Scipione Borghese (1734–1782)
| ||
Kardynał prezbiter | ||
Data i miejsce urodzenia | 1 kwietnia 1734 Rzym | |
Data i miejsce śmierci | 26 grudnia 1782 Rzym | |
Legat papieski w Ferrarze | ||
Okres sprawowania | 1771–1778 | |
Wyznanie | katolicyzm | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Prezbiterat | 22 września 1759 | |
Sakra biskupia | 9 czerwca 1765 | |
Kreacja kardynalska | 10 września 1770 Klemens XIV | |
Kościół tytularny | Santa Maria sopra Minerva |
| |||||||||||||||||||||||||||||
Data konsekracji | 22 września 1759 | ||||||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | Marcantonio Colonna | ||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Domenico Giordani Giovanni Lercari | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
|
Scipione Borghese (ur. 1 kwietnia 1734 w Rzymie, zm. 26 grudnia 1782 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 1 kwietnia 1734 roku w Rzymie, jako syn Camilla Borghese i Agnese Colonny[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie wstąpił do zakonu maltańskiego i został referendarzem Trybunału Sygnatury Apostolskiej[1]. 22 września 1759 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 5 czerwca 1765 roku został tytularnym arcybiskupem Teodozji, a cztery dni później przyjął sakrę[2]. Jednocześnie został asystentem Tronu Papieskiego[1]. W latach 1766–1771 był prefektem Domu Papieskiego[2]. 10 września 1770 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria sopra Minerva[2]. W okresie 1771–1778 był legatem w Ferrarze, a w latach 1779–1780 – kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1]. Zmarł 26 grudnia 1782 roku w Rzymie[1].