Sawa Czały

oficer kozaków zaporoskich w 1720

Sawa Czały (Sawa Czałyj) (ur. ? zm. 1741 w Stepaszkach) – zamieszkały w Stepaszkach nad Bohem, pułkownik kozacki i dowódca nadwornych kozaków hetmana wielkiego koronnego Józefa Potockiego w Niemirowie (Sawa był pułkownikiem „kozaków horodowych, w służbie nadwornej Potockiego, hetmana wielkiego koronnego”[1]), nobilitowany za panowania Augusta II Mocnego za udział w tłumieniu powstań hajdamaków[1], zamordowany we własnym domu w 1741 przez bandę kozaków zaporoskich Ihnatki[2].

Ojciec Józefa Sawy Calińskiego, marszałka wyszogrodzkiego konfederacji barskiej. Bohater „Dumy o Sawie[3] zanotowanej przez Oskara Kolberga.

Przypisy

  1. a b J. Kitowicz, Pamiętniki, czyli Historia polska, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1971, str. 317, 463, 784
  2. Stepaszki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 329.
  3. Jacek Kowalski: „Duma o Sawie” (mp3) (pol.). Kresy.pl. [dostęp 2009-10-15].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Kozak na koniu 2.jpg
Kozak na koniu.
Camp of haidamakas.PNG
Camp of haidamakas
Zaporozhian Cossacks Officer in 1720.JPG
Zaporozhian Cossacks Officer in 1720.