	[t͡siːl]	"cel"
polski^[3]	wino	[ˈvinɔ]	"wino"

Alicja Nagórko: Zarys gramatyki polskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2007. ISBN 978-83-01-15390-8.
A. C. Gimson: Pronunciation of English. Londyn: Hodder Education, 2008. ISBN 978-0-340-958773.
Piotr Bąk: Gramatyka języka polskiego - zarys popularny. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1977. ISBN 83-214-0923-7.