Schronisko na Prełucznym
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | 1520 m n.p.m. |
Data otwarcia | 1937 |
Właściciel | Oddział PTT w Kosowie |
47°47′52″N 24°54′23″E/47,797778 24,906389 |
Schronisko PTT na Prełucznym – schronisko turystyczne położone w Górach Czywczyńskich istniejące w końcu lat 30. XX wieku.
Budynek schroniska znajdował się na stokach Prełucznego na wysokości ok. 1520[1]–1525 m n.p.m.[2], 500 m powyżej klauzy Perkałab na Białym Czeremoszu[1]. Było to najdalej na południe wysunięte schronisko turystyczne[3][4][5] oraz – wraz z budynkiem zarządu pobliskiej klauzy – domostwo ówczesnej Polski[1].
Obiekt powstał na potrzeby badań prowadzonych w okolicy przez Państwowy Instytut Geologiczny. Po zakończeniu prac budynki, mieszkalny i gospodarczy, zostały bezpłatnie przekazane Oddziałowi Kosowskiemu Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, który w 1937 roku zaadaptował je na schronisku turystyczne. Prace, częściowo dofinansowane przez PUWFiPW pochłonęły kwotę 800 zł[1][4]. W ich efekcie turystom oferowano 10 miejsc noclegowych na siennikach, które udostępniono jeszcze przed końcem tegoż roku[1][2][5]. W roku 1938 roku położony z dala od popularnych szlaków turystycznych i trudno dostępny obiekt (105 km i 26 godzin marszu od najbliższej stacji kolejowej w Worochcie) udzielił zaledwie 16 noclegów[1][6].
Schronisko pod koniec 1938 roku nie było jeszcze w pełni wyposażone[6][2] (prawdopodobnie stan ten nie zmienił się i później)[1], a w czasie II wojny światowej uległo całkowitemu zniszczeniu[1].
Turystyka
Schronisko położone było w pobliżu nieznakowanego szlaku ze schroniska na Bałtagule do klauzy Perkałab na Białym Czeremoszu[7]. Przewidywano, że jego uruchomienie pozwoli na wyprawy na pogranicze polsko-rumuńskie (Palenica, Hnatasia), czy wręcz na terytorium Rumunii po zawarciu oczekiwanej w latach 30. polsko-rumuńskiej konwencji turystycznej[8].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Ryszard Bogdziewicz , Schroniska karpackie od Beskidu Śląskiego do Czarnohory w latach 1874–1945, wyd. I, Lublin: Drukarnia i Wydawnictwo Akademickie WSSP im. Wincentego Pola, 2012, s. 289, ISBN 978-83-60594-24-7, OCLC 956614813 (pol.).
- ↑ a b c Informacyjny kalendarz narciarski na sezon 1938–1939, t. rok XI, Kraków: Polski Związek Narciarski, 1938, s. 257 (pol.).
- ↑ Władysław Krygowski , Kronika | Polskie Towarzystwo Tatrzańskie: Refleksje — fakty — zadania, Walery Goetel, Jan Alfred Szczepański (red.), „Wierchy”, Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (16), Kraków: Gebethner i Wolff, 1938, s. 152 (pol.).
- ↑ a b Sprawozdanie z działalności Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Krakowie za okres od 1. IV. 1936 do 31. III. 1937 r. oraz finansowe za rok 1936, Kraków: Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1937, s. 22, 71 (pol.).
- ↑ a b Marian Dziekański (red.), Nowe inwestycje schroniskowe, „Wiadomości Turystyczne” (21), 1 listopada 1937, s. 3 (pol.).
- ↑ a b Sprawozdanie z działalności Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Krakowie za okres od 1 I 1938 r. do 31 XII 1938 r. oraz finansowe za rok 1938, Kraków: Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1939, s. 11, 74 (pol.).
- ↑ Regulamin górskiej odznaki turystycznej P. T. T. wraz ze spisem punktowanych wycieczek oraz spisem przewodników do G. O. T., wyd. 2, Kraków: Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1936, s. 83 (pol.).
- ↑ Walery Goetel, Jan Alfred Szczepański (red.), Kronika | Polskie Towarzystwo Tatrzańskie — Turystyka i narciarstwo. | Polskie Towarzystwo Tatrzańskie w r. 1936/37., „Wierchy”, Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (15), Kraków: Gebethner i Wolff, 1937, s. 194 (pol.).
Media użyte na tej stronie
Mapa topograficzna (lokalizacyjna) obejmująca swoim zasięgiem Czarnohorę, Połoniny Hryniawskie (Hryniawy), Góry Jałowiczorskie (Jałowiczory) oraz Karpaty Marmaroskie (Marmarosze, w tym Góry Rachowskie i Czywczyńskie, Czywczyny)
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
- Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
- Geographic limits of the map:
- N: 50.0° N
- S: 44.25° N
- W: 16.0° E
- E: 27.5° E
- GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
- GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- Relief: SRTM30plus.
- Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor:
- Gfi-set01-hostel.png: gfi
- derivative work: Frédéric (talk)
icone de maison ou d'hotel