Samwieł Koczarianc

Samweł Grigorjewicz Koczarianc (ros. Самвел Григорьевич Кочарянц, ur. 7 stycznia 1909 w Nor-Bajazet (obecnie Gawarr), zm. 4 sierpnia 1993 w Sarowie) – radziecki konstruktor, dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej (1962 i 1984).

Życiorys

Urodził się w ormiańskiej rodzinie chłopskiej. Studiował na Erywańskim Uniwersytecie Państwowym, pracował w Centralnym Urzędzie Statystycznym Armeńskiej SRR, w 1930 pracował w Ludowym Komisariacie Pracy ZSRR, później jako ekonomista w fabryce nr 24 im. Frunzego. W latach 1933-1937 studiował w Moskiewskim Instytucie Energetycznym i został inżynierem elektrykiem, pozostał w instytucie jako aspirant, w czerwcu 1941 obronił pracę dyplomową. Wykładał w Moskiewskim Instytucie Energetycznym jako docent, w 1945 został delegowany służbowo do Niemiec, od września 1947 pracował w Biurze Konstruktorskim-11 w mieście Arzamas-16 (obecnie Sarow) jako szef sektora naukowo-konstruktorskiego systemów automatyki, później szef wydziału. W latach 1949-1956 uczestniczył w próbach nuklearnych na poligonie w Semipałatyńsku i 1949-1953 w próbach pocisków balistycznych w Bagierowie na Krymie, brał udział w pracach nad stworzeniem pierwszej bomby wodorowej w ZSRR, w listopadzie 1958 otrzymał stopień doktora nauk technicznych, 1959-1990 był głównym konstruktorem Wszechrosyjskiego Naukowo-Badawczego Instytutu Fizyki Eksperymentalnej, opracowywał rakiety strategiczne i inne pociski balistyczne, w 1962 otrzymał tytuł profesora, 1966-1973 był kierownikiem naukowym filii instytutu w Gorkim. Miał stopień generała porucznika. W 1982 otrzymał honorowe obywatelstwo Sarowa.

Odznaczenia i nagrody

I inne.

Bibliografia