Santino Corleone

Ten artykuł od 2022-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Santino „Sonny” Corleone (ur. 31 grudnia 1916, zm. 7 sierpnia 1948) – postać fikcyjna z powieści Maria Puzo Ojciec chrzestny oraz filmu Francisa Forda Coppoli o tym samym tytule.

Santino jest najstarszym synem Vita Corleone i jego żony Carmelli. Po nieudanym zamachu na jego ojca zostaje tymczasowym donem i doprowadza do wojny gangów w Nowym Jorku. W powieści przedstawiony został jako kobieciarz, zapalczywy, nieprzejednany zabójca wszystkich wrogów rodziny Corleone. Jednak jak pisze Mario Puzo, Sonny w głębi duszy miał miękkie serce - nie potrafił uderzyć kobiety, ani walczyć z bezbronnym. On też zabrał z ulicy Toma Hagena, kiedy był małym chłopcem. Został mordercą, bo po prostu musiał, takie było przeznaczenie najstarszego syna Vita Corleone. W filmie Vito wypowiada słowa wiedziałem, że to czeka Santina. Właśnie emocjonalność i impulsywność, doprowadza Sonny’ego do śmierci na autostradzie, na którą został zwabiony przez swojego szwagra, Carla Rizziego. Kiedy płacił za wjazd na autostradę, z budki celnej i sąsiednich samochodów członkowie innych rodzin otworzyli do niego ogień, w wyniku czego zginął na miejscu (mając zaledwie 31 lat).

Jego żoną była Sandra, z którą miał czworo dzieci:

• Francescę (ur. 1937),
• Kathryn (ur. 1937, bliźniaczka Franceski),
• Franka (ur. 1940),
• Santina juniora (ur. 1945).

Zobacz też

• rodzina Corleone