Schronisko na połoninie Steryszora

Schronisko na połoninie Steryszora
Ilustracja
Państwo

 II Rzeczpospolita

Pasmo

Gorgany, Karpaty

Wysokość

ok. 1420 m n.p.m.

Data otwarcia

1935

Właściciel

Przemyskie Towarzystwo Narciarzy

Położenie na mapie Gorganów
Mapa konturowa Gorganów, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „schronisko”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „schronisko”
Ziemia48°21′15″N 24°15′20″E/48,354167 24,255556

Schronisko na połoninie Steryszora – nieistniejące obecnie schronisko turystyczne, położone pod szczytem Czarnej Klewy w Gorganach na wysokości ok. 1420 m n.p.m.[1][2]

Historia

Schronisko wybudowano z inicjatywy Przemyskiego Towarzystwa Narciarzy na połoninie na północnych zboczach Czarnej Klewy, zwanej także Steryszorą. Obiekt ten rozpoczął działalność już w 1935 roku[3][4][5], choć wykończony został ostatecznie dopiero w roku kolejnym[6].

Schronisko mogło pomieścić około 30 osób, przy czym liczba dostępnych noclegów miała być mniejsza – według różnych źródeł 20[7], 23[1] lub 24 (na poddaszu)[2][3].

Według stanu na 1937 rok do schroniska nie prowadził żaden znakowany szlak turystyczny, a jedynie odgałęzienie nieznakowanego szlaku biegnącego pasmem granicznym z Połoniny Douhej przez Płoskę na Czarną Klewę. Przez szczyt tej ostatniej przebiegał natomiast znakowany na niebiesko czechosłowacki szlak z Jasiny na szczyt Bratkowskiej[8][9].

Obiekt uległ zniszczeniu w czasie II wojny światowej[3].

Forma architektoniczna

Budynek nawiązywał do prostej huculskiej chaty posedkowej (zamieszkałej całorocznie). Wzniesiono go na kamiennej podmurówce w konstrukcji zrębowej. Od frontu obiekt posiadał wsparty na podporach podcień (pidganie) nakryty półszczytowym dachem głównym. Niewielkie przyczółki zdobione były ornamentyką ludową. Budynek posiadał okna jedynie w ścianach frontowej i tylnej (czym różnił się od bliźniaczego schroniska na Pantyrze)[2][3].

Na parterze znajdowały się trzy izby, w tym centralnie położona kuchnia. Dodatkowo obiekt posiadał wysokie użytkowe poddasze[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Dariusz Dyląg, Gorgany. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 94, ISBN 978-83-89188-74-8, OCLC 297550353 (pol.).
  2. ↑ a b c d Łukasz Quirini-Popławski, Schroniska turystyczne z elementami stylu huculskiego w Czarnohorze i Gorganach do 1939 r., [w:] Mateusz Troll, Agata Warchalska (red.), Huculszczyzna w badaniach młodych naukowców, Kraków: Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, 2011, s. 140–141, ISBN 978-83-62473-02-1, OCLC 802049984 (pol.).
  3. ↑ a b c d Ryszard Bogdziewicz, Schroniska karpackie od Beskidu Śląskiego do Czarnohory w latach 1874–1945, wyd. I, Lublin: Drukarnia i Wydawnictwo Akademickie WSSP im. Wincentego Pola, 2012, s. 237–239, ISBN 978-83-60594-24-7, OCLC 956614813 (pol.).
  4. ↑ Witold Mileski, Kronika | Polskie Towarzystwo Tatrzańskie. – Turystyka. | Nowości turystyczne z Karpat. Walery Goetel, Jan Alfred Szczepański (red.), „Wierchy”, Zarząd Główny i Oddział Lwowski Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (13), Kraków: Gebethner i Wolff, 1935, s. 195 (pol.).
  5. ↑ Stanisław Garztecki (red.), Budowa schronisk turystycznych, „Wiadomości turystyczne”, rok V (24), 15 grudnia 1935, s. 4 (pol.).
  6. ↑ Witold Mileski, Kronika | Polskie Towarzystwo Tatrzańskie. – Turystyka. | Nowości turystyczne z Karpat. Walery Goetel, Jan Alfred Szczepański (red.), „Wierchy”, Zarząd Główny i Oddział Lwowski Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (14), Kraków: Gebethner i Wolff, 1936, s. 220 (pol.).
  7. ↑ Stanisław Garztecki (red.), Które schroniska są czynne zimą, „Wiadomości turystyczne”, rok VI (1–2), 15 stycznia 1936, s. 3 (pol.).
  8. ↑ Józef Moszczeński, Adam Lenkiewicz (red.), Mapa Gorgany, załącznik do „Przewodnika historyczno-turystycznego po Gorganach i Czarnohorze : Szlakiem II Brygady Legionów Polskich w Karpatach Wschodnich”, Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1937, OCLC 69280318 (pol.).
  9. ↑ Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Rafajłowa (pas 55, słup 38), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1935 (pol.).
Przedwojenne schroniska turystyczne w polskich Karpatach Wschodnich
Bieszczady Wschodnie
i Góry Sanocko-Turczańskie
Gorgany
Czarnohora
Beskidy Huculskie

Media użyte na tej stronie

Carpathians relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
  • Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
  • Geographic limits of the map:
  • N: 50.0° N
  • S: 44.25° N
  • W: 16.0° E
  • E: 27.5° E
  • GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
  • GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • Relief: SRTM30plus.
  • Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Gfi-set01-hostel.svg
Autor: , Licencja: CC BY 2.0
icone de maison ou d'hotel
Mapa Gorganów.png
Mapa topograficzna Gorganów
Schronisko na połoninie Steryszora.jpg
Schronisko Przemyskiego Towarzystwa Narciarskiego na połoninie Steryszora w Gorganach.