Sasebi

Sasebi
	Damaliscus
	Sclater & Thomas, 1894
	; Przedstawiciel rodzaju – sasebi właściwy (Damaliscus lunatus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	Cetartiodactyla
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	wołowate
Podrodzina	antylopy
Plemię	bawolce
Rodzaj	sasebi
	Typ nomenklatoryczny
	Antilope pygargus Pallas, 1767
Synonimy
	Damalis J.E. Gray, 1846;
	Damalis J.E. Gray, 1846;
Gatunki
	19 gatunków (w tym 9 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	19 gatunków (w tym 9 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Sasebi^[4] (Damaliscus) – rodzaj ssaka z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki zamieszkujące Afrykę^[5]^[6]^[7].

Morfologia

Długość ciała 140–268 cm, ogona 30–45 cm, wysokość w kłębie 90–134 cm; masa ciała samic 56–139 kg, samców 68–168 kg^[6].

Systematyka

Damalis: gr. δαμαλις damalis „młoda krowa, jałówka”^[8]. Gatunek typowy: Antilope lunata Burchell, 1823; nie Damalis C.H. Smith, 1827; młodszy homonim Damalis Fabricius, 1805 (Diptera).
Damaliscus: rodzaj Damalis C.H. Smith, 1827 (bawolec); łac. przyrostek zdrabniający iscus^[8].

Podział systematyczny

Do rodzaju sasebi zalicza się następujące występujące w czasach historycznych gatunki^[5]^[4]:

Damaliscus pygargus (Pallas, 1767) – sasebi przylądkowy
Damaliscus phillipsi Harper, 1939 – sasebi zuluski
Damaliscus lunatus (Burchell, 1823) – sasebi właściwy
Damaliscus superstes Cotterill, 2003 – sasebi zambijski
Damaliscus korrigum (Ogilby, 1837) – sasebi sawannowy
Damaliscus tiang (Heuglin, 1863) – sasebi środkowoafrykański
Damaliscus ugandae Blaine, 1914
Damaliscus eurus Blaine, 1914
Damaliscus jimela (Matschie, 1892)
Damaliscus selousi Lydekker, 1907 – gatunek wymarły.
Damaliscus topi Blaine, 1914 – sasebi nadbrzeżny

Opisano również kilka gatunków wymarłych w czasach prehistorycznych:

Damaliscus ademassui Vrba, 1997^[9] (późny pliocen)
Damaliscus agelaius A.W. Gentry & A. Gentry, 1978^[10] (późny pliocen–środkowy plejstocen)
Damaliscus cuiculi Arambourg, 1979^[11] (późny pliocen)
Damaliscus eppsi Harris, 1991^[12] (późny pliocen–wczesny plejstocen)
Damaliscus gentryi Vrba, 1977^[13] (późny pliocen)
Damaliscus hypsodon Faith, Potts, Plummer, Bishop, Marean & Tryon, 2012^[14] (środkowy i późny plejstocen)
Damaliscus niro (Hopwood, 1936)^[15] (środkowy plejstocen)
Damaliscus strepsiceras Geraads, 2004^[16] (wczesny plejstocen)

Przypisy

↑ Damaliscus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ P.L. Sclater & O. Thomas: The book of antelopes. Cz. 1. London: R.H. Porter, 1894, s. 3, 51. (ang.).
↑ J.E. Gray. On the arrangement of the hollow-horned ruminants (Bovidæ). „The Annals and Magazine of Natural History”. 18, s. 233, 1846. (ang.).
↑ ^a ^b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 177. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 352–354. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman, W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 701–704. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Damaliscus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).
↑ ^a ^b T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 215–216, 1904. (ang.).
↑ E.S. Vrba. New fossils of Alcelaphini and Caprinae (Bovidae: Mammalia) from Awash, Ethiopia, and phylogenetic analysis of Alcelaphini. „Palaeontologia africana”. 34, s. 170, 1997. (ang.).
↑ A.W. Gentry & A. Gentry. Fossil Bovidae (Mammalia) of Olduvai Gorge, Tanzania, Part 1. „Bulletin of the British Museum (Natural History) Geology”. 29, s. 402, 1978. (ang.).
↑ C. Arambourg: Vertébrés villafranchiens d’Afrique du Nord (artiodactyles, carnivores, primates, reptiles, oiseaux). Paris: Fondation Singer-Polignac, 1979, s. 84. ISBN 978-29-00-92704-5. (fr.).
↑ J.M. Harris: Family Bovidae. W: J.M. Harris (red.): Koobi fora research project. Cz. 3: The Fossil Ungulates: Geology, Fossil Artiodactyls, and Palaeoenvironments. Oxford: Clarendon Press, 1991, s. 195. ISBN 0-19-857399-5. (ang.).
↑ E.S. Vrba. New species of Parmularius Hopwood AND Damaliscus Sclater and Thomas (Alcelaphini, Bovidae, Mammalia) from Makapansgat, and comments on faunal chronological correlation. „Palaeontologia africana”. 20, s. 143, 1977. (ang.).
↑ J.T. Faith, R. Potts, T.W. Plummer, L.C. Bishop, C.W. Marean & C.A. Tryon. New perspectives on middle Pleistocene change in the large mammal faunas of East Africa: Damaliscus hypsodon sp. nov. (Mammalia, Artiodactyla) from Lainyamok, Kenya. „Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology”. 361–362, s. 85, 2012. DOI: 10.1016/j.palaeo.2012.08.005. (ang.).
↑ A.T. Hopwood. New and little-known fossil mammals from the Pleistocene of Kenya Colony and Tanganyika Territory—I. „The Annals and Magazine of Natural History”. Tenth series. 17 (102), s. 640, 1936. DOI: 10.1080/00222933608655164. (ang.).
↑ D. Geraads, V. Eisenmann & G. Petter: The large mammal fauna of the Oldowan sites of Melka Kunture. W: J. Chavaillon & M. Piperno: Studies on the Early Paleolithic site of Melka Kunture, Ethiopia. Florence: Istituto Italiano di Preistoria e Protostoria, 2004, s. 188. ISBN 978-88-6045-015-9. (ang.).

