Schronisko PTTK „Dworzec Beskidzki” w Zwardoniu

Schronisko PTTK „Dworzec Beskidzki” w Zwardoniu
(c) Giraff, CC-BY-SA-3.0 Schronisko PTTK „Dworzec Beskidzki”
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Pasmo	Beskid Żywiecki, Karpaty
Wysokość	710 m n.p.m.
Data otwarcia	6 stycznia 1933
Data zamknięcia	2010
Właściciel	Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego Schronisko PTTK „Dworzec Beskidzki” w Zwardoniu
Położenie na mapie województwa śląskiego Schronisko PTTK „Dworzec Beskidzki” w Zwardoniu
49°29′58,8″N 18°58′30,1″E/49,499667 18,975028

Schronisko PTTK „Dworzec Beskidzki” w Zwardoniu – nieczynne górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Beskidzie Żywieckim, położone w Zwardoniu, na terenie Żywieckiego Parku Krajobrazowego, na wysokości 710 m n.p.m.

Historia

Pomysł budowy schroniska zrodził się w 1930 wśród działaczy Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1931 oddział z Bielska zakupił parcelę i jesienią przystąpił do budowy. Obiekt był gotowy do otwarcia pod koniec 1932, ale oficjalne rozpoczęcie działalności nastąpiło 6 stycznia 1933 (odbył się wówczas m.in. pokaz skoków narciarskich). Już w latach 30. XX wieku nadano schronisku nazwę Dworzec Beskidzki. 22 lutego 1934 roku Babiogórski Oddział PTT w Żywcu przekazał schronisko Oddziałowi PTT w Bielsku, które dysponowało nim do rozpoczęcia II wojny światowej^[1].

W 1937 wybudowano drogę dojazdową do obiektu oraz doprowadzono linię telefoniczną.

W czasie II wojny światowej budynek początkowo przekazano narodowo-socjalistycznej organizacji pracy N.S. Gemeinschaft „Kraft durch Freude”, a w 1940 nowo utworzonemu oddziałowi Beskidenverein z Żywca. Budynek przekształcono w koszary^[1]. Pod koniec wojny zrabowano większość wyposażenia^[1], drzwi, okna oraz instalacje^[1].

Schronisko po wojnie nie było użytkowane do 1946 roku^[1]. Do powojennej odbudowy przystąpiono w 1946, która zakończyła się dwa lata później. Kolejny większy remont przeprowadzono w latach 1970–1972^[1]. Od tego czasu, z racji swego położenia na skraju miejscowości i bliskości stacji kolejowej, obiekt, w okresie PRL noszący imię Hanki Sawickiej, cieszył się dużą popularnością zarówno w lecie jak i zimą. W latach 90. XX wieku schronisko prowadził Ryszard Ligocki z rodziną^[1].

W 2010 obiekt został wyłączony z obsługi ruchu turystycznego i pozostaje nieczynny.

Warunki pobytu

Schronisko oferowało 68 miejsc noclegowe w pokojach od 1 do 8 osobowych. Goście schroniska mieli dostęp do restauracji (75 miejsc), bufetu, bilarda, parkingu, placu z grillem oraz przechowalni nart i rowerów.

W pobliżu schroniska znajdują się 4 wyciągi narciarskie: obok schroniska Beskid, Rachowiec, Skalanka oraz Mały Rachowiec oddalone od schroniska odpowiednio o 15, 800, 400, 1000 m. W odległości 200 m od schroniska znajdowało się całoroczne turystyczne przejście graniczne na Słowację.

Szlaki turystyczne

• z centrum Zwardonia (15 min)
• z Wielkiej Raczy (4 h)

Przypisy

Bibliografia

• Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Żywiecki. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 20–30. ISBN 978-83-925599-4-8.
• Edward Moskała: Schroniska górskie PTTK w województwie bielskim. Warszawa-Kraków: PTTK Wydawnictwo „Kraj”, 1983. ISBN 83-00-00548-X.
• Upadło schronisko Dworzec Beskidzki w Zwardoniu