Sandy Saddler

Sandy Saddler

Pełne imię i nazwisko	Joseph Saddler
Pseudonim	Sandy
Data i miejsce urodzenia	23 czerwca 1926 Boston
Data i miejsce śmierci	18 września 2001 Nowy Jork
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	174 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	piórkowa, junior lekka
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	162
Zwycięstwa	144
Przez nokauty	103
Porażki	16
Remisy	2

Joseph „Sandy” Saddler (ur. 23 czerwca 1926 w Bostonie, zm. 18 września 2001 w Nowym Jorku) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata w wadze piórkowej.

Miał nietypowe warunki jak na swoją kategorię wagową, ponieważ był wysoki (174 centymetry) i szczupły.

Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1944. Po wygraniu swej pierwszej walki w następnej przegrał przez techniczny nokaut w 3. rundzie z Jockiem Lesliem. Była to jego jedyna porażka przed czasem w całej karierze. Później systematycznie poprawiał swoją pozycję i w 1946 był notowany przez magazyn The Ring na 7. miejscu wśród najlepszych zawodników wagi piórkowej^[1]. W 1947 pokonał przyszłego mistrza wagi lekkiej Joe Browna oraz Orlando Zuluetę, zremisował z innym przyszłym mistrzem świata tek kategorii Jimmym Carterem i przegrał z Humberto Sierrą.

29 października 1948 w Madison Square Garden w Nowym Jorku zmierzył się w walce o tytuł mistrza świata wagi piórkowej z obrońcą pasa Williem Pepem. Saddler znokautował Pepa w 4. rundzie i został nowym mistrzem. W walce rewanżowej, która odbyła się w tej samej hali 11 lutego 1949, Pep wygrał jednogłośnie na punkty. Spotkanie to zostało uznane za walkę roku przez magazyn The Ring. Saddler wygrał potem dwanaście kolejnych walk, w tym z byłym mistrzem świata w wadze koguciej Haroldem Dade i przyszłym mistrzem w wadze lekkiej Paddym DeMarco. 6 grudnia 1949 w Cleveland zdobył wakujący tytuł mistrza świata wagi junior lekkiej federacji NBA po wygranej na punkty z Orlando Zuluetą. Obronił ten tytuł 18 kwietnia 1950 w Cleveland wygrywając przez techniczny nokaut w 9. rundzie z Lauro Salasem. 8 września tego roku w Nowym Jorku Saddler odzyskał tytuł mistrza świata wagi piórkowej, wygrywając z Williem Pepem przez poddanie w 8. rundzie. Po tej walce NBA zaprzestała uznawania tytułu mistrzowskiego w wadze junior lekkiej aż do przywrócenia tej kategorii w 1959 (Saddler obronił mistrzostwo w tej kategorii uznawane przez stan Ohio 28 lutego 1951 w Hawanie po znokautowaniu Diego Sosy^[2]).

W 1951 Saddler pokonał m.in. Lauro Salasa i przegrał z Paddym DeMarco w towarzyskich walkach, a 26 września tego roku w Nowym Jorku zmierzył się po raz czwarty z Pepem. Walka była bardzo brutalna. Pep poddał ją w 9. rundzie, gdyż nie widział przez zapuchnięte oczy. Saddler przegrał następnie trzy z czterech kolejnych walk (w tym ponownie z DeMarco), a od 1952 do 1954 służył w wojsku zachowując tytuł mistrza świata. W 1954 m.in. pokonał w towarzyskiej walce Raya Famechona a 15 lutego 1955 w Nowym Jorku w walce o tytuł Teddy'ego Davisa. 20 lipca tego roku w Manili przegrał w towarzyskiej walce z przyszłym mistrzem świata Flashem Elorde, którego pokonał w obronie tytułu 18 stycznia 1956 w Daly City przez techniczny nokaut w 13. rundzie. Stoczył później jeszcze dwie walki i w styczniu 1957 wycofał się jako mistrz świata z powodu kontuzji oka odniesionej w wypadku samochodowym. Stoczył w sumie 162 walki, z których wygrał 144, w tym 103 przed czasem.

Został wybrany w 1990 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy. Zmarł w 2001, cierpiąc wcześniej na chorobę Alzheimera^[3].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 620-625. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)
• MikeM. Casey MikeM., Brilliant Sandy Saddler and The Long Road To Acceptance, East Side Boxing, 12 lutego 2006 [dostęp 2013-02-09]  (ang.).
• Sandy Saddler, New Jersey Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-03-09]  (ang.).
• Sandy Saddler, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2013-02-09]  (ang.).
• Joseph "Sandy" Saddler, The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2013-02-09]  (ang.).
• Wykaz walk zawodowych Saddlera, boxrec.com [dostęp 2013-02-09]  (ang.).