Sanniki

Sanniki

miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Zespół pałacowo-parkowy im. Fryderyka Chopina
Herb Flaga
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	gostyniński
Gmina	Sanniki
Prawa miejskie	2018
Burmistrz	Gabriel Wieczorek
Powierzchnia	11,77[1] km²
Populacja (2022) • liczba ludności • gęstość	1776[1] 151[1] os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 24
Kod pocztowy	09-540
Tablice rejestracyjne	WGS
Położenie na mapie gminy Sanniki Sanniki
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Sanniki
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Sanniki
Położenie na mapie powiatu gostynińskiego Sanniki
52°19′54″N 19°51′51″E/52,331667 19,864167
TERC (TERYT)	1404044[2]
SIMC	0574511
Urząd miejski Warszawska 169 09-540 Sanniki
Strona internetowa

Sanniki – miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Sanniki^[3], której jest siedzibą. Uzyskały status miasta z dniem 1 stycznia 2018^[4].

Miejscowość jest położona na Równinie Kutnowskiej, jest lokalnym ośrodkiem obsługi regionu i węzłem drogowym, stykają się tu drogi wojewódzkie nr 577, nr 583, nr 584 oraz droga powiatowa do Słubic.

Historia

Nazwa miejscowości pochodzi od wyrobu sań – służebnej funkcji wobec książąt płockich w okresie średniowiecza. Pierwsze wzmianki o Sannikach pochodzą z XIV wieku, w 1462 zmarł tu książę Siemowit VI. Od XVI wieku wieś była stolicą starostwa niegrodowego. Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego^[5]. Od 1793 wieś znajdowała się w zaborze pruskim. Od 1807 Sanniki należały do Księstwa Warszawskiego, a od 1815 do Królestwa Polskiego w zaborze rosyjskim. W 1828 w pałacu sannickim przebywał gościnnie Fryderyk Chopin u rodziny Pruszaków^[6]. Podczas powstania styczniowego miejscowa ludność brała powszechnie udział w walkach niepodległościowych, za co później spotkały ją represje. W 1905 miały miejsce strajki pracowników tutejszej cukrowni. W 1915 Sanniki znalazły się w obszarze okupowanym przez Niemcy, na którym w roku 1917 proklamowano niesamodzielne Królestwo Polskie, a tym samym od listopada 1918 w granicach II Rzeczypospolitej. Podczas II wojny światowej Niemcy nadali Sannikom w 1943 roku oficjalną nazwę Sannikau. Pod koniec 1945 w okolicy znajdowało się lotnisko 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa”. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Z Sannik pochodzili:

• Eugeniusz Pogorzelski – generał
• Stanisław Myśliborski-Wołowski – historyk
• Jan Godzimir Jaworski – sinolog, japonista, historyk.
• Eligiusz Dymowski – zakonnik, poeta, pisarz

Folklor

Sanniki są stolicą regionu sannickiego, który charakteryzuje się znaczną odrębnością od sąsiedniego regionu łowickiego. Jego podstawą jest sztuka regionalna, rękodzieło i działalność zespołów muzycznych. Najbardziej znane są tzw. „klapoki”, czyli wycinanki wstęgowe z motywami roślinnymi, postaciami ludzkimi, rzadziej z układami geometrycznymi. Od wycinanek łowickich odróżnia je tematyka, przedstawiają najczęściej sceny weselne lub inne obrzędy ludowe. Innymi motywami są „ptaki”, koguty, indory i gołębie. Ludowe rzemiosło to przede wszystkim tkactwo, wytwarzane są wielobarwne wełniane pasiaki, narzuty na łóżka tzw. „odziewajki” i makatki. W barwach przeważa kolor fioletowy i żółty. Charakterystycznym meblem są zielone skrzynie ozdobione motywem czerwonych lub żółtych kwiatów. W mieście działa Regionalny Zespół Pieśni i Tańca „Sanniki” oraz kapela ludowa.

Zabytki i obiekty historyczne

Kościół Świętej Trójcy

• kościół Świętej Trójcy, neoklasycystyczny, wzniesiony w latach 1870–1872 według projektu Franciszka Tournelle.
• Zespół Pałacowo-Parkowy im. Fryderyka Chopina z pałacem z 4 ćw. XVIII w.^[7], gruntownie przebudowanym w 1910 r. W pałacu tym gościł Fryderyk Chopin (przypomina o tym tablica umieszczona na elewacji). Obecny budynek został przebudowany według projektu Władysława Marconiego i ma charakter willi włoskiej. W lewym skrzydle znajduje się ośrodek chopinowski oraz małe muzeum poświęcone kompozytorowi. W parku krajobrazowym znajduje się pomnik Fryderyka Chopina dłuta Ludwiki Nitschowej. Obok pałacu spichlerz z I poł. XIX wieku.
• drewniana zabudowa przy ul. Wiejskiej (chałupy z XIX wieku)
• wiatrak koźlak z 1911 r.^[8]

Przypisy

Bibliografia

• Atlas samochodowy Polska, PPWK S.A. Warszawa 2005, Wyd. I, ISBN 83-7329-509-7.
• Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, ElżbietaE. Bajkiewicz-Grabowska (red.), IwonaI. Swenson (red.), ZofiaZ. Aleksandrowicz, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12677-9, OCLC 830195866 .
• Mazowsze, Lechosław Hertz, Wyd. Wiedza i Życie, Warszawa 2000, ISBN 83-7184-916-8.
• Mazowsze – mały przewodnik, Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński, Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1978.
• Mazowsze – panorama turystyczna, Jerzy Głownia, Tadeusz Maczubski, Wyd. KAW, Warszawa 1976.

Linki zewnętrzne

• Pałac w Sannikach
• Sanniki 1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 295 .