Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie
kościół – sanktuarium | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Warszawa | ||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | św. Andrzeja Boboli na Mokotowie | ||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | 16 maja | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||||||
52°12′20,11″N 21°00′03,57″E/52,205586 21,000992 |
Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie – sanktuarium pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli znajdujące się u zbiegu ulic Boboli i Rakowieckiej (pod numerem 61) w warszawskiej dzielnicy Mokotów.
Sanktuarium zbudowane zostało w latach 1980–1989, wcześniej był tam ogród ojców jezuitów oraz kaplica, gdzie od 1938 przechowywano relikwie Andrzeja Boboli.
Historia
1 grudnia 1935 r. przy ulicy Rakowieckiej 61 na warszawskim Mokotowie otwarto Dom Pisarzy Towarzystwa Jezusowego, którego fundatorem był papież Pius XI. Relikwie Andrzeja Boboli umieszczono tam 20 czerwca 1938 r.[1]
2 sierpnia 1944 r., w drugim dniu powstania warszawskiego, w podziemiach Domu Pisarzy Niemcy zamordowali 44 Polaków, w tym 8 kapłanów i 8 braci Towarzystwa Jezusowego oraz 28 osób świeckich. Po wojnie pokój w którym dokonano masakry został przekształcony w kaplicę, a szczątki ofiar pogrzebano pod posadzką jego podłogi.
Parafia erygowana została 1 stycznia 1953 przez kardynała Stefana Wyszyńskiego, lecz wcześniejsza zgoda władz na budowę kościoła z 1957 została anulowana w 1958 i dopiero 19 maja 1980 parafia otrzymała zgodę na wzniesienie kościoła według projektu architektów Hanny i Bogdana Madejowskich[2].
13 czerwca 1980 prymas Stefan Wyszyński poświęcił plac pod budowę sanktuarium, a 15 października 1980 kamień węgielny poświęcił w Rzymie papież Jan Paweł II[3].
17 kwietnia 1988 pierwszą mszę w górnym kościele celebrował prymas Józef Glemp, a w styczniu 1989 oficjalnie zakończono budowę kościoła.
Inne informacje
- W kościele znajdują się witraże autorstwa Teresy Reklewskiej i Pawła Przynowskiego, Droga Krzyżowa Magdaleny Kraszewskiej, krucyfiks ks. Krzysztofa Rogalskiego i Pawła Chmielewskiego[2].
- Przed sanktuarium znajduje się krzyż, przewieziony z Fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu (FSO), który zagrożony był zniszczeniem po ogłoszeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku[1].
- Ofiary niemieckiej zbrodni z 2 sierpnia 1944 upamiętniają dwie tablice pamiątkowe: wolno stojąca tablica przy ogrodzeniu od strony ul. Rakowieckiej oraz tablica projektu Karola Tchorka na ścianie Collegium Bobolanum (od strony ul. A. Boboli).
Galeria
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Parafia Rzymskokatolicka Św. Andrzeja Boboli w Warszawie, www.jezuici.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ a b Konrad Kucza-Kuczyński, Nowe kościoły w Polsce, Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991 .
- ↑ kamień pochodzi z Janowa Poleskiego – miejsca męczeńskiej śmierci św. Andrzeja Boboli
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie – kościół – sanktuarium pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli znajdujące się u zbiegu ulic Boboli i Rakowieckiej 59 w warszawskiej dzielnicy Mokotów.
Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie – kościół – sanktuarium pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli znajdujące się u zbiegu ulic Boboli i Rakowieckiej 59 w warszawskiej dzielnicy Mokotów.
Autor: Hubert Śmietanka, Licencja: CC BY-SA 2.5
Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie
Autor: Jolanta Dyr, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tablica pamięci umieszczona na elewacji budynku Collegium Bobolanum informuje o rozstrzelaniu i spaleniu w tym miejscu 2 sierpnia 1944 roku przez hitlerowców 40 Polaków