Sanktuarium bł. Bolesławy Lament w Białymstoku

Sanktuarium bł. Bolesławy Lament
w Białymstoku

kościół parafialny i sanktuarium
Państwo	Polska
Miejscowość	15-879 Białystok ul. Stołeczna 5
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	parafia bł. Bolesławy Lament
• nadający tytuł	od 11 maja 1991 r. Biskup Edward Kisiel
Wezwanie	bł. Bolesława Lament
Historia Data rozpoczęcia budowy 1982 Data zakończenia budowy 1991 Aktualne przeznaczenie archidiecezja białostocka
Dane świątyni Styl budowla współczesna Świątynia • materiał bud. • cegła, żelbet
Położenie na mapie Białegostoku Sanktuarium bł. Bolesławy Lament w Białymstoku
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Sanktuarium bł. Bolesławy Lament w Białymstoku
Położenie na mapie województwa podlaskiego Sanktuarium bł. Bolesławy Lament w Białymstoku
53°07′57,57″N 23°08′45,20″E/53,132658 23,145889
Strona internetowa

Sanktuarium pw. bł. Bolesławy Lament w Białymstoku – świątynia w Białymstoku jest jednym z dziewięciu sanktuariów należących do Archidiecezji białostockiej^[1].
Sanktuarium zostało erygowane w dniu 11 maja 1991 r. przez ks. bp Edwarda Kisiela.

Historia

Sanktuarium bł. Bolesławy Lament

Dom zakonny powstał na skutek darowizny Aleksandry Puchłowskiej, która wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny i ofiarowała posesję przy ul. Stołecznej 5 zabudowaną dwoma drewnianymi domkami. Jeden budynek został kanonicznie erygowany w roku 1936 przez bp Romualda Jałbrzykowskiego, który został przebudowany w 1937 r. na kaplicę pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego. W drugim domu zamieszkała Bolesława Lament, która stąd kierowała pracami sióstr w Białymstoku, a latach 1946 – 1948 mieścił się tu też nowicjat zgromadzenia.

Pisma kierowane do Kurii Arcybiskupiej w Białymstoku, o pozwolenie na wybudowanie nowego domu zakonnego przy ul. Stołecznej ze względu na to, że tu spędziła ostatnie lata życia i zmarła Założycielka Zgromadzenia matka przełożona Bolesława Lament przyniosły pozytywny skutek. Idea budowy domu w Białymstoku została zrealizowana w latach 1982 – 1991.

W 50-lecie założenia zgromadzenia przez Bolesławę Lament w dniu 25 sierpnia 1987 r. nastąpiło otwarcie domu Matki Założycielki jako pomnika wdzięczności ku jej czci. Uroczystego poświęcenia kaplicy i domu zakonnego dokonał ks. bp Edward Kisiel Administrator apostolski w Białymstoku. Erygował też Drogę krzyżową i odprawił pierwszą Ofiarę Eucharystyczną w nowo pobudowanej kaplicy. W roku 1990 przebudowano kaplicę, powiększając ją na przyszłe sanktuarium. Dnia 11 maja 1991 r. ks. bp Edward Kisiel dokonał poświęcenia ołtarza w nowym sanktuarium. W czasie pielgrzymki do Polski Ojciec święty Jan Paweł II dnia 5 czerwca 1991 r. beatyfikował Bolesławę Lament.

W październiku 1991 r. relikwie bł. Bolesławy zostały uroczyście przeniesione z Ratowa do Białegostoku. Dnia 14 listopada 1991 roku miało miejsce przeniesienie relikwii bł. Bolesławy z Katedry białostockiej do nowo wybudowanego sanktuarium jej imienia przy ul. Stołecznej w uroczystej procesji, której przewodniczył abp Metropolita mińsko-mohylewski przewodniczący Konferencji Episkopatu Rzymskokatolickiego Białorusi Kazimierz Świątek^[2][3].

Dzisiaj w Polsce siostry służą Kościołowi na 25 placówkach, głównie jako nauczycielki-katechetki, organistki, kancelistki, zakrystianki, przedszkolanki, opiekunki w świetlicach, pielęgniarki w szpitalach i hospicjum, opiekunki parafialne, w posłudze bezdomnym i samotnym. Zgromadzenie liczy 347 sióstr pracujących w Polsce, we Włoszech, w Zambii, w Kenii, w Stanach Zjednoczonych, na Białorusi, na Litwie i w Rosji.

Historia kultu

Proces beatyfikacyjny matki Bolesławy został przeprowadzony w latach 1973 – 1991. W dniu 5 czerwca 1991 Jan Paweł II dokonał w Białymstoku beatyfikacji Bolesławy Lament, w czasie swojej IV Pielgrzymki do Ojczyzny^[4]. Następnego dnia po beatyfikacji, (6 czerwca 1991 r.), w kaplicy bł. Bolesławy Lament, została koncelebrowana Mszę świętą, którą odprawili: abp Tadeusz Kondrusiewicz, administrator apostolski Moskwy i bp. Aleksander Kaszkiewicz ordynariusz Grodna wraz z 20 kapłanami duszpasterzującymi na terenach Rosji i Białorusi.

Po Mszy św. i oddaniu czci relikwiom, wyruszyła z relikwiami piesza pielgrzymka do Grodna. W ciągu następnych dwóch tygodni dziewięcioosobowa grupa sióstr, mikrobusem seminaryjnym z Grodna, pokonała trasę 3 tysięcy kilometrów nawiedzając wspólnoty parafialne katolików żyjących w rozproszeniu na Białorusi. Były to między innymi parafie: Baranowicze, Bobrujsk, Głębokie, Holszany, Homel, Lida, Mińsk, Mohylew, Mozyr, Nowogródek, Orsza, Oszmiana, Pińsk, Połock, Słonim, Witebsk na Białorusi oraz Wilno i Ejszyszki na Litwie.

Kult bl. Bolesławy Lament jest bardziej znany poza granicami Polski niż w samej Polsce.

Przypisy

Zobacz też

• bł Bolesława Lament
• Misjonarki Świętej Rodziny