Sandy Koufax
 | |||||
| miotacz | |||||
| Pełne imię i nazwisko | Sanford Koufax | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 30 grudnia 1935 | ||||
| Odbijał | prawą | ||||
| Rzucał | lewą | ||||
| Debiut | 24 czerwca 1955 | ||||
| Ostatni występ | 2 października 1966 | ||||
| Statystyki | |||||
| Win–loss record | 165–87 | ||||
| ERA | 2,76 | ||||
| Strikeouty | 2396 | ||||
| Kariera klubowa | |||||
| |||||
 Baseball Hall of Fame | |||||
| Rok wprowadzenia | 1972 | ||||
| Głosów | 86,9% (1. głosowanie) | ||||
| Metoda elekcji | |||||
Sanford Koufax (właśc. Sanford Braun ur. 30 grudnia 1935[1]) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 12 sezonów w Major League Baseball.
Życiorys
Urodził się w żydowskiej rodzinie w Nowym Jorku. Po tym jak jego matka wyszła drugi raz za mąż, przyjął nazwisko ojczyma[2]. Studiował na University of Cincinnati, gdzie grał w koszykówkę. W 1954 wstąpił do uniwersyteckiej drużyny baseballowej, gdzie był obserwowany przez skautów Brooklyn Dodgers Billa Zinsera oraz Ala Campanisa[3]. 14 grudnia 1954 roku w wieku niespełna 19 lat podpisał kontrakt z Dodgers[4]. W MLB zadebiutował w czerwcu 1955; 27 sierpnia tego roku w meczu przeciwko Cincinnati Reds zaliczył swoje pierwsze zwycięstwo[5]. W ciągu pierwszych sześciu sezonów Koufax nie występował regularnie i w 1960 roku poprosił generalnego menadżera „Dodgersów” Buzziego Bavasiego o transfer. Ostatecznie zdecydował się pozostać na kolejny sezon[6].
W sezonie 1961 wystąpił w 42 meczach (w 35 jako starter), zaliczył 18 zwycięstw i 13 porażek, był najlepszy w National League z liczbą 269 w klasyfikacji strikeoutów (pobił rekord Christy Mathewsona ustanowiony w 1903 roku)[6][7]. Rok później Dodgers przenieśli siedzibę z Nowego Jorku do Los Angeles. Występując na nowym domowym stadionie Dodger Stadium, Koufax poprawił swoje ERA z 4,29 na 1,75. 30 czerwca 1962 w meczu przeciwko występującym pierwszy sezon w MLB New York Mets, rozegrał swojego pierwszego, a 11 maja 1963 w spotkaniu z San Francisco Giants, drugiego w karierze no-hittera[6]. W sezonie 1963 został wybrany MVP National League oraz nagrodzony Cy Young Award, a także po zwycięskich dla Dodgers World Series wybrano go MVP finałów; był również zdobywcą Potrójnej Korony (25 zwycięstw, 306 strikeouts, 1,88 ERA)[6]. 6 kwietnia 1964 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies zagrał trzeciego w karierze no-hittera[8], a magazyn Sports Illustrated wybrał go najlepszym sportowcem roku[9].
W sezonie 1965 pomimo kontuzji ramienia zdobył ponownie Triple Crown (26 zwycięstw, 382 strikeouts, 2,04 ERA), po raz czwarty w karierze zwyciężył w World Series, otrzymał nagrodę Cy Young Award, a także po raz drugi Babe Ruth Award. 9 września 1965 w meczu przeciwko Chicago Cubs rozegrał perfect game, był to zarazem jego czwarty no-hitter w karierze[6] i 8. perfect game w historii Major League Baseball[10]. W 1966 roku, w którym po raz trzeci sięgnął po Potrójną Koronę (27 zwycięstw, 317 strikeouts, 1,73 ERA), z powodu nasilającej się kontuzji ramienia postanowił przedwcześnie zakończyć karierę[6]. W 1972 został członkiem Galerii Sław Baseballu[11].
Nagrody i wyróżnienia
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| MVP American League | 1963 | [12] |
| 7× All-Star | 1961¹, 1961², 1962¹, 1963, 1964, 1965, 1966 | [7] |
| 4× zwycięzca w World Series | 1955, 1959, 1963, 1965 | [13] |
| 2× World Series MVP | 1963, 1965 | [14] |
| 2× Babe Ruth Award | 1963, 1965 | [15] |
| 3× Triple Crown | 1963, 1965, 1966 | [16] |
| Major League Baseball All-Century Team | [17] | |
| 3× NL Cy Young Award | 1963, 1965, 1966 | [12] |
| Baseball Hall of Fame | od 1972 | [11] |
| # 32 zastrzeżony przez Dodgers | 1972 | [18] |
Przypisy
- ↑ Sandy Koufax (ang.). imdb.com. [dostęp 2012-09-12].
- ↑ Sandy Koufax (ang.). answers.com. [dostęp 2012-09-12].
- ↑ Person of the Week: Sandy Koufax (ang.). judeotalk.com. [dostęp 2012-09-12].
- ↑ Sandy Koufax Transactions (ang.). [dostęp 2012-09-12].
- ↑ Sandy Koufax 1st MLB victory (ang.). rarenewspapers.com. [dostęp 2012-09-12].
- ↑ a b c d e f Perfect Pitcher (ang.). pophistorydig.com. [dostęp 2012-09-12].
- ↑ a b Sandy Koufax Statistics (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-12].
- ↑ National League No Hitters (ang.). baseball-almanac.com. [dostęp 2012-09-13].
- ↑ 1965: Sandy Koufax (ang.). sportsillustrated.com. [dostęp 2012-09-13].
- ↑ Perfect Games (ang.). mlb.com. [dostęp 2012-09-13].
- ↑ a b Koufax, Sandy (ang.). baseballhall.org. [dostęp 2012-09-09].
- ↑ a b Most Valuable Player MVP Awards & Cy Young Awards Winners (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-26].
- ↑ Baseball-Reference Playoff and World Series Index (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27].
- ↑ Post-Season World Series MVP Awards & All-Star Game MVP Award Winners (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27].
- ↑ The Babe Ruth Award (ang.). baseball-almanac.com. [dostęp 2012-09-02].
- ↑ Triple Crown Winners (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25].
- ↑ The All-Century Team (ang.). mlb.com. [dostęp 2012-09-15].
- ↑ Dodgers Retired Numbers (ang.). dodgers.com. [dostęp 2012-09-15].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
A single empty (white) star on a transparent background, for use with star ratings