[itis-1] Damaliscus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Sclater&Thomas-2] P.L. Sclater & O. Thomas: The book of antelopes. Cz. 1. London: R.H. Porter, 1894, s. 3, 51. (ang.).

[Gray-3] J.E. Gray. On the arrangement of the hollow-horned ruminants (Bovidæ). „The Annals and Magazine of Natural History”. 18, s. 233, 1846. (ang.).

[Cichocki&inni-4] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 177. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-5] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 352–354. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Groves&inni-6] C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman, W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 701–704. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).

[Wilson&Reeder-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Damaliscus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).

[Palmer-8] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 215–216, 1904. (ang.).

[vrba1997-9] E.S. Vrba. New fossils of Alcelaphini and Caprinae (Bovidae: Mammalia) from Awash, Ethiopia, and phylogenetic analysis of Alcelaphini. „Palaeontologia africana”. 34, s. 170, 1997. (ang.).

[gen-10] A.W. Gentry & A. Gentry. Fossil Bovidae (Mammalia) of Olduvai Gorge, Tanzania, Part 1. „Bulletin of the British Museum (Natural History) Geology”. 29, s. 402, 1978. (ang.).

[ara-11] C. Arambourg: Vertébrés villafranchiens d’Afrique du Nord (artiodactyles, carnivores, primates, reptiles, oiseaux). Paris: Fondation Singer-Polignac, 1979, s. 84. ISBN 978-29-00-92704-5. (fr.).

[har-12] J.M. Harris: Family Bovidae. W: J.M. Harris (red.): Koobi fora research project. Cz. 3: The Fossil Ungulates: Geology, Fossil Artiodactyls, and Palaeoenvironments. Oxford: Clarendon Press, 1991, s. 195. ISBN 0-19-857399-5. (ang.).

[vrba1977-13] E.S. Vrba. New species of Parmularius Hopwood AND Damaliscus Sclater and Thomas (Alcelaphini, Bovidae, Mammalia) from Makapansgat, and comments on faunal chronological correlation. „Palaeontologia africana”. 20, s. 143, 1977. (ang.).

[fai&inni-14] J.T. Faith, R. Potts, T.W. Plummer, L.C. Bishop, C.W. Marean & C.A. Tryon. New perspectives on middle Pleistocene change in the large mammal faunas of East Africa: Damaliscus hypsodon sp. nov. (Mammalia, Artiodactyla) from Lainyamok, Kenya. „Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology”. 361–362, s. 85, 2012. DOI: 10.1016/j.palaeo.2012.08.005. (ang.).

[hop-15] A.T. Hopwood. New and little-known fossil mammals from the Pleistocene of Kenya Colony and Tanganyika Territory—I. „The Annals and Magazine of Natural History”. Tenth series. 17 (102), s. 640, 1936. DOI: 10.1080/00222933608655164. (ang.).

[ger-16] D. Geraads, V. Eisenmann & G. Petter: The large mammal fauna of the Oldowan sites of Melka Kunture. W: J. Chavaillon & M. Piperno: Studies on the Early Paleolithic site of Melka Kunture, Ethiopia. Florence: Istituto Italiano di Preistoria e Protostoria, 2004, s. 188. ISBN 978-88-6045-015-9. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne