Sarnik

Sarnik

osada
Ruina pałacu w Sarniku
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	choszczeński
Gmina	Pełczyce
Wysokość	90 m n.p.m.
Liczba ludności (2007)	366
Strefa numeracyjna	95
Kod pocztowy	73-260
Tablice rejestracyjne	ZCH
SIMC	0185732
Położenie na mapie gminy Pełczyce Sarnik
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Sarnik
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Sarnik
Położenie na mapie powiatu choszczeńskiego Sarnik
53°00′00″N 15°18′23″E/53,000000 15,306389

Sarnik (niem. Rehfeld) – osada sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Pełczyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 osada liczyła 366 mieszkańców.

Geografia

Osada leży ok. 3,5 km na południe od Pełczyc.

Historia

Sarnik jest wsią o metryce średniowiecznej, założoną na karczunku puszczy, wzmiankowaną w źródłach już w 1337 r., była wówczas własnością rodu von Wedel a później von Flemming. Od poł. XV wieku do poł. XVIII wieku Sarnik należał do rodziny von Flatow. W 1796 r. wieś podzielono między von Billerbecków i von Knobelsdorfów. Miejscowość była wówczas niewielką wsią z jednym folwarkiem, młynem i 20 zagrodami. Ok. 1830 r. wieś przeszła na własność mieszczanina Augusta F. Menza, w 1870 r. folwark wraca ponownie do Wedlów, którzy to prawdopodobnie w 1898 r. wznieśli okazały pałac, przypuszczalnie z tego okresu pochodzi także założenie parkowe. Po II wojnie światowej folwark wraz z pałacem został włączony do Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Pałac użytkowany do lat 50. XX wieku, opuszczony i zdewastowany popadł w ruinę. Obecnie wraz z parkiem w prywatnych rękach^[1].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[2][3]:

• kościół ewangelicki, obecnie pw. Niepokalanego Poczęcia NMP z pierwszej połowy XVII wieku, przebudowany w XIX wieku; kościół filialny, rzymskokatolicki należący do parafii pw. Matki Boskiej Królowej Polski w Przelewicach, dekanatu Barlinek, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej, posiada charakterystyczną sygnaturkę na wschodnim szczycie.
• zespół pałacowy:
  • ruina pałacu, z 1898 roku z bocznymi pawlonami
  • brama wjazdowa z fragmentem ogrodzenia, z drugiej połowy XIX wieku, za nią czterorzędowa aleja starych lip^[4];
  • park pałacowy, z XVIII wieku, zmieniony w drugiej połowie XIX wieku, z pozostałościami fontanny.

Zobacz też

• Sarnikierz

Przypisy