Sangir (lud)

Sangir

Sangir (1948)
Populacja

210 tys.

Miejsce zamieszkania

Indonezja (wyspy Sangir, wyspy Talaud), Filipiny

Język

sangir, talaud, malajski miasta Manado, indonezyjski

Religia

chrześcijaństwo

Grupa

ludy austronezyjskie, Indonezyjczycy

Pokrewne

Minahasa, Gorontalo, Mongondow, Papuasi

Sangir, także Sangihe – grupa etniczna zamieszkująca wyspy Sangir oraz wyspy Talaud w prowincji Celebes Północny w Indonezji[1]. Ich liczebność wynosi 210 tys. osób[1].

Posługują się językami sangir i talaud z wielkiej rodziny austronezyjskiej, a także językiem indonezyjskim[1]. Wykształcili piśmiennictwo na bazie alfabetu łacińskiego[1]. W większości wyznają chrześcijaństwo[2].

W XVI wieku przeszli pod panowanie ludu Ternate (Moluki Północne), później byli podbijani przez Hiszpanię i Holandię[1]. Znaleźli się pod wpływem zarówno chrześcijaństwa, jak i islamu[2]. Od 1949 roku tereny sangirskie należą do Indonezji[1]. We współczesnym języku sangir zachowała się warstwa zapożyczeń słownikowych z hiszpańskiego i języka ternate[1]. Na wyspach Sangir i Talaud upowszechnił się także malajski miasta Manado (handlowa odmiana języka malajskiego wywodząca się z północnej części Moluków)[3].

Zajmują się rybołówstwem i rolnictwem ręcznym (rośliny bulwiaste i okopowe, sago, banany); główne uprawy przemysłowe to palma kokosowa i muszkatołowiec korzenny. Rozwinęli leśnictwo, większość populacji zajmuje się produkcją kopry. Rozwinęli kowalstwo, przemysł stoczniowy (w tym nowoczesny), obróbkę metali, rzeźbienie w drewnie[1].

Lud Sangir z Indonezji jest odrębny etnicznie od ludu Sangil z Filipin (4 tys.)[2].

Badania genetyczne wykazały, że lud Sangir ma częściowo pochodzenie papuaskie[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Michaił Anatoljewicz Czlenow: Sangircy. W: Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 468. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
  2. ↑ a b c Sangir. [w:] Encyclopedia of World Cultures [on-line]. Encyclopedia.com, 2020-05-04. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  3. ↑ Asako Shiohara, Anthony Jukes: Two definite markers in Manado Malay. W: Sonja Riesberg, Asako Shiohara, Atsuko Utsumi (red.): Perspectives on information structure in Austronesian languages. Berlin: Language Science Press, 2018, s. 115–135. ISBN 978-3-96110-108-5. OCLC 1065536350. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
  4. ↑ Maximilian Larena i inni, Multiple migrations to the Philippines during the nazwisko 50,000 years, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 118 (13), 2021, e2026132118, DOI: 10.1073/pnas.2026132118, ISSN 0027-8424, PMID: 33753512, PMCID: PMC8020671 (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie