Scott Davis (tenisista)
| ||
Państwo | Stany Zjednoczone | |
Data i miejsce urodzenia | 27 sierpnia 1962 Santa Monica | |
Wzrost | 188 cm | |
Masa ciała | 77 kg | |
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend | |
Status profesjonalny | 1983 | |
Zakończenie kariery | 1998 | |
Gra pojedyncza | ||
Wygrane turnieje | 3 | |
Najwyżej w rankingu | 11 (28 października 1985) | |
Australian Open | QF (1984) | |
Roland Garros | 1R (1980, 1987, 1990, 1991) | |
Wimbledon | 4R (1984) | |
US Open | 3R (1982, 1988) | |
Gra podwójna | ||
Wygrane turnieje | 22 | |
Najwyżej w rankingu | 2 (28 stycznia 1991) | |
Australian Open | W (1991) | |
Roland Garros | 3R (1996) | |
Wimbledon | QF (1992) | |
US Open | F (1991) |
Scott Davis (ur. 27 sierpnia 1962 w Santa Monica) – amerykański tenisista, zwycięzca Australian Open 1991 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Startując w gronie juniorów wygrał US Open 1979 w grze pojedynczej chłopców.
Zawodowym tenisistą był w latach 1983–1998.
W grze pojedynczej uczestniczył w 10 finałach turniejów rangi ATP World Tour, z których 3 wygrał.
W grze podwójnej spośród 41 rozegranych finałów 22 zakończył zwycięstwem. Davis został triumfatorem Australian Open 1991 startując ze Davidem Pate. Również z Davidem Pate został finalistą US Open 1991.
Davis zagrał w 2 meczach o Puchar Davisa, przegrywając 1 spotkanie w singlu i 1 w deblu.
W rankingu gry pojedynczej Davis najwyżej był na 11. miejscu (28 października 1985), a w klasyfikacji gry podwójnej zajmował 2. pozycję (28 stycznia 1991).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–7)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1981 | Napa | Twarda | Sammy Giammalva Jr. | 3:6, 7:5, 1:6 |
Finalista | 2. | 1983 | Newport | Trawiasta | John Fitzgerald | 6:2, 1:6, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 1983 | Maui | Twarda | Vincent Van Patten | 6:3, 6:7, 7:6 |
Finalista | 3. | 1983 | Tokio | Dywanowa (hala) | Ivan Lendl | 6:3, 3:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 1983 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Nduka Odizor | 4:6, 6:3, 4:6 |
Finalista | 5. | 1985 | Delray Beach | Twarda | Tim Mayotte | 6:4, 6:4, 3:6, 2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 2. | 1985 | Tokio | Twarda | Jimmy Arias | 6:1, 7:6 |
Finalista | 6. | 1986 | Houston | Dywanowa (hala) | Slobodan Živojinović | 1:6, 6:4, 3:6 |
Finalista | 7. | 1989 | Schenectady | Twarda | Simon Youl | 6:2, 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 1990 | Auckland | Twarda | Andriej Czesnokow | 4:6, 6:3, 6:3 |
Gra podwójna (22–19)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1983 | Columbus | Twarda | Brian Teacher | Vijay Amritraj John Fitzgerald | 6:1, 4:6, 7:6 |
Finalista | 1. | 1983 | Maui | Twarda | Mike Bauer | Tony Giammalva Steve Meister | 3:6, 7:5, 4:6 |
Finalista | 2. | 1984 | La Quinta | Twarda | Ferdi Taygan | Bernard Mitton Butch Walts | 7:5, 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 2. | 1984 | Livingston | Twarda | Ben Testerman | Paul Annacone Glenn Michibata | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 1985 | Stratton Mountain | Twarda | David Pate | Ken Flach Robert Seguso | 3:6, 7:6, 7:6 |
Zwycięzca | 4. | 1985 | Los Angeles | Twarda | Robert Van’t Hof | Paul Annacone Christo Van Rensburg | 6:3, 7:6 |
Zwycięzca | 5. | 1985 | Tokio | Twarda | David Pate | Sammy Giammalva Jr. Greg Holmes | 7:6, 6:7, 6:3 |
Finalista | 3. | 1985 | Tokio | Dywanowa (hala) | David Pate | Ken Flach Robert Seguso | 6:4, 3:6, 6:7(7) |
Zwycięzca | 6. | 1986 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | David Pate | Stefan Edberg Anders Järryd | 7:6, 3:6, 6:3, 7:5 |
Finalista | 4. | 1986 | Scottsdale | Twarda | David Pate | Leonardo Lavalle Mike Leach | 6:7, 4:6 |
Finalista | 5. | 1987 | Paryż | Twarda (hala) | David Pate | Jakob Hlasek Claudio Mezzadri | 6:7, 2:6 |
Finalista | 6. | 1987 | Frankfurt | Dywanowa (hala) | David Pate | Boris Becker Patrik Kühnen | 4:6, 2:6 |
Finalista | 7. | 1988 | Newport | Trawiasta | Dan Goldie | Kelly Jones Peter Lundgren | 3:6, 6:7 |
Finalista | 8. | 1988 | San Francisco | Dywanowa (hala) | Tim Wilkison | John McEnroe Mark Woodforde | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 7. | 1988 | Scottsdale | Twarda | Tim Wilkison | Rick Leach Jim Pugh | 6:4, 7:6 |
Finalista | 9. | 1989 | Memphis | Twarda (hala) | Tim Wilkison | Paul Annacone Christo Van Rensburg | 6:7, 7:6, 1:6 |
Zwycięzca | 8. | 1989 | Seul | Twarda | Paul Wekesa | John Letts Bruce Man-Son-Hing | 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 9. | 1989 | Schenectady | Twarda | Broderick Dyke | Brad Pearce Byron Talbot | 2:6, 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 1989 | Orlando | Twarda | Tim Pawsat | Ken Flach Robert Seguso | 7:5, 5:7, 6:4 |
Zwycięzca | 11. | 1990 | Orlando | Twarda | David Pate | Alfonso Mora Brian Page | 6:3, 7:5 |
Zwycięzca | 12. | 1990 | Kiawah Island | Ceglana | David Pate | Jim Grabb Leonardo Lavalle | 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 13. | 1990 | Los Angeles | Twarda | David Pate | Peter Lundgren Paul Wekesa | 3:6, 6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 14. | 1990 | Indianapolis | Twarda | David Pate | Grant Connell Glenn Michibata | 7:6, 7:6 |
Finalista | 10. | 1990 | Tokio | Dywanowa (hala) | David Pate | Guy Forget Jakob Hlasek | 6:7, 5:7 |
Zwycięzca | 15. | 1990 | Paryż | Twarda (hala) | David Pate | Darren Cahill Mark Kratzmann | 5:7, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 16. | 1991 | Sydney | Twarda | David Pate | Darren Cahill Mark Kratzmann | 3:6, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 17. | 1991 | Australian Open, Melbourne | Twarda | David Pate | Patrick McEnroe David Wheaton | 6:7, 7:6, 6:3, 7:5 |
Zwycięzca | 18. | 1991 | Chicago | Dywanowa (hala) | David Pate | Grant Connell Glenn Michibata | 6:4, 5:7, 7:6 |
Zwycięzca | 19. | 1991 | Waszyngton | Twarda | David Pate | Ken Flach Robert Seguso | 6:4, 6:2 |
Finalista | 11. | 1991 | US Open, Nowy Jork | Twarda | David Pate | John Fitzgerald Anders Järryd | 3:6, 6:3, 3:6, 3:6 |
Finalista | 12. | 1991 | Tokio | Dywanowa (hala) | David Pate | Jim Grabb Richey Reneberg | 5:7, 6:2, 6:7 |
Finalista | 13. | 1992 | Sydney | Twarda | Kelly Jones | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:3, 1:6, 4:6 |
Zwycięzca | 20. | 1993 | San Francisco | Twarda (hala) | Jacco Eltingh | Patrick McEnroe Jonathan Stark | 6:1, 4:6, 7:5 |
Finalista | 14. | 1993 | Los Angeles | Twarda | Grant Connell | Wayne Ferreira Michael Stich | 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 21. | 1993 | Indianapolis | Twarda | Todd Martin | Ken Flach Rick Leach | 6:4, 6:4 |
Finalista | 15. | 1994 | Manchester | Trawiasta | Trevor Kronemann | Rick Leach Danie Visser | 4:6, 6:4, 6:7 |
Finalista | 16. | 1994 | Los Angeles | Twarda | Brian MacPhie | John Fitzgerald Mark Woodforde | 6:4, 2:6, 0:6 |
Finalista | 17. | 1995 | Los Angeles | Twarda | Goran Ivanišević | Brent Haygarth Kent Kinnear | 4:6, 6:7 |
Finalista | 18. | 1995 | Indianapolis | Twarda | Todd Martin | Mark Knowles Daniel Nestor | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 22. | 1993 | Waszyngton | Twarda | Grant Connell | Doug Flach Chris Woodruff | 7:6, 3:6, 6:3 |
Finalista | 19. | 1997 | Atlanta | Ceglana | Kelly Jones | Jonas Björkman Nicklas Kulti | 2:6, 6:7 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 15 stycznia 2017].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 15 stycznia 2017].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 15 stycznia 2017].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki