Samuel Żytłowski

Samuił Wosipawicz Żytłouski[1] (biał. Самуіл Восіпавіч Жытлоўскі) (ur. 30 września 1870 w Witebsku, zm. ?) – białoruski działacz społeczny i polityk narodowości żydowskiej.

Urodził się w rodzinie kupieckiej. Ukończył gimnazjum realne w Smoleńsku, po czym kształcił się w Konserwatorium Moskiewskim – na Wydziałach Skrzypieckim i Dyrygentury. Był również wolnym słuchaczem na Wydziale Prawa Uniwersytetu Moskiewskiego. Po powrocie do Witebska nauczał muzyki, stworzył orkiestrę symfoniczną w mieście, którą dyrygował. Dawał koncerty jako skrzypek.

W latach 1905-1906 mieszkał w Rydze, Sankt Petersburgu i Moskwie. Po wybuchu rewolucji październikowej wyjechał z rodziną do Wilna, później do Kowna.

W rządzie Wacława Łastowskiego pełnił funkcję wiceministra handlu. 25 marca 1921 wszedł w skład rządu Białoruskiej Republiki Ludowej jako minister ds. mniejszości narodowych. Pod koniec marca tego roku podpisał umowę z działaczami białoruskimi na temat równouprawnienia Białorusinów i Żydów w państwie.

Próbował zjednać żydowską diasporę dla poparcia idei niepodległej Białorusi – w tej sprawie odwiedził m.in. Berlin, Paryż i Londyn.

Podczas pobytu w Gdańsku oprócz spraw białoruskich zaangażował się w rozwój żydowskiego ruchu narodowego - współtworzył organizacje „Ostjuden”, Komitet Pomocy Żydowskim Emigrantom oraz OSE (Międzynarodowy Związek Ochrony Zdrowia wśród Żydów).

Brat jego - słynny jidyszysta Chaim Żytłowski.

Przypisy

  1. W polskojęzycznych publikacjach występuje jako Samuel Żytłowski lub Schytlowski, zob. Helena Głogowska, „Białorusini na Wybrzeżu Gdańskim”, Toruń 2003

Bibliografia

  • Helena Głogowska, „Białorusini na Wybrzeżu Gdańskim”, Toruń, 2003

Linki zewnętrzne