Savka Dabčević-Kučar

Savka Dabčević-Kučar

Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1923 Korčula
Data i miejsce śmierci	6 sierpnia 2009 Zagrzeb
Premier Socjalistycznej Republiki Chorwacji
Okres	od 1967 do 1969
Przynależność polityczna	SKH
Poprzednik	Mika Špiljak
Następca	Dragutin Haramija
Sekretarz Związku Komunistów Chorwacji
Okres	od 1969 do 1971
Przynależność polityczna	SKH
Poprzednik	Vladimir Bakarić
Następca	Milka Planinc

Savka Dabčević-Kučar (ur. 6 grudnia 1923 w Korčuli, zm. 6 sierpnia 2009 w Zagrzebiu^[1]) – chorwacka i jugosłowiańska polityk, ekonomistka i nauczyciel akademicki, działaczka komunistyczna, w latach 1967–1969 premier Socjalistycznej Republiki Chorwacji, następnie sekretarz Związku Komunistów Chorwacji, obalona po upadku Chorwackiej Wiosny.

Życiorys

W 1941 ukończyła szkołę średnią dla kobiet w Splicie. W 1943 wstąpiła w szeregi partyzantów i partii komunistycznej, w tym samym roku emigrowała, powracając do kraju w 1945. Podjęła studia ekonomiczne w Zagrzebiu, następnie kształciła się w Leningradzie. W 1949 została absolwentką wydziału ekonomicznego Uniwersytetu w Zagrzebiu, po czym podjęła pracę na tej uczelni. Uzyskała magisterium i doktorat z ekonomii marksistowskiej, a w 1960 tytuł naukowy profesora^[1].

Jednocześnie działała politycznie, była posłanką do parlamentu Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, członkinią komitetów centralnych Związku Komunistów Jugosławii (SKJ) i Związku Komunistów Chorwacji (SKH), sekretarzem ds. ideologii (1964) i sekretarzem ds. gospodarczych (1966)^[1].

W 1967 została przewodniczącym komitetu wykonawczego parlamentu Socjalistycznej Republiki Chorwacji, obejmując tym samym stanowisko będące odpowiednikiem urzędu premiera^[1][2]. Stała się wówczas pierwszą kobietą pełniącą funkcję premiera w Europie^[3] (choć tytuł pierwszej kobiety kierującej rządem suwerennego państwa europejskiego przypadł Brytyjce Margaret Thatcher w 1979). Swoje stanowisko chorwacka polityk piastowała do 1969. Wówczas stanęła na czele komitetu centralnego Związku Komunistów Chorwacji, wchodząc jednocześnie w skład prezydium Związku Komunistów Jugosławii^[1].

Prowadziła politykę na rzecz wzmacniania autonomii Chorwacji w ramach Jugosławii. Propagowała to poprzez organizowanie masowych wieców, które w 1971 dały początek ruchowi politycznemu Chorwacka Wiosna^[1][2]. Ruch ten, publicznie skrytykowany przez Josipa Broza Tito, upadł ostatecznie na początku grudnia 1971. W tym samym miesiącu Savka Dabčević-Kučar utraciła kierownictwo w SKH. W 1972 została wykluczona z szeregów partii komunistycznej^[1] i zmuszono do wycofania się z działalności publicznej^[2]. Zwolniono ją również z pracy na uczelni. Została zatrudniona w administracji finansowej, zaś w 1975 przeszła na emeryturę^[1].

Powróciła do działalności politycznej w 1990 w okresie przemian ustrojowych związanych z upadkiem komunizmu. Współtworzyła Koalicję Zgody Ludowej, która poniosła porażkę w wyborach parlamentarnych. Była współzałożycielką i do 1994 przewodniczącą Chorwackiej Partii Ludowej. Brała udział w konferencjach międzynarodowych, agitując za uznaniem niepodległości Chorwacji. W wyborach w 1992 uzyskała mandat posłanki do Zgromadzenia Chorwackiego^[1]. W tym samym roku bez powodzenia kandydowała na urząd prezydenta, zajmując w pierwszej turze głosowania 3. miejsce z wynikiem około 6% głosów^[4]. Po zakończeniu kadencji parlamentu w 1995 wycofała się z bieżącej polityki^[1].

Savka Dabčević-Kučar była mężatką, miała dwie córki^[1].

Przypisy