Samuel Korsak
Samuel Korsak herbu Lis (ur. 1745, zm. 1794) – pułkownik husarski wojsk litewskich, członek Komisji Skarbowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów[1], członek Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej, członek konfederacji targowickiej[2].
Życiorys
Razem z Tadeuszem Reytanem i Stanisławem Bohuszewiczem był inicjatorem próby niedopuszczenia do rozpoczęcia obrad Sejmu Rozbiorowego w dniu 19 kwietnia 1773, na którym uchwalono I rozbiór Polski. Rosyjskiemu posłowi nadzwyczajnemu i ministrowi pełnomocnemu Stackelbergowi, namawiającemu go na przystąpienie do zawiązywanej naprędce konfederacji Ponińskiego oświadczył:
…Nie znam na świecie despoty dość bogatego, aby mnie zepsuć, ani dość mocnego, aby mnie przerazić[3].
Jako poseł nowogródzki był przedstawicielem opozycji[4]. Zginął w Warszawie na Pradze w 1794 roku, walcząc przeciwko wojskom rosyjskim.
W 1789 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[5].
Przypisy
- ↑ Herbarz polski, t. XI, Warszawa 1907, s. 168.
- ↑ S. Korwin, Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 126-127
- ↑ Jarosław Marek Rymkiewicz, „Reytan. Upadek Polski”, w relacji Janusza R. Kowalczyka, czerwiec 2013
- ↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 557, 560.
- ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 197.
|
Media użyte na tej stronie