Saraswati

Obraz Saraswati autorstwa Raja Ravi Varma

Saraswati (sanskryt: सरस्वती) – jest jedną z trzech najważniejszych bogiń w świecie hinduizmu; imiona pozostałych to Lakszmi i Parwati – tworzą one „trójpostaciowość” bogiń (Tridewi), stanowiąc niejako odpowiedź na męską Trimurti, złożoną z Brahmy, Wisznu i Sziwy. Według mitologii indyjskiej małżonka Boga-demiurga Brahmy. Uważana za wcielenie wiedzy; bogini prawdy, mądrości i przebaczenia, patronka nauk, sztuk pięknych, muzyki oraz (pierwotnie) rzek. Miała przemieszczać się po wodzie na grzbiecie łabędzia. Innym zwierzęciem utożsamianym z Saraswati jest jeden z symboli Indiipaw. Jej imieniem nazwano wyschniętą obecnie rzekę w stanie Gujarat.

Ikonografia

Indyjska bogini mądrości przedstawiana jest często jako piękna kobieta o gładkiej cerze w śnieżnobiałych szatach, siedząca na asanie lotosu bądź na łabędziu. Z tego powodu utożsamiana jest dość powszechnie z bielą; rzadziej spotykane skojarzenia z żółcią wiążą się z barwą kwiatów kapusty, rosnących obficie podczas wiosennego festiwalu bogini. Cztery ramiona, pojawiające się najczęściej na wizerunkach Saraswati symbolizują cztery aspekty osobowości ludzkiej: umysł, intelekt, czujność i ego. W jej dłoniach znajdują się z kolei przedmioty:

  • Wedy, reprezentujące wiedzę;
  • Rodzaj różańca z pereł typu Japa Mala, zdradzający upodobanie do medytacji;
  • Dzban z wodą, symbolizujący odwieczne związki bogini z rzeką;
  • Vina, typ lutni uważany za narodowy instrument muzyczny Indii, przypominający o zamiłowaniu do muzyki.

W przeciwieństwie do Lakszmi na przedstawieniach Saraswati znaleźć można złoto i biżuterię; pomimo tego zachowują one dość daleko idącą skromność. W pobliżu stóp bogini pojawia się zazwyczaj łabędź zwany Hamsa albo paw reprezentujący również takie przymioty, jak duma i arogancja. Ptak ten występuje czasem jako swoisty wierzchowiec bóstwa. W tle niemal zawsze pojawia się rzeka lub jezioro – początkowo Saraswati miała bowiem patronować żywiołowi wody.

Formy kultowe

Saraswati, piętnastowieczne malowidło na chińskim jedwabiu, w zbiorach Walters Art Museum.

Saraswati oznacza w sanskrycie „Bogini rzek”, od rzeczownika saras „potok górski”.

Wać

Jej imię Wać znaczy „Mowa”. Pokrewne jemu są kolejne jej imiona:

  • Wagiśwari – o znaczeniu „Pani mowy”[1]
  • Śabdawasini – o znaczeniu „Zamieszkująca słowo”[1]

Inne imiona

  • Shonapunya – „Oczyszczona z krwi”
  • Śatapura – „Mająca sto postaci”[1]
  • Śarada

Kult

Święta

  • Najważniejszym wydarzeniem związanym z kultem Saraswati jest obchodzone dwa razy w roku święto Nawaratri (dosłownie „Dziewięć Nocy"), które według hinduskiego kalendarza przypada na środek marca i początek października. Bogini poświęcone są trzy ostatnie dni festiwalu, począwszy od mahalaja amawasja (dosł. Nowy Dzień Księżycowy). O świcie dnia dziewiątego jej posąg obdarowywany jest tysiącami instrumentów muzycznych i książek; ceremonia ta odbywa się przy chóralnym śpiewie zgromadzonych wokół ludzi.
  • Pudźe ku czci Saraswati mają ogromne znaczenie regionalne i odbywają się cyklicznie na południu subkontynentu.
  • Innym świętem związanym z boginią jest styczniowe Wasant Panćami.

Recepcja w pismach hinduistycznych

Bogini ta wielokrotnie wspominana jest w Rygwedzie i Puranach. Występuje w nich jako skromna postać o szlachetnych przymiotach, ucząca czytelnika przewagi piękna ducha nad pięknem pozornym i zewnętrznym. Saraswati poświęcony jest hymn Rygwedy (X 125).

Recepcja w nurtach hinduistycznych

W filozofii Wedanty to uosobienie żeńskiej witalności i aspekt wiedzy w energii Śakti. Przedstawiciele tej szkoły uważają za swój obowiązek oddawanie czci Saraswati; w przeciwnym wypadku nie są w stanie dostąpić Mokszy, czyli zaprzestania przyjmowania kolejnych wcieleń po śmierci.

Recepcja w nurtach buddyjskich i shintō

Benzaiten – japońska wersja Saraswati

Tematy powiązane

  • Saraswati stanowi także w Indiach popularne imię żeńskie. Uważa się, że nazwanym tak dzieciom towarzyszyło będzie wielkie szczęście w zdobywaniu wiedzy.

Przypisy

  1. a b c Anna Sieklucka: Saraswati. W: Słownik mitologii hinduskiej. Andrzej Ługowski (red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 1994, s. 163, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
Chinese - Sarasvati - Walters 35292 - Detail.jpg
Sarasvati is a Hindu goddess, adopted as a goddess of learning and the performing arts by Buddhists. Here, she sits on a lotus rising from the water and plays a central Asian lute-not a "vina," as would be the case in India.
Goddess Benzaiten.jpg
Autor: Ajay Mathew from Reading, USA, Licencja: CC BY 2.0
Goddess Benzaiten : Benzaiten (弁才天, 弁財天) is the Japanese name of the goddess Saraswati; there was an important river in ancient India of this name. Worship of Benzaiten arrived in Japan during the 6th through 8th centuries. Her Sanskrit name is "Sarasvatî Devî", which means "flowing water", and so Benzaiten is the goddess of everything that flows: water, words (and knowledge, by extension), speech, eloquence, and music.
Raja Ravi Varma, Goddess Saraswati.jpg
Goddess Saraswati, Goddess of knowledge. This print from the Ravi Varma Press derived from a painting by Raja Ravi Varma follows the iconographic description of Saraswati as found in the 50th chapter of the Agni Purana. She is described in the Agni Purana as being attired in white and playing the Veena with two arms and holding an aksha-mala (a string of pearls) and a pustaka (book) in the other hands.