Saro Lerwick
| ||
![]() | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
---|---|---|
Producent | Saunders-Roe Ltd. | |
Typ | patrolowo-bombowa łódź latająca | |
Konstrukcja | dwusilnikowy górnopłat o konstrukcji metalowej | |
Załoga | 6 osób | |
Historia | ||
Data oblotu | 1 października 1938 | |
Lata produkcji | 1938 - 1941 | |
Wycofanie ze służby | 1942 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 2 silniki gwiazdowe Bristol Hercules II | |
Moc | 1 375 KM (1 025 kW) każdy | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 24,64 m | |
Długość | 19,39 m | |
Wysokość | 6,10 m | |
Powierzchnia nośna | 78,50 m² | |
Masa | ||
Własna | 12 880 kg | |
Startowa | 15 059 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 348 km/h | |
Prędkość przelotowa | 267 km/h | |
Pułap | 4 265 m | |
Zasięg | 2 478 km | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
7 karabiny maszynowe kal. 7,7 mm bomby lotnicze lub bomby głębinowe o łącznej masie do 907 kg | ||
Użytkownicy | ||
Wielka Brytania, Kanada | ||
Rzuty | ||
![]() |
Saro S.36 Lerwick – brytyjska łódź latająca z okresu II wojny światowej.
Historia konstrukcji
Zaprojektowana w wytwórni lotniczej Saunders-Roe w odpowiedzi na wymagania brytyjskiego Ministra Lotnictwa nr R.1/36 z marca 1936 roku na dwusilnikową patrolowo-bombową łódź latającą, mającą zastąpić w służbie dwupłatowe łodzie latające Saro London i Supermarine Stranraer. Zakładano, że nowo projektowany samolot będzie stanowił uzupełnienie w linii dla czterosilnikowego Short Sunderlanda.
Pierwszy lot prototypu odbył się 31 października 1938 roku. Trzy pierwsze egzemplarze zostały użyte w charakterze samolotów doświadczalnych. Już pierwsze loty ujawniły poważne wady projektu: słabą zwrotność oraz niestabilność kierunkową w locie i na wodzie. Pilotaż samolotu na długich dystansach okazał się być bardzo męczący. Saro Lerwick był także niezdolny do dłuższego lotu na jednym silniku i miał niedopracowaną instalację hydrauliczną, co powodowało np. niekontrolowane otwieranie się drzwi komór bombowych.
Wprowadzone po lotach doświadczalnych zmiany konstrukcyjne, m.in. powiększenie steru kierunku i zmiana kąta natarcia płata, poprawiły nieco stabilność kierunkową, ale nie wyeliminowały pozostałych wad samolotu. W związku z tym, po krótkotrwałym użytkowaniu czterech egzemplarzy seryjnych przez 240 dywizjon RAF, 24 października 1939 roku zapadła decyzja o anulowaniu programu rozwoju Saro Lerwick i przestawieniu linii produkcyjnych zakładów Saunders-Roe na produkcję łodzi latających Short Sunderland. Jednak w związku z wybuchem wojny i koniecznością zapewnienia jak najszybszych dostaw samolotów na potrzeby Coastal Command, od 1 listopada 1939 roku kontynuowano produkcję.
Działalność operacyjna
W 1940 roku 209 dywizjon RAF, stacjonujący w Oban w Szkocji, wymienił przestarzałe łodzie latające Short Singapore na Saro Lerwick. Jeszcze w tym samym roku cztery samoloty zostały utracone w wypadkach, zaś jeden zaginął w trakcie patrolu w lutym 1941 roku. Jednocześnie 209 dywizjon odnotował jedynie dwa, oba nieudane, ataki na wykryte U-Booty. Ostatni, ze zbudowanych ogółem 21 egzemplarzy Saro Lerwick, został dostarczony w maju 1941 roku, ale w tym samym czasie do dywizjonu zaczęły przybywać łodzie latające Consolidated PBY Catalina. Zastąpiły one zupełnie w linii Lerwicki już w maju 1941 roku.
Wycofane ze służby Saro Lerwick zostały przekazane do jednostek treningowych, powracając na krótki czas do pierwszej linii w składzie 422 dywizjonu Royal Canadian Air Force. Były używane od lata do zimy 1942 roku, kontynuując serię nieszczęśliwych wypadków. Następnie zostały uznane za nienadające się do wykorzystania operacyjnego i całkowicie wycofane z użycia.
Konstrukcja
Dwusilnikowy górnopłat konstrukcji metalowej napędzany silnikami gwiazdowymi Bristol Hercules II. Łódź latająca z dwoma pływakami pomocniczymi na wysięgnikach pod skrzydłami. Uzbrojenie obronne składało się z siedmiu karabinów maszynowych kal. 7,7 mm: jeden w dziobowej, dwa w grzbietowej i cztery w ogonowej wieżyczkach strzeleckich. Uzbrojenie ofensywne: bomby lub bomby głębinowe o łącznej masie do 907 kg umieszczone były w komorach bombowych znajdujących się w tylnych częściach gondoli silnikowych.
Bibliografia
- David Mondey , The Hamlyn Concise Guide to British Aircraft of World War II, London: Bounty Books, 2006, ISBN 978-0-7537-1462-1, OCLC 298398092 .
- (en) http://www.historyofwar.org/articles/weapons_saro_lerwick.html (dostęp 24 marca 2009)
Media użyte na tej stronie
Royal Air Force Roundel
Saro S36. Lerwick, L7265 ‘WQ-Q’, 209 Squadron RAF, taking off from Loch Ryan.