Schron przeciwlotniczy na Winogradach w Poznaniu

Wygląd ogólny i detal (od strony ul. Czarna Rola)

Schron przeciwlotniczy na Winogradach – jeden z trzech naziemnych schronów przeciwlotniczych, zaprojektowanych przez Niemców w 1941 dla Poznania. Znajduje się na osiedlu Kosmonautów, na terenie jednostki pomocniczej Osiedle Nowe Winogrady Wschód w dzielnicy Winogrady.

Siedmiokondygnacyjny obiekt wzniesiono w 1944 przy ul. Czarna Rola. Ma rzut prostokąta i wysokość 20 metrów. Przewidziano go dla potrzeb centrali telefonii dalekosiężnej. Był odporny na bomby burzące i gazy bojowe (posiadał śluzę gazową). Wyposażono go w agregat prądotwórczy, system filtrów powietrza, windę i zaplecze socjalne. Schron został skomunikowany z pocztą przy ul. 23 Lutego przy pomocy kabla^[1]. Obecnie stoi niezagospodarowany, mimo że istniały plany zaadaptowania go na ściankę wspinaczkową.

Widok z jednego z wieżowców

Dwa pozostałe poznańskie schrony podobnego typu powstały na Osiedlu Kopernika i przy ul. Taylora w centrum (dla centrali kolejowej)^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 96, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
• Jacek Biesiadka, Andrzej Gawlak, Szymon Kucharski, Mariusz Wojciechowski: Twierdza Poznań. O fortyfikacjach miasta Poznania w XIX i XX wieku., Poznań 2006, s. 302, ​ISBN 839153402-2​.

Linki zewnętrzne

Bunkier przeciwlotniczy na Winogradach [dostęp 11.01.2020]