Sante z Montefabbri
| brat zakonny wyznawca | |
| Data i miejsce urodzenia | 1343 Montefabbri |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 sierpnia 1394 Scotaneto, Mombaroccio |
| Czczony przez | Kościół katolicki |
| Beatyfikacja | 1770 przez Klemensa IV |
| Wspomnienie | 14 sierpnia |
| Atrybuty | habit franciszkański |
Sante z Montefabbri, właśc. Giansante Brancorsini (ur. w 1343 w Montefabbri, zm. 14 sierpnia 1394 w Scotaneto) − włoski franciszkanin, brat zakonny, błogosławiony Kościoła katolickiego[1].
Życiorys
Bł. Sante urodził w rodzinie Giandomenico i Eleonory Ruggeri w Montefabbri w prowincji Urbino w 1343. Uczęszczał do szkół w Urbino, potem wybrał karierę militarną. Mając dwadzieścia lat zabił w obronie własnej swojego krewnego. Wyrzuty sumienia skłoniły go do wstąpienia w celach pokutnych do założonego przez św. Franciszka z Asyżu Zakonu Braci Mniejszych. Żył w klasztorze w Scotaneto koło Mombaroccio w Marchii Ankońskiej. Pełnił urząd wychowawcy nowicjatu. Zmarł w 1394. Ciało przeniesiono w 1769 do specjalnie ufundowanej kaplicy. Kult zaaprobował w 1770 papież Klemens IV. W 1822 rozciągnięto go na diecezje Pesaro, Urbino i Fano[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Bł. Sante z Montefabbri (1343-1392) (pol.). franciszkanie.pl, 2011-08-14. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Antonio Borrelli: Beato Sante Brancorsini da Urbino (wł.). www.santiebeati.it, 2001-08-31. [dostęp 2014-10-25].