Sasinowie

Prusy w XIII w.
Prusy w XIII wieku

Sasinowie – południowe plemię pruskie. Staropruski wyraz sasins oznaczał zająca. Czasem tereny zajmowane przez Sasinów określano ziemią zajęcy.

Badania archeologiczne doprowadziły do odkryć na tych terenach ślady człowieka z młodszej epoki kamiennej. W Burkacie w XIX wieku odkryto kurhan, a w nim naszyjnik, cztery bransolety i szpilę. Inną bransoletę odnaleziono na polu w Turzy Wielkiej. Znaleziska datowane są na około 1700 lat p.n.e.[1]

Sasinowie mieszkali w osadach ulokowanych na wzniesieniach i trudno dostępnych miejscach. Niektóre osady otaczano palisadami i płotami. Grodziska drewniano-ziemne w Księżym Dworze, Nowym Dworze, Narzymiu i Gródkach datowane są na koniec XI w.[2]

Plemię Sasinów nie uznawało władzy książąt mazowieckich, którzy prowadzili wyprawy przeciwko nim od końca XI wieku z terenu ziemi lubawskiej. Za czasów Bolesława Krzywoustego, a potem jego synów, na ich tereny organizowano wyprawy krzyżowe[3] i w tym też czasie powstały polskie grody Klasztorek, Łanioch, Zwiniarz, Gutowo, Nowe Grodziczno, Zajączki[4], które miały zabezpieczać granicę z Sasinami[5]. Załamanie się tej ekspansji związane z rozbiciem dzielnicowym w Polsce spowodowało przejściowe opanowanie ziemi lubawskiej przez Sasinów[6]. Ziemia Sasinów stała się w XIII wieku częścią ziem we władaniu Zakonu krzyżackiego, a później na terenie będących polskim lennem Prus książęcych. Ziemia zajmowana przez Sasinów znajdowała się przypuszczalnie w południowej części Prus Górnych oraz częściowo w ziemi lubawskiej. Obecnie jest to południowo-zachodnia część województwa warmińsko-mazurskiego.

Przypisy

  1. ↑ wp.pl. wm.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-28)]..
  2. ↑ Działdowo.
  3. ↑ G. Białuński, Studia z dziejów plemion pruskich i jaćwieskich, Olsztyn 1999, s. 26–27.
  4. ↑ Anna Marciniak-Kajzer, Czego relikty skrywają średniowieczne „grodziska”. Refleksje po badaniach nie tylko w województwie warmińsko-mazurskim [dostęp 2019-09-30] (ang.).
  5. ↑ http://pismo.pruthenia.pl/pruthenia_2/Pruthenia_2_2006_Gr%C4%85%C5%BCawski-K_Z_najnowszych.pdf
  6. ↑ J. Powierski, Przekaz Dusburga o najazdach pruskich i przejściowej okupacji ziemi chełmińskiej, „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, 1971, nr 4, s. 379–425.

Media użyte na tej stronie

Prussian clans 13th century.png
(c) I, Renata3, CC-BY-SA-3.0
Map of Prussian clans during the 13th century. Areas shaded in grey reached further south than shown on this map. Prussian clans of Galindians, Sudovians, Sasna and Lubavia as well as Kulmerland had become subjected to numerous incursions and conquests by recently arriving Slavs.
Mapa prus.svg
Podział plemienny Prus w XIII wieku wg H. Łowmiańskiego