Schronisko i wieża widokowa na Przedniej Kopie
| ||
![]() Wieża i schronisko na Przedniej Kopie | ||
Państwo | ![]() | |
Góra | Przednia Kopa | |
Wysokość | 496 m n.p.m. | |
Typ | Wieża | |
Wysokość obiektu | 22 m | |
Data otwarcia | 1898 r. | |
![]() |
Schronisko i wieża widokowa na Przedniej Kopie (496 metrów n.p.m.) – obiekty wybudowane w I połowie XX wieku w okolicy Głuchołaz, na Dolnym Śląsku. W tym okresie miasto było popularnym uzdrowiskiem, do którego zjeżdżało wielu turystów i kuracjuszy.
W latach 70. XIX wieku grupa mieszkańców założyła Promenadeverein (Towarzystwo Promenadowe), mające promować Głuchołazy w celu uzyskania przez nie statutu uzdrowiska. Początkowo oznaczono sieć tras spacerowych na pobliską Przednią Kopę (niem. Vorder-Koppe). W 1898 r. wybudowano na szczycie kamienną wieżę widokową Hohenzollernwarte (w 1902 r. powstała druga wieża widokowa w okolicy Głuchołaz – drewniana, na Średniej Kopie). Wieża wysoka na 16,5 metra przypominała średniowieczną warownię i cieszyła się dużym powodzeniem turystów – w ciągu roku od otwarcia odwiedziło ją 7 tysięcy osób.
Wkrótce przy wieży stanął prowizoryczny bufet, dzierżawiony od 1901 r. przez miejscowego cukiernika Paula Galle. W 1926 r. rozpoczął on obok wieży budowę schroniska turystycznego Holzbergbaude (od Holzberg - Góry Chrobrego). Władze Głuchołaz udzieliły mu pożyczki oraz bezpłatnego drewna i kamienia. Otwarty w 1927 r. obiekt stał na miejskim gruncie. Posiadał kuchnię, pomieszczenia gospodarcze, bufet z salą na 80 osób i dużą salą do zabaw dla 300 osób. Na gości czekało 5 pokoi z 8 łóżkami. W środku było centralne ogrzewanie oraz oświetlenie elektryczne.
Po II wojnie światowej schronisko zdewastowano, z kolei wieżę obniżono o 5 metrów na polecenie władz wojskowych. W 1959 r. schronisko zaczęto remontować, a rok później otwarto je jako Dom Wycieczkowy, prowadzony przez Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Turystyczne z Opola. Podczas prac remontowych dokonano wielu zmian – m.in. sala restauracyjna miała teraz niemal całkowicie przeszklone ściany, co spowodowało nie tylko utratę klimatu górskiego schroniska, ale również duże problemy z utrzymaniem ciepła w zimie.
Na początku lat 90. budynek przekazano osobie prywatnej, ale w 1996 r. spłonął. Od 2004 r. posiada nowego właściciela. Do 2017 roku pozostawało w stanie ruiny, w tymże roku obiekt kupił Bronisław Łanowski z USA i poddał go rewitalizacji (w 2021 roku inwestycja była niemal zakończona)[1]. Wieża widokowa istnieje do dnia dzisiejszego, lecz jest niedostępna dla turystów.
Piesze szlaki turystyczne
Główny Szlak Sudecki na odcinku: Głuchołazy - Przednia Kopa - Jarnołtówek
szlak okrężny, łączący szczyt, część zdrojową Głuchołaz oraz rezerwat Nad Białką
Przypisy
- ↑ Krzysztof Strauchmann: Schronisko na Górze Chrobrego w Głuchołazach odzyskuje świetność, ale w tym sezonie jeszcze nie ruszy. W: naszemiasto.pl Nysa [on-line]. Polska Press, 2021-07-18. [dostęp 2021-11-10].
Linki zewnętrzne
- Turystyczne tradycje pogranicza nysko-jesenickiego (pol. • cz. • niem.)
Media użyte na tej stronie
Mapa Sudetów
Czerwony szlak turystyczny.
Żółty szlak turystyczny.
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Schronisko na Parkowej Górze
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół pw. św. Anny na Parkowej Gorze
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół pw. św. Anny na Parkowej Gorze
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół pw. św. Anny na Parkowej Gorze
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Schronisko na Parkowej Górze
Schronisko "Nad Łomniczką"