Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza w Pieninach

Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza w Pieninach
Schronisko ok. 1925 roku (NAC)
Państwo	Polska
Pasmo	Pieniny, Karpaty
Wysokość	495 m n.p.m.
Data otwarcia	1907
Data zamknięcia	1938
Właściciel	Oddział Pieniński Towarzystwa Tatrzańskiego w Szczawnicy
Położenie na mapie gminy Krościenko nad Dunajcem Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza
Położenie na mapie województwa małopolskiego Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza
49°24′54″N 20°26′42″E/49,415000 20,445000

Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza w Pieninach – nieistniejące schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, położone w Pieninach na polanie Przechodki Małe, na lewym brzegu Dunajca.

Historia

Schronisko, a właściwie drewniana altana na kamiennej podmurówce, zostało wybudowane w 1907 przez Oddział Pieniński Towarzystwa Tatrzańskiego na działce zakupionej za kwotę 445 koron austro-węgierskich. Koszt budowy wyniósł 1340 koron. Dodatkowo właściciel Krościenka Stanisław Drohojowski podarował na rzecz budowy schroniska materiały warte 300 koron. Do schroniska prowadził szlak oznakowany biało-zielono, stroma ścieżka z Sokolicy. Uruchomiono również przewóz do schroniska im. Mikołaja Zyblikiewicza przez rzekę łodzią, która umocowana była na stalowej linie. Do wybuchu I wojny światowej obiekt pokryto papą oraz wyposażono w kuchenkę i stoliki.

W 1924 Kazimierz Sosnowski określił schronisko jako domek (...) bezpański i bezużyteczny. W latach 1925-1926 ks. Walenty Gadowski oznakował Skalną Perć – szlak turystyczny, wiodący od schroniska na Górę Zamkową.

W kolejnych latach obiekt był dzierżawiony przez Oddział PTT osobom prowadzącym w nim działalność gastronomiczną. W latach 30. XX wieku przemianowano go na Gospodę Pienińską. W 1938 władze Oddziału PTT musiały wybierać pomiędzy gruntownym remontem budynku a jego sprzedażą. Ostatecznie obiekt sprzedano na rzecz Pienińskiego Parku Narodowego za kwotę 2000 zł. Obiekt został rozebrany, co zbiegło się z ostateczną likwidacją Skalnej Perci.

Obecnie teren po schronisku jest niedostępny i porośnięty lasem. W Ośrodku Kultury Turystyki Górskiej PTTK w Pieninach, położonym nieopodal Schroniska PTTK „Orlica” eksponowany jest klucz do obiektu, jako jedyny materialny ślad po nim^[1].

Oferta

Schronisko posiadało dwie izby z bufetem, kuchnię i werandę. Oferowało posiłki i napoje w sezonie letnim. Nie prowadziło działalności noclegowej. W pierwszych latach działalności nieopodal obiektu urządzono kręgielnię.

Przypisy

Bibliografia

• Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Makowski, Beskid Wyspowy, Gorce, Pieniny i Beskid Sądecki. Bielsko-Biała: Wyd. "Logos" Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 125-129. ISBN 978-83-925599-5-5.
• Krościenko nad Dunajcem, Krościenko nad Dunajcem, Schronisko im. Henryka Sienkiewicza (pol.). fotopolska.eu. [dostęp 2017-01-06].
• Schronisko H. Sienkiewicza (pol.). wikimapia.org. [dostęp 2017-01-06].
• Schronisko im. Henryka Sienkiewicza w Krościenku nad Dunajcem w Pieninach (pol.). Narodowe Archiwum Cyfrowe. [dostęp 2006-07-14].