Schronisko w dolinie Mołody
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | 840 m n.p.m. |
Data otwarcia | 1937 |
Właściciel | Oddział Lwowski PTT |
48°38′25″N 23°54′25″E/48,640278 23,906944 |
Schronisko w dolinie Mołody – nieistniejące obecnie schronisko turystyczne, położone w dolinie rzeki Mołody w Gorganach na wysokości ok. 840 m n.p.m.[1]
Historia
Inicjatorem budowy schroniska w dolinie Mołody – podobnie jak w sąsiednich dolinach Świcy i Łomnicy – był Oddział Lwowski Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego[1][2]. Obiekt zlokalizowano w pobliżu przystanku Kruhła kolejki leśnej z Osmołody, w miejscu, w którym dolinę przecinał główny szlak wschodniobeskidzki[2][3].
Budynek mający docelowo pomieścić 30–35 osób zaprojektował Tadeusz Solecki[1][4]. Prace rozpoczęto późnym latem 1935 roku, jednak główne roboty wykonano w roku następnym. Pod koniec roku 1936 prowizorycznie ukończony obiekt udostępniono pierwszym turystom, oferując 20 miejsc noclegowych na siennikach. Niemniej w kolejnych latach trwały jeszcze prace wykończeniowe (zwłaszcza w suterenach), zaś wykonawca zmuszony był do dokonania poprawek stolarskich (wymiana oszalowania ścian wewnętrznych) z uwagi na wyschnięcie drewna, z którego schronisko zostało zbudowane[4]. Zasadnicze prace ukończono do 1937 roku[5].
Ostatecznie turystom udostępniono wspólną salę noclegową z 17 pryczami i dwa pokoje na piętrze. Trzy pomieszczenia (jedno na parterze i dwa na piętrze) zajęła Straż Graniczna. W 1938 roku obiekt dysponował 25 łóżkami[4].
W 1939 roku do wykonania wciąż pozostawało wzniesienie budynku gospodarczego, wodociągu grawitacyjnego, toalet zewnętrznych, drenaż fundamentów i uzupełnienie wyposażenia[4].
Schronisko nie przetrwało okresu II wojny światowej[4]. Do pierwszej dekady XXI wieku zachowały się jedynie oznakowane ruiny[1], przez które prowadzi współczesny szlak turystyczny[6].
Szlaki turystyczne
Okolice schroniska stanowiły dogodny punkt wyjścia na Mołodę, Jajko Perehińskie, grupę Arszycy (Gorgan Ilemski), Konia Grofeckiego, Parenki oraz Popadie – Wielką i Małą[2]. Według stanu na lata 1935–1937 w okolicy obiektu przebiegały następujące szlaki turystyczne:
- Główny Szlak Karpacki
- na Wierch Mołody i dalej przez Sywanię Lolińską na Ukiernię,
- na Grofę i dalej przez Parenki na Popadię
- na Jajko Perehińskie[a],
- na Grofę przez Konia Grofeckiego[a]
- na przełęcz Płyśce ponad doliną potoku Zielony[a][3][7][8].
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c d Dariusz Dyląg , Gorgany. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 91, 249, ISBN 978-83-89188-74-8, OCLC 297550353 (pol.).
- ↑ a b c Bodgdziewicz 2012 ↓, s. 226.
- ↑ a b c Józef Moszczeński , Adam Lenkiewicz (red.), Mapa Gorgany, załącznik do „Przewodnika historyczno-turystycznego po Gorganach i Czarnohorze : Szlakiem II Brygady Legionów Polskich w Karpatach Wschodnich”, Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1937, OCLC 69280318 (pol.).
- ↑ a b c d e Bodgdziewicz 2012 ↓, s. 228.
- ↑ Bohdan Małachowski , Siedemdziesiąt pięć lat pracy, „Wierchy” (18), Kraków: Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1948, s. 90 (pol.).
- ↑ Paweł Wiejacz , Wycieczki po Gorganach, Warszawa: Stowarzyszenie „Res Carpathica”, 2017, s. 100, ISBN 978-83-948100-0-9 (pol.).
- ↑ a b Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Porohy (pas 54, słup 38), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1935 (pol.).
- ↑ Regulamin GOT, s. 64, Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1935 .
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Mapa topograficzna Gorganów
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
- Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
- Geographic limits of the map:
- N: 50.0° N
- S: 44.25° N
- W: 16.0° E
- E: 27.5° E
- GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
- GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- Relief: SRTM30plus.
- Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor:
- Gfi-set01-hostel.png: gfi
- derivative work: Frédéric (talk)
icone de maison ou d'hotel
Czerwony szlak turystyczny.
Schronisko Oddziału Lwowskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w dolinie Mołody w Gorganach.
Autor: Losth., Licencja: CC BY-SA 4.0
Ruiny Schroniska PTT w dolinie Mołody, 2006