Samuel Głowiński
| ||
| Biskup tytularny Hebronu | ||
 portret nieznanego autora | ||
| Data urodzenia | luty 1703 | |
| Data śmierci | 14 września 1776 | |
| Biskup pomocniczy lwowski | ||
| Okres sprawowania | 1733–1776 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 22 lutego 1726 | |
| Nominacja biskupia | 2 grudnia 1733 | |
| Sakra biskupia | brak danych | |
| |||||||||||||
| Data konsekracji | nieznana | ||||||||||||
| Konsekrator | nieznany | ||||||||||||
| |||||||||||||
Samuel Roch Głowiński[1] herbu Roch II[2] (ur. w lutym 1703, zm. 14 września 1776) – duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lwowski w latach 1733–1776.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął 22 lutego 1726[3]. Kanonik kapituły katedralnej lwowskiej w 1727, kanclerz tej kapituły w 1728 i kustosz w 1730, oficjał lwowski w 1733[4].
2 grudnia 1733 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji lwowskiej i biskupem tytularnym Hebronu. Fundator kolegium pijarskiego we Lwowie[5]. Proboszcz[6] kapituły katedralnej lwowskiej w 1753[4].
Przypisy
- ↑ Jerzy Kowalczyk. Świątynie i klasztory późnobarokowe w archidiecezji lwowskiej. „Rocznik Historii Sztuki”. Nr XXVIII, s. 174, 2003. [dostęp 2017-02-10].
- ↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. IV, Warszawa 1907, s. 200.
- ↑ Samuel Głowiński (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-09-23].
- ↑ a b „Przyjaciel Chrześciańskiey Prawdy. Czasopismo teologiczne dla oświecenia i zbudowania kapłanów nayprzód, a potem katolickich chrześcian”. Przemyśl 1839. R. VII z. III, s. 84.
- ↑ Bronisław Natoński, Głowiński z Głowna Samuel, w: Polski Słownik Biograficzny, tom VIII, 1959–1960, s. 131–132.
- ↑ tak nazywano prepozyta kapituły
Bibliografia
- Samuel Głowiński w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2012-02-19]
- Bronisław Natoński, Głowiński z Głowna Samuel, w: Polski Słownik Biograficzny, tom VIII, 1959–1960, s. 131–132.
Media użyte na tej stronie
Samuel Głowiński.png
Samuel Głowiński
Samuel Głowiński