Sancai
Sancai (chiń. 三彩; pinyin sāncǎi; dosł. „trzy kolory”) – trójkolorowa chińska porcelana charakterystyczna dla okresu dynastii Tang.
Porcelana sancai zachowała się głównie w postaci figurek grobowych odkrytych w dużej liczbie w grobowcach z okolic Xi’anu, lecz także w postaci dachówek, naczyń i elementów budowli. Figurki, przedstawiające postaci ludzi i zwierząt (zazwyczaj koni), pokryte są szkliwem którego paleta barw – wbrew dosłownemu tłumaczeniu nazwy – obejmuje odcienie brązu, zieleni, żółci, błękitu i bieli; barwy są wymieszane ze sobą i płynnie przechodzą jedna w drugą.
Figurki kobiece przedstawiają zazwyczaj tancerki i damy dworu, figurki postaci męskich – przedstawicieli różnych narodowości przebywających wówczas na dworze cesarskim w Chang’anie (kupców perskich i środkowoazjatyckich, często na wielbłądach objuczonych towarami), wojowników i służbę.
Galeria
Cudzoziemiec na wielbłądzie. Muzeum Szanghajskie
Talerz z okresu dynastii Liao (X-XII wiek). Muzeum Guimet w Paryżu
(c) I, BrokenSphere, CC-BY-SA-3.0Figurka grobowa, VII-VIII wiek. Cantor Arts Center przy Uniwersytecie Stanforda
Luohan, ok. 1000 roku. Metropolitan Museum of Art
Figurka konia z okresu dynastii Tang. Muzeum Szanghajskie
Bibliografia
- Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13407-5.
Media użyte na tej stronie
Autor: PHGCOM, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sancai Plate, the Khitan Liao Dynasty of Manchuria (North East China), X-XIIth century, or 907-1125 AD.
Autor: PHGCOM, Licencja: CC BY-SA 3.0
Liao Dynasty Sancai Luohan, Circa 1000
(c) I, BrokenSphere, CC-BY-SA-3.0
Earthenware tomb figure with lead-salt (sancai) glaze (7th-8th century) on display at the Iris & B. Gerald Cantor Center for Visual Arts on the Stanford University campus in Stanford, California.