Sanktuarium Matki Bożej Płaczącej w Syrakuzach

Bazylika-sanktuarium
Matki Bożej Płaczącej
w Syrakuzach

Santuario della Madonna delle Lacrime

sanktuarium maryjne
(c) Maaike Hage, CC BY-SA 3.0 Widok sanktuarium
Państwo	Włochy
Miejscowość	Syrakuzy
Adres	Via del Santuario, 33 96100 Siracusa
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
bazylika mniejsza • nadający tytuł	od 1994 Jan Paweł II
Wezwanie	Wniebowzięcia NMP
Historia Data rozpoczęcia budowy 1966 Data zakończenia budowy 1994 Data poświęcenia 1988
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • żelbeton
Położenie na mapie Włoch Bazylika-sanktuarium Matki Bożej Płaczącej w Syrakuzach
37°04′29″N 15°17′07″E/37,074722 15,285278
Strona internetowa

Sanktuarium Matki Bożej Płaczącej w Syrakuzach (wł. Santuario della Madonna delle Lacrime) – bazylika i sanktuarium maryjne, wybudowane w 1994 r.

Historia

Budowa sanktuarium została podjęta, aby zachować i czcić wizerunek Matki Boskiej (płaskorzeźba), który w 1953 r. wiele razy płakał łzami, uznanymi za prawdziwe i cudowne, co dało początek kultowi Płaczącej Madonny w Syrakuzach^[1].

Projekt sanktuarium został wyłoniony w międzynarodowym konkursie, w którym wzięło udział sto firm architektonicznych i w którym zwyciężyli architekci Michel Andrault i Pierre Parat w 1957 r. Głównym inżynierem był Riccardo Morandi. Jego realizacja rozpoczęła się w 1966 roku i zakończyła 28 lat później. Opóźnienie to częściowo tłumaczy fakt, że wykopy pod fundamenty odsłoniły starożytną dzielnicę mieszkalną z VI wieku p.n.e., która musiała zostać zbadana przez archeologów^[1].

Opis budynku

Budynek składa się z dwóch poziomów (sanktuarium i krypty) zwieńczonych stożkowym, żebrowanym, żelbetowym dachem o łącznej wysokości 103 metrów. Wysokość wewnętrzna wynosi 94,30 metra, a czubek stożka wieńczy brązowa statua Maryi^[1].

Wnętrze świątyni ma średnicę 71,40 metra (bez przylegających do niej kaplic) i może pomieścić 11 000 osób stojących i około 6 000 siedzących. Ołtarz został wykonany z białego marmuru i kamienia Modica; zwieńczony jest cudownym wizerunkiem Madonny i XVIII-wiecznym krzyżem^[1].

Sanktuarium zostało zainaugurowane 6 listopada 1994 r. przez papieża Jana Pawła II^[1].

Krypta została konsekrowana w 1968 r. Jej zewnętrzna średnica wynosi 80 metrów i może pomieścić 3000 osób siedzących. Ołtarz jest z różowego granitu. W krypcie przechowywany jest flakon zawierający łzy, które były analizowane przez zespół naukowców w celu potwierdzenia cudu. Krypta jest otoczona 16 kaplicami; znajduje się tu też sala, w której gromadzone są wota wiernych^[1]. W krypcie znajdują się również pozostałości hypogeum z późnej starożytności^[1].

• 

  (c) Salvo Cannizzaro, CC BY-SA 3.0

  Dach sanktuarium

• 

  Sanktuarium

• 

  Sklepienie wewnątrz świątyni

• 

  (c) Gio la Gamb, CC BY-SA 3.0

  Cudowny wizerunek

Przypisy